IBPBI/2/423-299/10/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-299/10/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 12 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przyjęcie przez Spółkę w bezpłatne używanie od odbiorców usług świadczonych przez Spółkę przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych będzie stanowiło przychód do opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przyjęcie przez Spółkę w bezpłatne używanie od odbiorców usług świadczonych przez Spółkę przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych będzie stanowiło przychód do opodatkowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. znak: IBPBI/2/423-299/10/AK wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniu 12 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Główną działalnością Spółki jest zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków. Spółka jest właścicielem sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, tj. przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi dostarczana jest woda i odprowadzane są ścieki. Wykonanie przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) leży po stronie osoby ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do sieci - art. 15 ust. 2.

Przyłącze wodociągowe zgodnie z art. 2 ww. ustawy, to odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym.

Przyłącze kanalizacyjne to z kolei odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacji w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej.

Odbiorca usług odpowiada za zapewnienie niezawodnego działania posiadanych instalacji i przyłączy wodociągowych oraz kanalizacyjnych z urządzeniem pomiarowym włącznie - art. 5 ust. 2. Spółka nosi się z zamiarem przyjmowania w użyczenie (bezpłatne używanie - art. 710 k.c.) przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych od swoich klientów, co umożliwia art. 5 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 28 kwietnia 2010 r. znak: IBPBI/2/423-299/10/AK do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, Spółka odpowiedziała na zadane pytania wskazując, iż zawierane umowy będą umowami wzajemnymi albowiem przedsiębiorstwo poprzez urządzenia będące własnością Odbiorcy usług świadczy usługę dostawy wody lub odprowadzania ścieków, w zamian za co przejmuje na siebie obowiązki ciążące na Odbiorcy wynikające z art. 5 ust. 2 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków polegające na "...zapewnieniu niezawodnego działania posiadanych przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych...".

Zobowiązanie Przedsiębiorstwa do zapewnienia niezawodnego działania przyłącza wodociągowego lub kanalizacyjnego przejmowanego w użyczenie (bezpłatne używanie) stanowić będzie element Umowy zawieranej zgodnie z art. 6 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, która to jest umową wzajemną (prawa i obowiązki stron określa ustawa).

Ww. umowy przyniosą obu stronom również inne, poza wskazanymi we wniosku korzyści albowiem w przypadku awarii (wycieku) na przyłączu wodociągowym często miejsce wycieku wody na powierzchni terenu jest znacznie oddalone od faktycznego miejsca uszkodzenia urządzenia z uwagi na np. utwardzenie powierzchni, nasadzenia, zamarznięcia terenu itp. Przejęcie przyłącza przez Przedsiębiorstwo pozwoli niezwłocznie podjąć czynności związane z naprawą przewodu bez straty czasu na ustalenie strony zobowiązanej do usunięcia usterki. Ograniczy to również po stronie Przedsiębiorstwa straty wody związane z awarią. Ponadto często podczas tego typu awarii zachodzi konieczność zamknięcia fragmentu sieci przesyłowej stanowiącej własność Przedsiębiorstwa (czynności takie mogą wykonywać wyłącznie pracownicy Spółki). Jeśli przedsiębiorstwo zobowiązane będzie usunąć awarię przyłącza w takich przypadkach ogranicza się również uciążliwości dla innych odbiorców usług polegające na przerwaniu dostawy wody.

Podczas wykonywania naprawy urządzeń wodociągowych dochodzi do otwarcia przewodów oraz kontaktu pracowników z rurociągiem co może być przyczyną wtórnego zanieczyszczenia samego przyłącza jak również sieci, a w konsekwencji może wpływać na jakość wody u innych odbiorców, za którą to odpowiedzialne jest Przedsiębiorstwo (art. 5 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków).

W przypadku awarii przyłącza kanalizacyjnego przejętego w użyczenie Przedsiębiorstwo, bez straty czasu na wezwanie Odbiorcy do usunięcia usterki, niezwłocznie przystępuje do jej usuwania, ograniczając szkody wynikające z zamulenia sieci kanalizacyjnych, a tym samym ograniczając uciążliwości dla innych odbiorców korzystających z sieci co jest zgodne z obowiązkami nałożonymi na Przedsiębiorstwo (art. 5 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęcie przez Spółkę w użyczenie (bezpłatne używanie) od odbiorców usług świadczonych przez Spółkę przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych będzie stanowiło dla Niej przychód do opodatkowania.

Zdaniem Spółki, przyjęcie w nieodpłatne używanie przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych nie rodzi skutków podatkowych. Spółka zgodnie z umowami zawieranymi na dostawę wody i odprowadzanie ścieków osiąga przychody z tytułu świadczonych usług. Natomiast na podstawie umowy użyczenia przenosi na siebie obowiązek eksploatacji, utrzymania i ponoszenia ewentualnych kosztów remontów ww. przyłączy (w tym usuwania awarii). Ten obowiązek do tej pory spoczywał zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków na właścicielu nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie,

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie". Zgodnie z wykładnią gramatyczną odpłacać to "oddawać komuś coś w zamian", odpłatny zaś to "taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów" (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenia należy więc rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Stosownie do art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność oraz motyw bezinteresowności, dlatego też wyłącznym obowiązkiem użyczającego pozostaje znoszenie używania rzeczy przez biorącego oraz powstrzymywanie się od jakichkolwiek czynności unicestwiających lub ograniczających uprawnienie biorącego. Użyczający zatem ogranicza się tylko względem osoby, której rzecz użycza, co nie pozbawia go władztwa nad rzeczą i prawa korzystania z tej rzeczy, czerpania z niej korzyści. Treść stosunku użyczenia sprowadza się do bezpłatnego przysporzenia przez użyczającego korzyści kontrahentowi. Umowa użyczenia to umowa realna albowiem dla jej zawarcia konieczne jest, oprócz złożenia oświadczeń woli, wydanie rzeczy biorącemu. Ze względu na fakt, że z tytułu umowy użyczenia zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest tylko użyczający, umowę tę należy uznać za jednostronnie zobowiązującą - użyczenie nie jest umową wzajemną.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza przyjmować w bezpłatne użyczenie przyłącza wodociągowych i kanalizacyjnych od swoich klientów. Spółka zgodnie z umowami zawieranymi na dostawę wody i odprowadzanie ścieków osiąga przychody z tytułu świadczonych usług. Natomiast na podstawie umowy użyczenia przenosi na siebie obowiązek eksploatacji, utrzymania i ponoszenia ewentualnych kosztów remontów ww. przyłączy (w tym usuwania awarii) do ponoszenia których zobowiązany jest odbiorca usług. Zobowiązanie Przedsiębiorstwa do zapewnienia niezawodnego działania przyłącza wodociągowego lub kanalizacyjnego przejmowanego w użyczenie (bezpłatne używanie) stanowić będzie element umowy, która jest umową wzajemną (prawa i obowiązki stron określa ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków).

Reasumując, przyjęcie przez Spółkę od odbiorców usług w bezpłatne używanie przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych będzie umową wzajemną, a co za tym idzie nie powstanie po stronie Przedsiębiorstwa przychód podatkowy z tytułu otrzymanych nieodpłatnie rzeczy.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl