IBPBI/2/423-247/09/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-247/09/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Gminę. Celem Wnioskodawcy jest organizacja koncertów i innych imprez kulturalnych. Wnioskodawca jest jednostką samorządową a wydatkowane środki są w głównej mierze środkami publicznymi. Przychodami Wnioskodawcy są przede wszystkim dotacje otrzymane od Gminy a poza nimi wpływy uzyskane z prowadzenia działalności statutowej, a także innych źródeł oraz środki otrzymane od osób prawnych i fizycznych. Stosunek przychodów z dotacji publicznych do całkowitych przychodów Wnioskodawcy w roku 2008 wyniósł 84,4%. Tegoroczny budżet zakłada podobny udział przychodów z dotacji samorządowej w całkowitej sumie przychodów.

W związku z profilem działalności Wnioskodawca zaprasza do Polski artystów (muzyków, dyrygentów, aktorów i innych) z całego świata, w tym m.in. z Niemiec, Zjednoczonego Królestwa, Holandii, Austrii, Stanów Zjednoczonych, Włoch, Litwy, przy czym w wielu wypadkach do Polski zapraszany jest nie pojedynczy artysta, ale cały zespół, orkiestra lub chór. W większości przypadków zaproszeni do występów artyści są reprezentowani przez osoby fizyczne lub prawne zajmujące się organizacją wydarzeń artystycznych (tzw. agencje), z którymi Wnioskodawca zawiera umowy dotyczące zapewnienia udziału artystów w organizowanej imprezie kulturalnej. Agencja zajmuje się wszelkimi sprawami związanymi z zapewnieniem występu artystów w imprezie. W toku negocjacji oraz w trakcie przygotowywania imprezy kulturalnej Wnioskodawca kontaktuje się i uzgadnia wszelkie sprawy wyłącznie z agencją. W wielu przypadkach siedziba agencji znajduje się w innym Państwie niż siedziby (miejsca zamieszkania) reprezentowanych przez nią artystów. Zdarzają się przypadki, że agencja mająca siedzibę np. we Włoszech reprezentuje niemiecką orkiestrę składającą się z kilkunastu muzyków. Zgodnie z zawieranymi umowami wynagrodzenie za występy artystyczne jest przez Wnioskodawcę wypłacane agencji. Wnioskodawca nie ma możliwości stwierdzić, jaka część wynagrodzenia wypłaconego agencji przypada poszczególnym reprezentowanym przez nią artystom, a jaka jest wynagrodzeniem agencji, ponieważ są to informacje objęte tajemnicą handlową. Po podpisaniu umowy Wnioskodawca pozyskuje od agencji świadectwo rezydencji, potwierdzające siedzibę lub miejsce zamieszkania agencji wydane przez właściwe dla agencji władze podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym w poz. 50 stanie faktycznym prawidłowe będzie zastosowanie dla opodatkowania w Polsce przychodów uzyskiwanych przez zagraniczne osoby prawne z tytułu uzyskiwanych przez nie przychodów z działalności widowiskowej i rozrywkowej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania właściwej ze względu na potwierdzoną świadectwem rezydencji siedzibę (miejsce zamieszkania) agencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychody uzyskiwane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez nierezydentów a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 21 ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W ocenie Wnioskodawcy dokonywane zapłaty uzgodnionych wynagrodzeń na rzecz agencji, stanowią w całości opłatę za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej i rozrywkowej, ponieważ opłaty te powstały w wyniku działalności widowiskowej i rozrywkowej. Dlatego też w odniesieniu do tych wynagrodzeń mają zastosowanie cytowane powyżej przepisy art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca w momencie dokonania wypłaty jest obowiązany do potrącenia podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) według stawek określonych w przepisach ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych lub o podatku dochodowym od osób fizycznych - w zależności od tego kto jest odbiorcą tych należności. Podatek u źródła należy potrącić stosując stawkę określoną w przepisach krajowych, chyba że zastosowanie znajduje umowa międzynarodowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. W takim przypadku przepisy umowy mają pierwszeństwo przed regulacjami krajowymi, co skutkuje zastosowaniem opodatkowania zgodnego z przepisami umowy międzynarodowej. Umowy międzynarodowe w większości stanowią, zazwyczaj w ich art. 17 ust. 1 i 2, że dochód z działalności artystów jest opodatkowany w państwie, w którym działalność ta jest wykonywana. Jednakże część umów międzynarodowych (np. z Wielką Brytanią, Austrią, Niemcami) zawiera postanowienie wyłączające możliwość opodatkowania przez państwo polskie dochodów artystów z działalności artystycznej wykonywanej w Polsce, jeżeli wizyta artysty w Polsce finansowana jest w całości lub przeważającej części z funduszy publicznych. Jak wynika z opisanego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca finansuje pobyty artystów w Polsce w przeważającej mierze ze środków publicznych, dlatego też dokonując płatności z tytułu zawartych umów i dysponując świadectwem rezydencji, ma w takim przypadku możliwość nie pobrać podatku u źródła.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi jednak to, od kogo powinien zażądać świadectwa rezydencji i którą umowę międzynarodową powinien zastosować:

