IBPBI/2/423-329/09/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 19 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za remont wykonanych w nieruchomości prac oraz zaliczenia ich do kosztów bieżących - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za remont wykonanych w nieruchomości prac oraz zaliczenia ich do kosztów bieżących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 31 maja 2008 r. wnioskodawca zawarł umowę najmu nieruchomości (działka wraz z budynkiem magazynowo-biurowym oraz budynek portierni) z jej właścicielami. Umowa została zawarta na okres do zawarcia między wnioskodawcą a właścicielami nieruchomości umowy kupna - sprzedaży tej nieruchomości. Od chwili podpisania umowy najmu wnioskodawca użytkował całą nieruchomość. Ponieważ budynki wymagały remontu od momentu ich przejęcia do używania wykonywane były różnego rodzaju roboty budowlane. Między innymi wymieniono okna, drzwi, poszycie dachu (założono folię dachową oraz nową blachę) wymieniono instalację elektryczną (przywrócenie zasilania do budynku, modernizacja układów, montaż i modernizacja instalacji elektrycznej i zasilania - prace miały na celu przystosowanie instalacji do aktualnych wymagań technicznych), zdemontowano część ścianek działowych i zamontowano nowe, uzupełniono tynki, częściowo uzupełniono elewację.

Wykonano również roboty poza budynkiem; uzupełniono ogrodzenie. Łączna wartość robót wykonywanych w okresie wynajmowania nieruchomości to kwota około 160.000,00 zł (sto sześćdziesiąt tysięcy złotych), z tego wymiana dachu - 40.195,62 zł, wymiana okien i drzwi - 53.434,71 zł, prace przy instalacji elektrycznej - 19.806,70 zł, uzupełnienie ogrodzenia - 16.641,00 zł, prace przy remoncie elewacji i ścian wewnętrznych około 30.000,00 zł.

Wnioskodawca nadmienia, że w umowie najmu wynajmujący wyrazili zgodę na dokonywanie przez Spółkę nakładów na dzierżawioną nieruchomość.

Aktem notarialnym z dnia 13 października 2008 r. Spółka zakupiła powyższą nieruchomość. Powierzchnia zakupionej nieruchomości to działka - 2.657 m#178;, łączna powierzchnia budynków 666 m#178;.

Po zakupie wykonywano dalsze prace budowlane. Między innymi wymieniono instalację centralnego ogrzewania łącznie z wymianą kaloryferów, pieców, przerobiono i przystosowano instalację gazową, tak aby spełniała obecne wymogi techniczne oraz była dostosowana do nowych wymienionych urządzeń (wymieniona instalacja CO i nowe piece CO). Kontynuowano remonty wewnątrz budynku, wyremontowano kuchnię (naprawa i malowanie ścian, flizowanie), wymieniono podłogi w pomieszczeniach biurowych, wykonano gładzie tynkowe, pomalowano ściany, nadal prowadzono prace przy remoncie elewacji,. Łączna wartość wykonanych prac od momentu zakupu nieruchomości to około 80.000,00 zł (osiemdziesiąt tysięcy złotych).

Wnioskodawca nadmienia, że wykonane prace nie zmieniły charakteru nieruchomości i jej przeznaczenia. Prowadząc roboty budowlane nie przerywano wykonywania działalności gospodarczej w nieruchomości. Od podpisania umowy najmu w maju 2008 r. użytkowano zarówno powierzchnię biurową, magazynową jak i nawierzchnię działki.

Koszty wymienionych prac zarówno tych, które wykonano w okresie wynajmowania nieruchomości, jak te kiedy Spółka jest właścicielem, zaliczono do bieżących kosztów działalności. Uznano, że zakres wykonanych prac wskazuje na charakter remontowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo zaliczono koszty wykonanych prac w nieruchomości do bieżących kosztów okresu uznając je za koszty remontu.

Zdaniem Wnioskodawcy postąpiono właściwie zaliczając opisane wydatki do kosztów uzyskania przychodu w roku ich poniesienia, tj. 2008. Wykonane prace budowlane nie zmieniły przeznaczenia budynków w którym je wykonano. Przywróciły one pierwotny stan budynków i ich walory użytkowe. Poprzez zastosowanie obecnie produkowanych materiałów i technologii przyczyniły się do zwiększenia walorów użytkowych i estetycznych obiektu, nie zmieniły jednak ich charakteru. Wykonanie pewnych prac i zastosowanie nowych materiałów wymuszane jest względami ochrony środowiska lub względami bezpieczeństwa (wymiana i częściowa modernizacja instalacji elektrycznej czy też gazowej). Fakt, że początkowo Spółka była wynajmującym, a dopiero potem zakupiła nieruchomość nie zmienił charakteru wykonywanych robót. Dlatego uznano, że postąpiono właściwie zaliczając do bieżących kosztów działalności zarówno wydatki poniesione na powyższy cel będąc użytkownikiem nieruchomości na podstawie umowy najmu jak i wówczas, gdy Spółka stała się właścicielem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...). Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem wydatki na ulepszenie środków trwałych nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Jednakże zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p., jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. W takim wypadku przedmiotowe wydatki, jako nie stanowiące remontu, nie mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, lecz poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przeprowadził remont budynku oraz ogrodzenia usytuowanych na nieruchomości (działka wraz z budynkiem magazynowo - biurowym oraz budynek portierni) na której prowadzi działalność gospodarczą. Remont przeprowadzono w okresie gdy nieruchomość była użytkowana na podstawie umowy najmu (za zgodą właściciela) a także po jej nabyciu.

Aby prawidłowo określić charakter poniesionych wydatków, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy dotyczą one wykonania prac o charakterze remontowym, czy też wydatki te związane są z ulepszeniem. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont. Posiłkując się definicją zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez remont należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są więc czynności związane z przywróceniem pierwotnego stanu technicznego i użytkowego użytkowanego obiektu wraz z wymianą zużytych składników technicznych (części zamienne), nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie jego eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji - a więc będą to wszystkie zmiany przywracające jego pierwotny poziom techniczny, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Wydatki mające charakter remontowy zaliczane są w całości bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na wysokość tych wydatków.

Zgodnie z powyższym istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego użytkowanego obiektu wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie jego eksploatacji i będące wynikiem tej eksploatacji (zużycia) oraz niezwiększające jego wartości początkowej.

Natomiast z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do ulepszenia lub remontu należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wykonywane prace podyktowane były złym stanem technicznym budynku i ogrodzenia oraz nie zmieniły ich charakteru i przeznaczenia. Spółka wskazała, iż miały one na celu przywrócenie stanu pierwotnego technicznego i użytkowego wraz z wymianą zużytych składników technicznych na inne niż te, których użyto pierwotnie. Wydatki które Spółka poniosła dotyczyły:

W świetle powyższego wymienione przez Spółkę prace mają charakter odtworzeniowy, nie powodujące zmian parametrów użytkowych i technicznych, przywracające pierwotną zdolność użytkową budynku i ogrodzenia. Nie zmieniły one ich charakteru i funkcji i wynikały z ich eksploatacji. Zatem należy je uznać za remont i zaliczyć - w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. - do kosztów uzyskania przychodów bez względu na ich wielkość.

W myśl art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wydatki na remont stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami. Zasadnym jest więc ich potrącenie w dacie poniesienia.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.