IBPBI/2/423-268/13/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (wpływ do tut. Biura 5 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamacją jakościową - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2013 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamacją jakościową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest producentem opakowań szklanych. Na podstawie łączącej ją umowy dostawy dostarczyła odbiorcy opakowania do produkcji spożywczej. W procesie produkcyjnym odbiorca stwierdził pojawienie się okruchów szkła w gotowym produkcie i wstrzymał pracę linii. Odbiorca zgłosił reklamację jakościową opakowań i po ustaleniach dokonanych z dostawcą we własnym zakresie wyeliminował partię gotowego produktu zapakowanego do opakowań z partii, co do której istniało ryzyko pojawienie się okruchów szkła w produkcie gotowym. Aby zminimalizować czas przestoju linii produkcyjnej uzgodniono, że wszystkie czynności związane z wyeliminowaniem towaru obciążonego ryzykiem wystąpienia w nim okruchów szkła zostaną zlecone pracownikom odbiorcy. Odbiorca obciążył Spółkę kosztami poniesionymi przez niego w związku z zaistnieniem reklamacji.

Reklamacja zgłoszona przez odbiorcę została uznana przez Spółkę za zasadną, a odbiorca obciążył Spółkę:

* kosztami materiałowymi z tytułu zniszczenia ww. partii opakowań oraz zapakowanego doń towaru z uwagi na niemożność jego przepakowania,

* kosztami logistycznymi,

* kosztami naliczanymi w związku z nakładem pracy wynikającymi z procesu związanego z wystawieniem reklamacji przez klienta,

* kosztami związanymi z serwisem technicznym maszyny napełniającej opakowania (koszty rozbierania maszyny, jej naprawy oraz dodatkowego oprzyrządowania), powstałymi w wyniku dostarczenia wadliwych produktów.

Spółka zainteresowana jest kontynuowaniem współpracy z odbiorcą, udało się jej zawrzeć umowę na kolejne klika lat w zakresie tej współpracy i wydatki poniesione na reklamację jakościową zostały poniesione co najmniej w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Reklamacje jakościowe zdarzają się, pomimo dołożenia przez Spółkę należytej staranności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z reklamacją jakościową stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, w zakresie kosztów reklamacji jakościowych nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 22 (winno być art. 16 ust. 1 pkt 22) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przepis ten dotyczy kar umownych i odszkodowań. Ani kara umowna, ani odszkodowanie nie są tożsame z reklamacją. Spółka poniosła wydatki w celu należytego wykonania zobowiązania, a nie w celu naprawienia szkody związanej z jego niewykonaniem w związku z tym:

* koszty materiałowe z tytułu zniszczenia ww. partii opakowań oraz zapakowanego doń towaru z uwagi na niemożność jego przepakowania,

* koszty logistyczne,

* koszty związane z serwisem technicznym maszyn napełniających opakowania (koszty rozbierania maszyny, jej naprawy oraz dodatkowego oprzyrządowania),

* koszty naliczane w związku z nakładami pracy, wynikającymi z procesu związanego z wystawieniem reklamacji przez klienta,

wg Spółki są kosztami uzyskania przychodu.

Podobne stanowisko zajęły również organy podatkowe:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 13 marca 2009 r. Znak: ITPB3/423-744/08/MK,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 17 listopada 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-987/09/MS i z dnia 30 listopada 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-1030/09/AM,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 31 sierpnia 2011 r. Znak: IPTPB3/423-78/11-4/KJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest określenie charakteru świadczenia Spółki na rzecz kontrahenta. Bazując na opisie stanu faktycznego, a także sformułowanym pytaniu i zaprezentowanym stanowisku przyjęto, że świadczenie Spółki na rzecz kontrahenta ma charakter reklamacji.

Przechodząc do oceny stanowiska Spółki należy stwierdzić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Odnośnie "reklamacji jakościowych" wskazać należy, iż ustawodawca nie ograniczył prawa producentów (sprzedawców) do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z usunięciem wad sprzedawanych towarów lub innych zobowiązań gwarancyjnych, które są nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że koszty poniesione przez Spółkę w związku z "reklamacją jakościową" stanowią koszty uzyskania przychodu, gdyż zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu albo zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów (Spółka zawarła z kontrahentem umowę na dostawę swoich produktów na kolejne lata) i jednocześnie koszty te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.