* właściwą dla agencji albo

* właściwą dla artysty (artystów).

Rozstrzygnięcie to ma istotne znaczenie, ponieważ, np. w przypadku przedstawionym w opisie stanu faktycznego zastosowanie umowy polsko-włoskiej dla włoskiej agencji reprezentującej niemiecką orkiestrę, skutkuje koniecznością pobrania w Polsce podatku u źródła. Zastosowanie natomiast umowy polsko-niemieckiej właściwej dla niemieckich artystów, zakładając, że Wnioskodawca pozyska świadectwa rezydencji od artystów, daje możliwość wyłączenia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności artystycznej w Polsce, ponieważ umowa polsko-niemiecka przewiduje wyłączenie opodatkowania w państwie źródła w przypadku finansowania ze źródeł publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ocena, czy istnieje obowiązek pobrania podatku u źródła powinna być dokonana na podstawie umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania właściwej ze względu na potwierdzoną świadectwem rezydencji siedzibę (miejsce zamieszkania) agencji reprezentującej artystów. Przemawiają za tym następujące względy:

* płatność dokonywana jest na rzecz agencji i tylko przy tej płatności Wnioskodawca może potrącić ewentualny podatek u źródła, który następnie zostanie wykazany w wystawionej dla agencji informacji na formularzu IFT,

* nie można przyjąć, że płatność dokonywana na rzecz agencji jest w całości dochodem artysty (artystów). Wnioskodawca nie zna kwoty wynagrodzenia należnego artyście (artystom), ponieważ informacja ta jest zazwyczaj chroniona tajemnicą handlową,

* wszelkie uzgodnienia dokonywane są z agencją. Wnioskodawca nie ma żadnego kontaktu z artystą (artystami) i nie ma możliwości pozyskania od niego świadectwa rezydencji,

* w przypadku chórów, orkiestr i innych zespołów artystycznych, Wnioskodawca nie ma zazwyczaj żadnego wpływu na ich skład osobowy, który wystąpi w Polsce i który może być zmienny. Wnioskodawca nie posiada też żadnych informacji o tym, w jakim stopniu poszczególni członkowie zespołu partycypują w wynagrodzeniu. Nie jest również wykluczone, że w skład jednego zespołu wchodzą osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania w różnych krajach. Bez tych wiadomości niemożliwe jest prawidłowe pobranie podatku u źródła oraz sporządzenie informacji IFT.

Z tego też powodu Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, że w przypadku płatności z tytułu działalności artystycznej wykonywanej przez nierezydentów w Polsce, ocena konieczności pobrania lub też możliwość niepobrania podatku u źródła powinna być dokonywana na podstawie świadectwa rezydencji i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania właściwej dla agencji reprezentującej artystę (artystów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl