IBPBI/2/423-254/09/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 4 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia odpisów na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia odpisów na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 1 kwietnia 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony w dniu 15 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy - Prawo spółdzielcze oraz ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych i statut.

W 2008 r. został oddany do użytkowania dla członków budynek mieszkalny, wielorodzinny stanowiący odrębną nieruchomość, w którym znajduje się 40 samodzielnych lokali mieszkalnych, 9 samodzielnych lokali użytkowych i jeden samodzielny garaż z 30 miejscami postojowymi (właścicielem 2 miejsc postojowych jest Spółdzielnia).

W związku z wyodrębnieniem własności wszystkich lokali w ww. nieruchomości zgodnie z art. 26 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych powstała wspólnota mieszkaniowa. Wspólnotę mieszkaniową tworzą właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych. Właściciel lokalu użytkowego jest takim samym członkiem wspólnoty jak właściciel lokalu mieszkalnego. Członek wspólnoty jest obowiązany do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Właściciele lokali użytkowych będą uiszczać co miesiąc zaliczki w formie bieżących opłat zgodnie z uchwałą Wspólnoty, tak jak pozostali właściciele lokali mieszkalnych na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej, opłaty za media dostarczone do ich lokali oraz fundusz remontowy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odpisy na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Zdaniem wnioskodawcy celowym byłoby tworzenie funduszu remontowego, gdyż w przypadku zaistnienia w przyszłości potrzeby dokonania większego remontu, właściciele lokali będą zmuszeni złożyć się na ten cel jednorazowo lub w ciągu krótkiego okresu. To może okazać się niemożliwe dla wielu z nich, stąd w interesie wspólnoty jak i samych właścicieli leży tworzenie funduszu remontowego i jego stopniowe powiększanie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wspólnota może tworzyć fundusz na remonty. Odpisy na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej będą od lokali mieszkalnych i użytkowych i będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W przedmiotowej sprawie tą odrębną ustawą jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). A zatem to z niej musi wynikać obowiązek lub możliwość tworzenia funduszu, a także to, że odpisy na ten fundusz stanowią koszt. Zdaniem Organu ustawa o własności lokali nie nakłada na wspólnoty mieszkaniowe obowiązku tworzenia funduszu remontowego. Jeżeli fundusz taki zostanie utworzony to odpisy i wpłaty na ten fundusz nie będą mogły stanowić kosztów podatkowych z uwagi na to, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) u.p.d.o.p. wyraźnie wskazuje, że aby odpisy i wpłaty były kosztami podatkowymi, muszą to być fundusze, których obowiązek lub możliwości utworzenia wynika z przepisów ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, że Wspólnota nie ma prawa zaliczać odpisów na fundusz remontowy do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.