IBPBI/2/423-204/10/CzP - Ustalenie kosztów uzyskania przychodów w przypadku objęcia udziałów w spółce z o.o. w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-204/10/CzP Ustalenie kosztów uzyskania przychodów w przypadku objęcia udziałów w spółce z o.o. w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku objęcia udziałów w spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności:

*

w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów nominalnej wartości pożyczki - jest prawidłowe,

*

w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku objęcia udziałów w spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności:

*

w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów nominalnej wartości pożyczki,

*

w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka A. S. A. (dalej jako "Wnioskodawca") jest jedynym wspólnikiem spółki P. Sp. z o.o. (dalej jako "Spółka").

Dnia 23 grudnia 2009 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Wspólników Spółki P. podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki P. poprzez ustanowienie 118.000 nowych udziałów. Kapitał zakładowy Spółki został podwyższony z dotychczasowej wysokości 25.746.550 PLN do wysokości 31.646.550 PLN, to jest o kwotę 5.900.000 PLN.

38.000 udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki o łącznej wartości nominalnej 1.900.000 PLN zostało objętych przez Wnioskodawcę w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci wierzytelności Wnioskodawcy wobec osoby fizycznej o zwrot pożyczki pieniężnej (dalej jako "Pożyczka") udzielonej na podstawie umowy pożyczki zawartej dnia 12 listopada 2004 r. oraz o zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie w zwrocie pożyczki (dalej jako "Wierzytelność").

Pożyczka została udzielona przez spółkę przejętą przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia przez przejęcie.

Objęcie nowych udziałów oraz przeniesienie Wierzytelności na Spółkę nastąpiło w dniu podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału, tj. 23 grudnia 2009 r. Do dnia złożenia wniosku Spółka nie otrzymała postanowienia o wpisie podwyższenia kapitału zakładowego do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

A.

Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo potrącić koszt uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci Wierzytelności...

B.

Czy powyższy koszt uzyskania przychodów należy ustalić w wysokości równej kwocie Wierzytelności, ustalonej na dzień wniesienia aportu, tj. w kwocie równej kapitałowi (kwocie głównej) pożyczki oraz odsetek...

Stanowisko Wnioskodawcy:

A.

W stanie faktycznym opisanym wg wniosku Wnioskodawca ma prawo potracić koszt uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci Wierzytelności.

B.

Powyższy koszt uzyskania przychodów należy ustalić w wysokości równej kwocie Wierzytelności, ustalonej na dzień wniesienia aportu, tj. w kwocie równej kapitałowi (kwocie głównej) pożyczki oraz odsetek

Ad. A. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy co do przysługującego mu prawa do potrącenia kosztu uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci Wierzytelności.

1. Uwagi ogólne

1.1. Wierzytelność jako przedmiot wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej może być wierzytelność wspólnika wobec spółki, jak również wierzytelność wspólnika wobec osoby trzeciej.

Obie te kategorie można z kolei podzielić na wierzytelności uzyskane od osoby trzeciej oraz wierzytelności, które powstają w wyniku czynności prawnej dokonanej z udziałem wspólnika, czyli tzw. wierzytelności własne.

W przedstawionym stanie faktycznym, wierzytelność wniesiona przez Wnioskodawcę jako wkład niepieniężny do Spółki była wierzytelnością własną wobec osoby trzeciej.

Za własną wierzytelność spółki przejmującej należy bowiem uznać taką wierzytelność, która - przed połączeniem spółek - była wierzytelnością własną spółki przejętej.

1.2. Przychody uzyskiwane w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określana skrótem "U.P.D.O.P."), przychodem jest nominalna wartość udziałów w spółce kapitałowej objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo łub jego zorganizowana część.

W myśl art. 12 ust. 1b U.P.D.O.P. przychód określony powyżej powstaje w dniu:

1.

zarejestrowania spółki kapitałowej albo

2.

wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki kapitałowej, albo

3.

wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji związane jest z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym, w wyniku objęcia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce, Wnioskodawca uzyska przychód w wysokości wartości nominalnej tych udziałów, tj. w kwocie 5.900.000 PLN. Przychód ten zostanie uzyskany przez Wnioskodawcę w momencie wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego Spółki.

1.3. Koszty uzyskania przychodów związane z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 U.P.D.O.P., za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów łub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W przypadku aportu w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, określenie wysokości kosztów uzyskania przychodów zależy od tego, co stanowi przedmiot wkładu do spółki.

Stosownie do art. 15 ust. 1j pkt 3 U.P.D.O.P., w przypadku objęcia udziałów w spółce w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów - ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy, w wysokości faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 tego przepisu składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu są te inne składniki.

Jedną z kategorii składników majątkowych niewymienionych w art. 15 ust. 1j pkt 1 i 2 U.P.D.O.P., a zatem podlegających hipotezie art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy, są wierzytelności.

