IBPBI/2/423-270/14/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 27 lutego 2014 r. (wpływ do tut. Biura 5 marca 2014 r.), uzupełnionym 26 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy różnice kursowe powstałe z rozliczenia Kontraktów powinny zostać zaliczone do przychodów lub kosztów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej na terenie SSE objętej Zezwoleniem, która korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2014 r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy różnice kursowe powstałe z rozliczenia Kontraktów powinny zostać zaliczone do przychodów lub kosztów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej na terenie SSE objętej Zezwoleniem, która korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pismem z 5 marca 2014 r. Znak:.., wniosek ten został przesłany do tut. Organu cele załatwienia zgodnie z właściwością (wpływ do tut. Biura 5 marca 2014 r.).

Ponieważ wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 maja 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-270/14/JD, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 26 maja 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("SSE") na podstawie zezwolenia ("Zezwolenie"). Zezwolenie obejmuje produkcję wyrobów gotowych - (zamki i zawiasy oraz części i akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników) plastikowych podzespołów do elektronicznych i mechanicznych systemów zamkowych do samochodów sprzedawanych na rynku lokalnym i zagranicznym. Z uwagi na dużą liczbę transakcji zawieranych przez Spółkę z kontrahentami w walutach obcych oraz potrzebę zabezpieczenia się przed niekorzystnymi wahaniami kursów walut, Spółka zawiera ze spółką X terminowe kontrakty zabezpieczające typu forward ("Kontrakty") z fizyczną dostawą waluty (transakcje rzeczywiste). W konsekwencji Spółka uzyskuje zagwarantowaną możliwość wymiany waluty w przyszłości po określonym z góry kursie wynikającym z Kontraktów. Jedynym celem zawieranych przez Spółkę Kontraktów jest zabezpieczenie pozycji finansowej Spółki przed ryzykiem niekorzystnych zmian cen walut wynikającym z planowanych przepływów pieniężnych z tytułu sprzedaży realizowanej przez Spółkę w walucie obcej, mającym wpływ na podstawową działalność Spółki objętą Zezwoleniem w SSE. Jednocześnie, Spółka nie prowadzi odrębnej działalności finansowej polegającej na spekulacyjnym obrocie kontraktami finansowymi w celu osiągnięcia z tego tytułu zysku, a zawierane przez Spółkę transakcje zabezpieczające są ściśle związane z działalnością Spółki objętą Zezwoleniem. W związku z zawartymi transakcjami zabezpieczającymi - w zależności od relacji ceny wykonania i rzeczywistego kursu walutowego w dniu wykonania transakcji - Spółka rozpoznaje przychody bądź koszty podatkowe z tytułu powstania dodatnich lub ujemnych różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle tak przedstawionego stanu faktycznego, różnice kursowe powstałe z rozliczenia Kontraktów powinny zostać zaliczone do przychodów lub kosztów osiąganych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE objętej Zezwoleniem, która korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

W ocenie Spółki, różnice kursowe powstałe w wyniku realizacji Kontraktów są elementem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE objętej Zezwoleniem. W konsekwencji, różnice kursowe powstałe w związku z realizacją Kontraktów powinny podlegać rozliczeniu na zasadach przewidzianych dla działalności strefowej, która korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "Ustawa CIT").

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Powyższe oznacza zatem, że dochody osiągane przez Spółkę z działalności gospodarczej wykonywanej na terenie SSE, w zakresie określonym w Zezwoleniu, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym. Potwierdza to również art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 273 z późn. zm., dalej "Ustawa o SSE"), który stwierdza, że dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach posiadanego przez podatnika Zezwolenia są zwolnione od podatku dochodowego.

W ocenie Spółki, rozstrzygnięcia czy dane transakcje (zawierane terminowe kontrakty zabezpieczające typu forward) są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE w oparciu o zezwolenie, czy też stanowią odrębną od działalności strefowej działalność finansową opodatkowaną na zasadach ogólnych, należy dokonać w oparciu o cel jakiemu te transakcje służą. Nie można bowiem stawiać na jednej płaszczyźnie transakcji na instrumentach pochodnych o charakterze zabezpieczającym dokonywanych w ramach polityki zabezpieczania transakcji związanych z działalnością prowadzona na terenie SSE (tzw. hedging) oraz transakcji o charakterze czysto spekulacyjnym, które są ukierunkowane na osiągnięcie dodatkowego zysku. O ile dokonywanie transakcji na instrumentach pochodnych w celu osiągnięcia zysku stanowi odrębny rodzaj działalności gospodarczej o charakterze finansowym, to zawieranie transakcji o charakterze zabezpieczającym nie ma charakteru samodzielnego. Taka działalność pozostaje bowiem w ścisłym związku z podstawowym zakresem działalności gospodarczej i nie może być traktowana jako odrębne źródło przychodów.

Jeżeli zatem zawierane przez Spółkę Kontrakty typu forward, które zabezpieczają rozliczenia walutowe Spółki, są ściśle związane z działalnością strefową (zwolnioną z opodatkowania) wówczas różnice kursowe związane z realizacją takich Kontraktów nie stanowią odrębnego źródła przychodów od tego, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona na terenie SSE. Innymi słowy, jeżeli zawierane Kontrakty mają na celu bezpośrednie zabezpieczenie działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o posiadane Zezwolenie przed niekorzystnymi wahaniami

kursów walutowych, a więc jedyną przesłanką gospodarczą zawierania Kontraktów jest wyłącznie zabezpieczenie - zgodnie z przyjętą wewnętrzną polityką - wyniku strefowego Spółki wówczas oczywistym jest, że takie Kontrakty nie mogą być traktowane jako odrębna działalność finansowa Spółki nastawiona na osiągnięcie dodatkowych zysków. Konsekwentnie zatem, zawieranie transakcji zabezpieczających mieści się w ramach funkcjonowania przedsiębiorcy w SSE.

W ocenie Spółki, nie można rozdzielać przychodów i kosztów związanych z podstawową działalnością strefową oraz przychodów i kosztów związanych z zabezpieczeniem wyników tej działalności, np. poprzez zawarcie kontraktu terminowego typu forward. Czynności tego typu są nierozerwalnie związane z osiąganiem przychodów w ramach strefy, służą bowiem zabezpieczeniu ich źródła i w istocie stanowią gwarancję zastosowania obligatoryjnego zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Spółka chciałaby również zaznaczyć, że wyrażone powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z:

* 17 września 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-823/10/AK stwierdził, że Jeżeli więc zawarcie umów, których przedmiotem są instrumenty finansowe związane jest bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane generują dochód z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie (...). Zysk lub strata na transakcjach zabezpieczających na działalności strefowej podlegają zaliczeniu do przychodów bądź kosztów strefowych z których dochód podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych,

* 6 grudnia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1168/10/AK,

* 27 marca 2009 r., Znak: IBPBI/2/423-7/09/MO akceptując stanowisko podatnika, zgodnie z którym nie można w sposób sztuczny dokonywać odmiennej kwalifikacji prawnej przychodów i kosztów z tytułu realizacji transakcji zabezpieczających działalność strefową objętą Zezwoleniem. (...) przychody/koszty powstające w wyniku rozliczenia kontraktów terminowych powinny - jako ściśle związane z działalnością strefową - zostać zaliczone do przychodów/kosztów osiągniętych w ramach działalności objętej Zezwoleniem, tj. działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Różnice kursowe związane z realizacją transakcji dotyczących instrumentów pochodnych, służących zabezpieczeniu dochodów z działalności określonej w Zezwoleniu nie stanowią odrębnego źródła przychodów od tego, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona na terenie strefy.

Należy zauważyć, że o ścisłym i nierozerwalnym powiązaniu transakcji zabezpieczających przed ryzykiem walutowym z działalnością strefową (zwolnioną z opodatkowania) rozstrzygnęło również szereg innych interpretacji prawa podatkowego, w tym interpretacja:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 marca 2013 r., Znak: IPPB3/423-555/11-6/S/13/MS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 października 2010 r., Znak: ILPB3/423-616/10-2/MM oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 grudnia 2009 r. Znak: ITPB3/423-542/09/AM.

Reasumując, w ocenie Spółki, różnice kursowe powstałe w wyniku realizacji Kontraktów nie stanowią odrębnego źródła przychodów lub kosztów od tego, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona na terenie SSE objętej Zezwoleniem. W konsekwencji, różnice kursowe powstałe w związku z realizacją Kontraktów powinny podlegać rozliczeniu na zasadach przewidzianych dla działalności strefowej, która korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Dokonując analizy przedmiotowego przepisu zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym jednoznacznie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Zgodnie z przepisem art. 12 dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników, jak również dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę - art. 16 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej.

Zasadniczym elementem stosowania ulg jest łączne wystąpienie dwóch warunków:

* prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

* uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie strefy. Jeżeli cześć działalności podmiotu prowadzona jest poza strefą, dochód z tej części pochodzący nie podlega zwolnieniu. Podstawą do korzystania ze zwolnienia jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki jej prowadzenia. Dochód "uzyskany" z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 125/10 dochód "uzyskany" z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest działalność gospodarcza. Dochód czyniący zadość wymogom art. 17 ust. 1 pkt 34 o podatku dochodowym od osób prawnych to dochód, jaki jest bezpośrednio generowany przez aktywność przedsiębiorcy, którą można nazwać działalnością gospodarczą, albo też stanowi nieodłączne (nie dające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej. Dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem zezwolenia.

Zwolnienie podatkowe uregulowane w art. 17 ust. 1 pkt 34 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 12 cyt. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych nie jest zwolnieniem podmiotowym w tym sensie, że nie dotyczy wszystkich dochodów osiąganych przez podmiot posiadający status przedsiębiorcy wyposażonego w zezwolenie umożliwiające prowadzenie działalności na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej. Jest zwolnieniem, które uzależniono od dziedziny stosunków prawnych, w jakie wstępuje przedsiębiorca-adresat zezwolenia na działalność strefową. Stosunki te muszą być stosunkami gospodarczymi celowo ukierunkowanymi na osiągnięcie dochodu lub stanowiącymi nieodzowne następstwo realizacji tych pierwszych, wskutek ich złożonej natury. Ich zakres przedmiotowy ustalono za pomocą dwóch kryteriów: przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz miejscem realizacji czynności prawnych skutkujących powstaniem dochodu - terenem specjalnej strefy ekonomicznej.

Niezależnie od stanowiska wypracowanego przez sądy administracyjne należy stwierdzić, że umowa kontraktu terminowego typu forward nie należy do zakresu czynności podejmowanych przez spółkę w ramach działalności gospodarczej. Nie jest działalnością generującą bezpośrednio dochód z działalności określonej w zezwoleniu udzielonym spółce. Nie jest także nieodłącznym następstwem węzłów prawnych, bez których prowadzenie na terenie specjalnej strefie ekonomicznej działalności określonej w zezwoleniu, okazałoby się niemożliwe, jak ma to miejsce np. w przypadku umów o pracę, umowy rachunku bankowego, umów dostawy lub umów ubezpieczenia. Przeciwnie, zawieranie umów na kontrakty terminowe typu forward jest odrębną od działalności gospodarczej dziedziną aktywności przedsiębiorcy.

Dochody powstałe w wyniku ujęcia przychodów i kosztów wynikających z realizacji walutowych kontraktów terminowych nie są dochodami ze źródła przychodów, jakim jest działalność określona w zezwoleniu, lecz dochodami uzyskanymi na skutek dokonania określonych niezależnych operacji finansowych. Zatem dochody te nie stanowią dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy.

W świetle powyższego, kwoty wynikające z rozliczenia kontraktów forward nie mogą zostać zaliczone do przychodów lub kosztów osiąganych lub ponoszonych w ramach działalności objętej zezwoleniem i tym samym nie mogą być objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Za prawidłowością podjętego przez tut. Organ rozstrzygnięcia przemawiają również tezy wyroków, przykładowo:

* Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2039/09,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 453/11 czy

* Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Olsztynie z 14 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 706/13.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych potwierdzających jego stanowisko, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.