IBPBI/2/423-290/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania prawidłowej metody określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki komandytowej w formie aportu - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 marca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania prawidłowej metody określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki komandytowej w formie aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza założyć wraz dwiema innymi spółkami kapitałowymi spółkę komandytową, do której tytułem pokrycia udziałów zostanie przez jednego ze wspólników wniesiona nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wskazanie prawidłowej metody określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki komandytowej w formie aportu.

Zdaniem Spółki, wartością początkową nieruchomości otrzymanej przez spółkę komandytową na pokrycie udziałów w niej, będzie ustalona na podstawie aktualnych cen rynkowych wartość pokrytego w tej formie wkładu niepieniężnego określona w umowie spółki. Ponieważ spółka komandytowa należy do kategorii spółek osobowych, nie jest ona samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, lecz podatnikami są tu poszczególni wspólnicy. Z tego względu zastosowanie znajdowały będą tu każdorazowo ustawy o podatku dochodowym właściwe dla konkretnych wspólników. A zatem w przypadku, gdy wspólnikiem jest osoba prawna, właściwym aktem prawnym będzie ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczność ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportem w wysokości ich wartości określonej w umowie przewiduje tu art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią tegoż przepisu, za wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej. Wprawdzie przepis ten w swojej treści odnosi się do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek kapitałowych, bądź spółdzielni, zaś spółka komandytowa stanowi spółkę osobowa, jednakże faktycznymi podatnikami są w tym przypadku wspólnicy, a zatem osoby prawne, co zdaniem Spółki, uzasadnia zastosowanie tejże właśnie ustawy.

Ponadto analogiczna regulacja znajduje się w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Ten przepis wprost odnosi się do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek cywilnych i osobowych spółek handlowych, jednakże problem z jego zastosowaniem polega na tym, że faktycznymi podatnikami w opisanym stanie faktycznym są osoby prawne będące wspólnikami spółki komandytowej. Skoro jednak identyczne rozwiązania w kwestii ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonych w formie aportu przewidziane zostały zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadnym będzie uznanie, i jest to właściwy sposób dla wszelkich podatników podatków dochodowych.

Innymi słowy ten sam model ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązuje zarówno w przypadku wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek osobowych, jak i kapitałowych. Tym samym Spółka uważa, iż wartością początkowa nieruchomości wniesionej przez jednego ze wspólników do nowo założonej spółki komandytowej będzie jej wartość wskazana w umowie, określona na podstawie aktualnych cen rynkowych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do postanowień art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka komandytowa jest osobową spółka handlową.

Spółka osobowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej Spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.- tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. określana w dalszej części "ustawa o p.d.o.f.") albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. - tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określana w dalszej części "ustawa o p.d.o.p.").Jak wynika z przepisów ustawy o p.d.o.p., jej regulacje prawne mają zastosowanie m.in. do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej (art. 1 ust. 2). Przepis art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. normuje sposób ustalania wartości początkowej aportu wyłącznie w sytuacji wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej.

W przedmiotowej sprawie pytanie dotyczy zaś zasad ustalania wartości początkowej nieruchomości wniesionej przez Spółkę w formie aportu do spółki komandytowej. Odnosząc się do opisanego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, iż zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f., za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 18, uważa się - w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Biorąc pod uwagę rozwiązania prawne w wymienionych ustawach podatkowych, podstawę do ustalenia wartości początkowej wkładu niepieniężnego wnoszonego do spółki komandytowej powinien stanowić ww. przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f. a nie jak wskazano we wniosku art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.