IBPBI/2/423-238/09/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przejęcia długu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przejęcia długu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł ze Spółką C dwie umowy pożyczek - z dnia 24 listopada 2000 r. oraz z dnia 30 marca 2001 r. (dalej: "Umowy Pożyczek"). Pożyczki zostały wyrażone w walucie obcej, Spółka C nie jest udziałowcem wnioskodawcy.

Z uwagi na znaczne wahania kursów walut, wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką C aneksy do każdej z przedmiotowych Umów Pożyczek, zgodnie z którymi każde zobowiązanie (w kwocie nominalnej) wynikające z danej Umowy Pożyczki zostanie przewalutowane na złotówki w oparciu o średni kurs ogłaszany przez NBP w dniu poprzedzającym dzień zawarcia aneksu. Celem przewalutowania zobowiązania jest wyeliminowanie ryzyka kursowego po stronie wnioskodawcy. Wszelkie pozostałe postanowienia wynikające z Umów Pożyczek pozostaną bez zmian.

Jednocześnie, przewalutowanie Pożyczek na złotówki jest rozważane w związku z planowanym w grupie procesem restrukturyzacyjnym i związaną z nim całkowitą bądź częściową zmianą podmiotu finansującego wnioskodawcę ze Spółki C na inną spółkę z grupy (dalej: "X"), która nie jest udziałowcem wnioskodawcy. Spółka X jest spółką mającą siedzibę na obszarze Unii Europejskiej, zajmującą się przede wszystkim finansowaniem działalności innych podmiotów w grupie. Jeżeli powyższa zmiana będzie wprowadzana, intencją grupy jest przeprowadzenie jej bez faktycznych przepływów gotówkowych. W takim przypadku, po uprzednim przewalutowaniu Pożyczek na złotówki, planowane jest zawarcie następującej transakcji:

Spółka X w wyniku zawarcia z wnioskodawcą umowy odpłatnego przejęcia długu na podstawie art. 519 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 - dalej: "k.c.") przejmie zobowiązania wnioskodawcy do spłaty całości lub części kwot głównych Pożyczek zaciągniętych przez wnioskodawcę od Spółki C. Na dzień przejęcia długu Pożyczki będą wyrażone w PLN z uwagi na wcześniejsze przewalutowanie.

Z tytułu dokonanego przejęcia długu wnioskodawca zobowiąże się do wypłaty X kwoty w złotych. Zobowiązanie to będzie składało się z następujących elementów

* wartości przejętego zadłużenia z tytułu Pożyczek zlotowych (dalej jako "Kwota A"),

* wynagrodzenia za wykonanie usługi przejęcia długu (dalej jako "Kwota B").

W następnym etapie, wnioskodawca zawrze z X umowę pożyczki (dalej: "Nowa Pożyczka"), na kwotę równą sumie przejmowanych przez X Pożyczek (lub części Pożyczek) oraz wynagrodzenia za wykonanie usługi przejęcia długu (kwota B).

W dacie wymagalności roszczenia wnioskodawcy o wypłatę na jej rzecz kwoty Nowej Pożyczki, wnioskodawca i X dokonają potrącenia wzajemnych wierzytelności złotówkowych, to jest wierzytelności wnioskodawcy względem X o wypłatę kwoty Nowej Pożyczki z wierzytelnością X względem wnioskodawcy o zapłatę Kwoty A i Kwoty B, wynikającą z umowy o przejęcie długu.

Podsumowując, w związku z zaciągniętymi od Spółki C Pożyczkami, Wnioskodawca rozważa następujące możliwości ich uregulowania:

* przewalutowanie Pożyczek i ich spłata w całości;

* przewalutowanie Pożyczek, zawarcie umowy przejęcia całości długu z X, zaciągnięcie Nowej Pożyczki od X oraz potrącenie wzajemnych wierzytelności z X;

* przewalutowanie Pożyczek, zawarcie umowy przejęcia części długu z X, zaciągnięcie Nowej Pożyczki od X, potrącenie wzajemnych wierzytelności z X oraz spłata przez wnioskodawcę pozostałej części Pożyczek.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca stosuje podatkową metodę obliczania różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku zawarcia umowy przejęcia długu (w odniesieniu do całości lub części kwot głównych Pożyczek) wynagrodzenie z tytułu przejęcia długu (Kwota A i Kwota B) uregulowane następnie przez wnioskodawcę do X w drodze potrącenia będzie stanowić dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w dacie wygaśnięcia zobowiązania względem Spółki C w wyniku przejęcia długu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie należne X z tytułu zawarcia umowy przejęcia długu będzie stanowiło dla niego koszt podatkowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W związku z tym, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione dwa warunki:

* wydatek ten został poniesiony w celu uzyskania przychodów, względnie został poniesiony w celu zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów,

* wydatek ten nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu zamieszczonym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., wskazującym wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów z mocy ustawy.

W ocenie wnioskodawcy wydatek na wynagrodzenie z tytułu przejęcia jego długów przez X zostanie poniesiony w celu uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z argumentacją przedstawioną przez wnioskodawcę powyżej odnośnie do pytania 3, właśnie w wyniku przejęcia długu przez X, po stronie wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu. Ponadto, powyższy wydatek zostanie także poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodów. W rezultacie przejęcia długu odsetki narastające z tytułu umów Pożyczek nie będą już obciążały wnioskodawcę, lecz X.

Wydatek związany z czynnością przejęcia długu nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., wyłączającym ex lege pewne wydatki z kosztów uzyskania przychodów. Wobec tego, wydatek na rzecz przejmującego dług za czynność przejęcia długu (tekst jedn.: Kwota A i Kwota B), stanowi dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów. Komentowany wydatek jest, w ocenie wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów bezpośrednio związanym z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. W zamian bowiem za zobowiązanie się wnioskodawcy do wypłaty wynagrodzenia za przejęcie długu, X przejmie jego dług, co z kolei będzie skutkowało powstaniem po stronie wnioskodawcy konkretnego i identyfikowalnego przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania pożyczkowego.

W rezultacie, zobowiązanie wnioskodawcy wobec X wynikające z umowy przejęcia długu (Kwota A i Kwota B), uregulowane w formie potrącenia, będzie stanowiło dla wnioskodawcy bezpośredni koszt uzyskania przychodów w dacie wygaśnięcia zobowiązania pożyczkowego w wyniku przejęcia długu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem wszystkie poniesione wydatki, za wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Ponadto muszą to być wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

W myśl art. 15 ust. 4d powyższej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z wniosku wynika, iż kwota A stanowi wartość przejętego zadłużenia z tytułu pożyczek złotowych, a kwota B wynagrodzenie za wykonanie usługi przejęcia długu.

W świetle powyższych przepisów kwota A nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów. Natomiast kwota B stanowiąca wynagrodzenie za przejęcie długu jest kosztem pośrednim i może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, czyli w dacie przejęcia długu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Krakowie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.