IBPBI/2/423-321/14/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 6 marca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy częściowa zmiana lokalizacji, w której Spółka wykorzystuje środki trwałe i wartości niematerialne i prawne (wydatki na nabycie których stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną) spowoduje utratę bądź zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy częściowa zmiana lokalizacji, w której Spółka wykorzystuje środki trwałe i wartości niematerialne i prawne (wydatki na nabycie których stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną) spowoduje utratę bądź zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie zezwolenia z 24 marca 2009 r. (dalej: "Zezwolenie"). Zezwolenie dotyczy działalności w zakresie usług produkcyjnych związanych z finalnym montażem części/modułów dla sektora motoryzacyjnego oraz świadczeniem innych szeroko rozumianych usług logistycznych związanych z produkcją samochodów.

Zezwolenia udzielono do 31 grudnia 2020 r. i zgodnie z jego treścią, Spółka została zobowiązana do:

Należy zaznaczyć, że na dzień składania niniejszego wniosku Spółka spełniła warunki dotyczące poniesienia wydatków inwestycyjnych, utworzenia nowych miejsc pracy oraz zakończenia inwestycji. W odniesieniu do warunku utrzymania nowo utworzonych miejsc pracy - zamiarem Spółki jest utrzymanie poziomu zatrudnienia zgodnie z treścią Zezwolenia, jak i utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja została zakończona.

Z uwagi na sytuację gospodarczą Spółka nie wyklucza, że zwróci się z wnioskiem o zmianę Zezwolenia w zakresie obniżenia poziomu zatrudnienia do utrzymania w przyszłości.

W związku z wymogami procesu produkcyjnego, w tym przede wszystkim brakiem miejsca w dotychczasowej lokalizacji strefowej, Spółka rozważa przeniesienie części działalności prowadzonej dotychczas na terenie SSE do budynku zlokalizowanego w tej samej miejscowości w odległości około 1 km od obecnego zakładu. Nieruchomość, na terenie której rozważane jest przeniesienie części działalności, nie znajduje się jednak na terenie SSE. Pozostała część działalności Spółki, wraz z wymaganą liczbą pracowników (zgodnie z aktualną na dany moment treścią zezwolenia) będzie nadal mieściła się w dotychczasowej lokalizacji na terenie SSE. Aktywa przeniesione poza teren w dalszym ciągu będą wykorzystywane w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą do wydania Zezwolenia. Spółka jest świadoma, że we wskazanych okolicznościach tylko dochód z działalności objętej zezwoleniem strefowym generowany na terenie SSE będzie mógł nadal korzystać ze zwolnienia podatkowego do wysokości przyznanego limitu zgodnie z treścią Zezwolenia, z kolei w zakresie w jakim powstanie poza obszarem SSE będzie opodatkowany na zasadach ogólnych.

W związku z rozważanym przeniesieniem części działalności do zakładu znajdującego się poza terenem SSE, Spółka nie może wykluczyć, że część środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (wykorzystywanych obecnie przez Spółkę na terenie SSE) wykorzystywana będzie w nowej lokalizacji. Wydatki na nabycie ww. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiły kwalifikowane wydatki inwestycyjne poniesione przez Spółkę na terenie SSE w rozumieniu Rozporządzenia, a zmiana lokalizacji, w której będą one przez Spółkę wykorzystywane (w ramach tej samej działalności) w niektórych przypadkach może mieć miejsce przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazana, częściowa zmiana lokalizacji, w której Spółka wykorzystuje środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą zgodnie z treścią Rozporządzenia, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, spowoduje utratę bądź zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zdaniem Spółki, wskazana częściowa zmiana lokalizacji, w której wykorzystywane są środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą zgodnie z treścią Rozporządzenia, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie spowoduje utraty bądź zmniejszenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o ile, tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego zmiana będzie miała miejsce w ramach jednego regionu (w tym przypadku miasta).

Zdaniem Spółki, rozważane przez nią wykorzystywanie części aktywów na terenie zakładu znajdującego się poza SSE nie spowoduje utraty prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego, w tym także, w części dotyczącej nabycia niniejszych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych. Wskazana utrata prawa mogłaby być jedynie konsekwencją cofnięcia zezwolenia lub też uznania, że Spółka nie spełnia warunków korzystania ze zwolnienia, o których mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia.

W świetle art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm., dalej: "ustawa o SSE") w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Szczegółowe warunki udzielania pomocy regionalnej podatnikom prowadzącym działalność na terenie SSE określają właściwe rozporządzenia strefowe - w przypadku Spółki Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, w brzmieniu na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia. Jedynym przepisem przewidującym możliwość całkowitej utraty prawa do zwolnienia podatkowego przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie SSE jest art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w przypadku Spółki nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o SSE. W szczególności, Spółka będzie nadal kontynuowała działalność gospodarczą na terenie SSE, a przeniesienie części majątku nabytego w ramach inwestycji do zakładu zlokalizowanego poza strefą, nie stanowi również uchybienia warunkom określonym w Zezwoleniu. Brak jest więc podstaw do cofnięcia Zezwolenia i w konsekwencji całkowitej utraty prawa do zwolnienia podatkowego. Co istotne, majątek "przenoszony" częściowo poza SSE, będzie przez Spółkę wykorzystywany do tej samej działalności, co dotychczasowa, tyle że w zakładzie oddalonym o około 1 km od dotychczasowego mieszczącego się w SSE (również na terenie miasta). Zdaniem Spółki, wskazana, częściowa zmiana lokalizacji aktywów nie powoduje także naruszenia § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, co w konsekwencji powoduje, że wartość niniejszych wydatków w dalszym ciągu wpływa na limit dostępnego dla Spółki zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z § 5 ust. 2 Rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

