IBPBI/2/423-257/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 8 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od części budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od części budynku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 marca 2010 r. znak: IBPBI/2/423-257/10/AP wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 6 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach zadania inwestycyjnego Spółka uzyskała pozwolenie od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na użytkowanie części budynku administracyjno-wypoczynkowego obejmującego parter, poddasze użytkowe oraz cześć wypoczynkową i pomieszczenia techniczne w jego podziemiu, z wyłączeniem części basenowej wraz z jego zapleczem sanitarnym w przyziemiu obiektu.

W związku z powyższym Spółka zamierza oddać do użytkowania cześć, na którą uzyskała pozwolenie na użytkowanie i wprowadzić do ewidencji środków trwałych.

W pozostałej części, na którą nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie w najbliższym okresie nie będą wykonywane roboty wykończeniowe z powodu braku środków finansowych.

W uzupełnieniu wniosku Spółka dodatkowo wskazała, że:

* część basenowa budynku wraz z jego zapleczem sanitarnym stanowi część przedmiotowego budynku,

* Spółka jest właścicielem budynku,

* przewidywany okres użytkowania budynku będzie dłuższy niż jeden rok,

* budynek będzie wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy według ustawy o p.d.o.p. można zaliczyć do kosztów podatkowych amortyzację od tej części, która będzie przekazana dokumentem OT na środki trwałe i użytkowana zgodnie z przeznaczeniem.

Zdaniem Spółki, po oddaniu do użytkowania części budynku administracyjno-wypoczynkowego amortyzacja będzie kosztem uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

* zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

* stanowią własność lub współwłasność podatnika,

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),

* nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

W myśl cytowanego powyżej art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., środek trwały (w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - budynek) podlega amortyzacji, w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Poprzez sformułowanie "zdatny do użytku" należy rozumieć przede wszystkim możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. W konsekwencji, aby przedmiotowy budynek mógł zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a następnie podlegał amortyzacji zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, musi być w dniu przyjęcia do użytkowania kompletny i zdatny do użytku.

Pojęcie "budynek" zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Na podstawie tej definicji przez pojęcie budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Pojęcie "trwale związany z gruntem" oznacza zarówno posiadanie przez obiekt budowlany fundamentów, które są usytuowane poniżej poziomu terenu (wkopane w grunty), jak i trwałego związania fundamentów z obiektem budowlanym.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka uzyskała pozwolenie od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na użytkowanie części budynku administracyjno-wypoczynkowego. Pozostała część, na którą nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie nie jest wyodrębniona prawnie, jako oddzielny środek trwały i nie będą w niej prowadzone prace wykończeniowe.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przedmiotowy budynek, którego część została oddana do użytkowania, mimo że będzie wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, nie stanowi środka trwałego, gdyż nie spełnia warunku kompletności i zdatności do użytku. Kompletny budynek to taki, w którym nie brakuje żadnego z elementów, a jak wskazano we wniosku część basenowa z zapleczem sanitarnym nie została wykończona. Potwierdzeniem zdatności do użytkowania budynku jest natomiast wydanie przez właściwy organ administracji państwowej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu. W przypadku Spółki również drugi z tych warunków nie został spełniony bowiem uzyskano pozwolenie na użytkowanie jedynie części budynku. Wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych powinno nastąpić dopiero w momencie spełnienia przez niego przesłanek wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wtedy odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a-16 m u.p.d.o.p. stanowić będą koszty uzyskania przychodu Spółki od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym budynek zostanie wprowadzony do ewidencji.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.