IBPBI/2/423-279/12/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dyskontowanie całości uzyskanej pomocy publicznej powinno odbywać się najpierw na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 1, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia Nr 1 limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia Nr 2 (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 - zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dyskontowanie całości uzyskanej pomocy publicznej powinno odbywać się najpierw na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 1, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia Nr 1 limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia Nr 2.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "Strefa") na podstawie następujących zezwoleń:

* z dnia 20 maja 2008 r. ("Zezwolenie Nr 1"),

* z dnia 29 sierpnia 2011 r. ("Zezwolenie Nr 2").

W obu ww. zezwoleniach strefowych wskazane zostało grupowanie statystyczne obejmujące podstawową działalność Spółki - produkcję napojów bezalkoholowych: odpowiednio grupowanie PKWiU 2004: 15.98 ("Wody mineralne i napoje bezalkoholowe") w Zezwoleniu Nr 1, oraz PKWiU 2008: 11.07 ("Napoje bezalkoholowe; wody mineralne i pozostałe wody butelkowane") w Zezwoleniu Nr 2.

Podkreślić dodatkowo należy, iż zgodnie z kluczem powiązań pomiędzy klasyfikacjami PKWiU 2004 oraz PKWiU 2008 przygotowanym przez Główny Urząd Statystyczny, grupowania PKWiU 2004:15.98 oraz PKWiU 2008:11.07 obejmują tożsamy zakres działalności.

Zezwolenie Nr 1 udzielone zostało do 31 grudnia 2017 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dyskontowanie całości uzyskanej pomocy publicznej (tekst jedn.: faktycznie otrzymanego zwolnienia w p.d.o.p. na podstawie dwóch zezwoleń łącznie) powinno odbywać się najpierw na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 1, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia Nr 1 limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia Nr 2... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 - zdarzenie przyszłe)

Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach w § 4 pkt 2a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności na zwolnieniu z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi, a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, pod pojęciem dnia udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w p.d.o.p. W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w p.d.o.p., jest 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Spółka obowiązana jest do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym, wg obecnego stanu prawnego, w § 7 ust. 6 rozporządzenia w sprawie pomocy. Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia. Mając na uwadze, że Spółka posiada dwa zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie, tj. Zezwolenie Nr 1 wydane dnia 20 maja 2008 r. oraz Zezwolenie Nr 2 wydane dnia 29 sierpnia 2011 r., a także z uwagi na wskazany mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej, Spółka uznaje, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach Zezwolenia Nr 1, całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 1, przy czym niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych stanowi pomoc publiczną.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 1, przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania tego Zezwolenia, Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach Zezwolenia Nr 2. Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 2.

Spółka zaznacza, iż wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 2 przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych drugiej inwestycji, zdyskontowanych na dzień uzyskania Zezwolenia Nr 2, będzie ona obowiązana opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy na zasadach ogólnych.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w p.d.o.p. w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Podkreślić należy, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, iż w takiej właśnie kolejności Spółka otrzymywała zezwolenia i w takiej też kolejności ma miejsce realizacja projektów inwestycyjnych stanowiących podstawę do wydania poszczególnych zezwoleń.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko zgodne jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie SSE. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić w oparciu, o które zezwolenie strefowe Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania p.d.o.p. oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona.

Wskazane przez Spółkę stanowisko jest w pełni zgodne z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Analogiczne podejście zostało zaprezentowane m.in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-996/1I/SD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-506/11/AP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011 r., Znak: ILPB3/423-46/11-3/MM;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-1888/10/JD.

Mając na uwadze powyższe. Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przedstawionej powyżej metodologii.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (Sygn. Wyrok WSA w Rzeszowie z 8 maja 2007 r., I SA/Rz 254/07), przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z p.d.o.p. (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r. (Sygn. III Sa/Wa 1737/07), w którym stwierdził, iż nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 oraz Nr 2 w zakresie stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.