Jak wynika z treści § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, warunkiem korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego jest m.in. "utrzymanie własności" składników majątku, z którymi były związane wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji. W rozpatrywanym stanie faktycznym warunek utrzymania własności składników majątku zostaje przez Spółkę zachowany, ponieważ zmianie ulegnie jedynie fizyczna lokalizacja omawianych składników majątku, podczas gdy nadal będą one własnością Spółki i będą użytkowane przez nią dla celów działalności określonej w Zezwoleniu.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę nie dochodzi do przeniesienia własności składników majątku, co powoduje, że w ocenie Spółki, rozważane wykorzystanie części aktywów (których cena nabycia stanowiła koszt kwalifikowany w rozumieniu Rozporządzenia) poza terenem SSE, przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi podstawy do utraty przez Spółkę, choćby w części, prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, wydatki poniesione przez Spółkę, w związku z nabyciem przedmiotowych składników majątkowych, będą nadal w całości stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia.

Również organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym nawet użytkowanie składników majątku przedsiębiorcy (które to stanowiły wydatki inwestycyjne poniesione przez przedsiębiorcę na terenie SSE w rozumieniu Rozporządzenia), przez osoby trzecie na podstawie umowy, najmu czy dzierżawy przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przesłanki do częściowego ograniczenia dostępnego zwolnienia podatkowego w zakresie wydatków poniesionych na nabycie lub wytworzenie przedmiotowych składników majątkowych.

Jako przykłady można tu przytoczyć następujące interpretacje indywidualne:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 listopada 2010 r. Znak: ILPB3/423-700/10-2/KS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 grudnia 2009 r. Znak: ILP83/423-838/09-4/ŁM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 września 2008 r. Znak: ITPB3/423-330/08/MT,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 czerwca 2008 r. Znak: ILPB3/423-192/08-3/HS.

Na tle opisanego stanu faktycznego nie dojdzie do udostępnienia przez Spółkę ww. składników majątkowych osobom trzecim na podstawie przykładowo umowy najmu lub dzierżawy, ponieważ nadal składniki te będą użytkowane przez Spółkę. Tym samym, związek niniejszych wydatków z projektem inwestycyjnym, który był podstawą do wydania zezwolenia, pozostaje znacznie silniejszy, niż w przypadku oddania aktywów w najem podmiotom trzecim. Należy podkreślić, że przeniesienie części majątku Spółki i użytkowanie go w zakresie tej samej działalności, ale w innej lokalizacji, nie powoduje ich wykreślenia z ewidencji środków trwałych Spółki. Związek przedmiotowych wydatków inwestycyjnych z inwestycją strefową także nie powinien budzić wątpliwości, jako że przez cały okres od momentu nabycia do momentu złożenia przez Spółkę niniejszego zapytania, majątek ten był i jest nadal wykorzystywany przez Spółkę w działalności objętej Zezwoleniem Strefowym na terenie SSE. Także po rozpoczęciu wykorzystywania aktywów poza SSE, będą one służyły dla celów świadczenia usług wskazanych w treści Zezwolenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, omawiana, częściowa zmiana lokalizacji prowadzonej działalności nie powoduje utraty prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego, także w oparciu o wartość środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych poza terenem SSE. Dodatkowo, inwestycja Spółki zostanie utrzymana w regionie - obydwie lokalizacje produkcyjne Spółki, zarówno ta "strefowa", jak i "pozastrefowa" będą zlokalizowane w tym samym mieście. Jak wskazano wcześniej, Spółka zamierza przenieść tylko część środków trwałych poza teren SSE i w dotychczasowej lokalizacji na terenie SSE zamierza kontynuować działalność, której dotyczy Zezwolenie, przez co najmniej 5 lat od momentu ukończenia inwestycji. Zamiarem Spółki jest również utrzymanie zatrudnienia na terenie Strefy w ilości co najmniej 15 pracowników (lub w innej ilości w przypadku ewentualnej zmiany treści Zezwolenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki), zgodnie z treścią Zezwolenia. Zatem spełniony jest również warunek dotyczący utrzymania inwestycji w regionie, zgodnie z treścią § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią powyżej stanowiska, zgodnie z którym, częściowa zmiana lokalizacji, w której wykorzystywane są środki trwałe i wartości niematerialne i prawne (których cena nabycia/koszt wytworzenia stanowiły kwalifikowany koszt inwestycji), dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, o ile zmiana będzie miała miejsce w ramach jednego regionu (w naszym przypadku miasta), nie spowoduje utraty bądź zmniejszenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Dodatkowo, zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. sygn. I SA/Rz 254/07 przepisy regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z p.d.o.p. (w tym kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r. sygn. III Sa/Wa 1737/07, w którym stwierdził, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zaznacza, że ze względu na przedmiotowy zakres wniosku - kwestia możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu generowanego poza SSE nie była przedmiotem interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, że przywołane przez Spółkę interpretacje wydane zostały w indywidualnych sprawach wnioskodawców ("zainteresowanych"), w określonych stanach faktycznych bądź zdarzeniach przyszłych, a więc tylko do nich się odnoszą. Nie mają zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego - tym samym nie są wiążące w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.