2. Możliwość potrącenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1j pkt 3 U.P.D.O.P.

2.1. Pojęcie "wydatków na nabycie składników majątku"

Należy zwrócić uwagę, iż termin "nabycie" posiada co najmniej dwa znaczenia. "Nabyć" ("nabywać") oznacza bowiem nie tylko "otrzymać coś na własność za pieniądze lub przez wymianę; kupić", ale również "osiągnąć coś, dojść do czegoś, zyskać coś, zdobyć" (M. Szymczak, red., Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1995). Nabycie może mieć zatem charakter pierwotny lub wtórny. "Nabycie prawa podmiotowego przez konkretny podmiot następuje albo równocześnie z powstaniem tego prawa, poprzednio nieistniejącego (np. przez umowę najmu wynajmujący staje się wierzycielem najemcy, a najemca wierzycielem wynajmującego - art. 659 k. c.), albo przez przejście już istniejącego prawa z jednego podmiotu na inny (np. przeniesienie prawa własności - art. 155 k.c.)" (A. Wolter, J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo cywilne. Zarys części ogólnej, LexisNexis, Warszawa 2001. s. 143).

Powstanie w majątku podatnika wierzytelności własnej w wyniku dokonanej przez niego czynności prawnej należy zatem niewątpliwie zakwalifikować jako nabycie takiej wierzytelności i nie przeczy temu fakt, że wierzytelność taka wcześniej nie istniała. Jej powstanie jest bowiem równoznaczne z jej nabyciem przez wierzyciela. Na marginesie niniejszych rozważań warto zauważyć, że przykładem pierwotnego nabycia prawa podmiotowego jest również objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki.

W konsekwencji należy stwierdzić, że przez "wydatki na nabycie" na gruncie analizowanego przepisu należy rozumieć nie tylko wydatki poniesione na zakup wierzytelności od osoby trzeciej, ale również poniesione przez podatnika wydatki związane z uzyskaniem (powstaniem w majątku podatnik wierzytelności własnych, jeżeli wierzytelności takie stanowią przedmiot wkładu do spółki kapitałowej.

W przypadku umowy pożyczki, wierzytelność pożyczkodawcy o zwrot kwoty pożyczki powstaje w wyniku wypłacenia przez niego wartości nominalnej pożyczkobiorcy. W związku z powyższym, wypłacone pożyczkobiorcy środki pieniężne bezsprzecznie stanowią wydatki na nabycie składników majątku, o których mowa w art. 15 ust. 1j pkt 3 U.P.D.O.P.

2.2. Wydatki faktycznie poniesione i niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią analizowanego przepisu, koszty uzyskania przychodów mogą stanowić jedynie te wydatki na składniki majątku stanowiące przedmiot wkładu, które zostały faktycznie poniesione oraz nie zostały wcześniej zaliczone jako koszty uzyskania przychodu.

Odnośnie wydatków na nabycie wierzytelności o zwrot pożyczki, warunek faktycznego poniesienia wydatku należy uznać za spełniony w każdym przypadku, gdy pożyczkodawca spełnił swoje świadczenie na rzecz pożyczkobiorcy, wskutek czego powstała po jego stronie wierzytelność o zwrot pożyczki.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 U.P.D.O.P., do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów). W konsekwencji, środki pieniężne wypłacone przez podatnika na udzielenie pożyczki w momencie ich wypłaty nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. W związku z powyższym, w analizowanym przypadku warunek niezaliczenia wydatku na nabycie składnika majątku do kosztów uzyskania przychodów, określony w art. 15 ust. 1j pkt 3 U.P.D.O.P., należy uznać za spełniony.

W świetle powyższej argumentacji uznać należy, że w przypadku objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności o zwrot pożyczki, podatnik ma prawo potrącić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1j pkt 3 U.P.D.O.P. Wniosek ten znalazł również potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych (zob. np. decyzję Dyrektora Izby Skarpowej w Warszawie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24 maja 2007 r., 1401/BP-II/4210-15/07/EŻ oraz postanowienie Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23 czerwca 2006 r. 0P/423/86/70/KBU/06).

3. Możliwość potrącenia kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Zdaniem Spółki, nawet w przypadku uznania, że hipoteza art. 15 ust. 1j pkt 3 U.P.D.O.P. nie obejmuje przedstawionego w niniejszym wniosku stanu faktycznego (z czym Spółka się nie zgadza), to fakt, że art. 15 ust. 1j U.P.D.O.P. stanowi szczegółową regulację w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w zamian za aport w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część nie oznacza jednocześnie, że jest to regulacja wyczerpująca. Obowiązuje bowiem ogólna zasada uznawania wydatków za koszty uzyskania przychodów - art. 15 ust. 1 U.P.D.O.P., a przepisy art. 15 ust. 1j U.P.D.O.P. nie wyłączają zastosowania tej zasady.

Relacje między tymi przepisami nie mogą być rozpatrywane w kategoriach lex specialis - lex generalia. Przyjęcie tego - błędnego - założenia prowadziłoby do wniosku, że w sytuacji, gdy przepis art. 15 ust. 1j U.P.D.O.P. pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów tylko określonych kategorii wydatków, to wyłącza on zarazem dopuszczalność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów innych wydatków poniesionych przez podatnika w celu uzyskania przychodów związanych z wniesieniem wkładu niepieniężnego.

Wniosek taki byłby całkowicie sprzeczny z konstrukcją U.P.D.O.P. w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Należy podkreślić, że koszty uzyskania przychodów stanowią - obok przychodów - podstawowy element obliczenia dochodu stanowiącego podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 15 ust. 1 U.P.D.O.P., kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 U.P.D.O.P. Jest to ogólna i fundamentalna zasada kalkulacji podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Katalog wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, określony w art. 16 ust. 1 U.P.D.O.P. jest zamknięty. Oznacza to, że podatnik podatku dochodowego od osób prawnych może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają lub mogły mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z wyłączeniem wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 (zob. wyroki NSA z dnia 3 listopada 1992 r., sygn. SA/Po 1393/92 oraz z dnia 20 marca 2002 r. sygn. III SA 2797/00). Dlatego też ocena kosztów niewymienionych enumeratywnie i wprost w tym katalogu powinna mieć miejsce z punktu widzenia skutków ekonomicznych wywołanych poniesieniem tych kosztów.

Zgodnie z poglądem utrwalonym w doktrynie i w orzecznictwie sądów administracyjnych, zaliczenie konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

a.

wydatek został poniesiony przez podatnika,

b.

wydatek jest definitywny, co oznacza, że nie zwrócono go podatnikowi w jakiejkolwiek formie,

c.

wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

d.

d) wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

e.

wydatek został właściwie udokumentowany,

f.

poniesiony wydatek nie został wymieniony w przepisach art. 16 ust. 1 U.P.D.O.P. jako ex lege niebędący kosztem uzyskania przychodów

Przepisy art. 15 ust. 1j U.P.D.O.P. nie wyłączają zastosowania ogólnej i fundamentalnej zasady wynikającej z art. 15 ust. 1 U.P.D.O.P. Nie są też odstępstwem (wyjątkiem) od opisanych powyżej warunków kwalifikacji wydatków jako kosztów uzyskania przychodów. Są jedynie ich uszczegółowieniem, pozytywną egzemplifikacją i potwierdzeniem, że wydatki związane z uzyskaniem przychodu w wyniku aportu są ex lege kosztami uzyskania przychodów dla podatników, którzy uzyskują takie przychody. Ratio legis przepisów art. 15 ust. 1 U.P.D.O.P. nie jest zatem wyłączenie możliwości potrącenia kosztów innych niż opisane w tych przepisach, ale jedynie określenie zasad ustalania wysokości tych kosztów w przypadku niektórych kategorii wkładów niepieniężnych.

Gdyby ustawodawca chciał wyłączyć z kosztów uzyskania przychodu wydatki inne niż określone w przepisach art. 15 ust. 1j U.P.D.O.P., to albo zawarłby je w katalogu art. 16 ust. 1 U.P.D.O.P., albo uczyniłby to odrębnymi przepisami, jak np. w przypadku regulacji dotyczących łączenia się podatników (art. 7 ust. 3 pkt 4 i ust. 4 U.P.D.O.P.). Takie wyłączenie jednak nie istnieje.

Jak słusznie zauważył NSA w wyroku z dnia 23 maja 2007 r. (sygn. II FSK 1558/06), "kierując się wykładnią językową i systemową art. 15 ust. 1 U.P.D.O.P. za koszt poniesiony należy uznać:

1.

koszt faktycznie zrealizowany w znaczeniu kasowym /rozchód pieniężny/ oraz

2.

każdy faktyczny dokonany odpis niebędący wydatkiem, powodujący zmianę w strukturze aktywów lub pasywów osoby prawnej, w tym również stanu środków pieniężnych na rachunkach bankowych /kontach lub subkontach/ przedsiębiorstwa" (zob. też I. Ożóg, Koszty uzyskania przychodów - podstawowe zagadnienia, Przegląd Podatkowy 05/2001)

Taki sam wniosek wypływa również z orzeczenia NSA z dnia 4 stycznia 2005 r. (sygn. FSK 833/04): "Zauważyć ponadto należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje użytego w art. 15 ust. 1 pojęcia "poniesienie". Stanowi tylko, że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika. Przez "poniesienie" kosztu należy w takim wypadku rozumieć zarówno poniesienie wydatku jak i zakwalifikowanie faktycznie zrealizowanego odpisu lub innego zmniejszenia aktywów lub zwiększenia strat. Będzie to więc każdy faktycznie dokonany odpis niebędący wydatkiem (w znaczeniu kasowym - rozchód pieniężny), powodujący zmianę w strukturze aktywów lub pasywów osoby prawnej").

Co do zasady wartość udziałów w kapitale zakładowym spółki z o.o. stanowi odpowiednik (ekwiwalent) wartości wkładu pieniężnego lub niepieniężnego wspólnika do spółki i służy określeniu ogółu praw oraz obowiązków wspólnika w spółce, tzn. jego pozycji prawnej i zakresu uczestnictwa w zyskach. Dlatego wnosząc do spółki wkład niepieniężny w postaci wierzytelności wspólnik uzyskuje przysporzenie równe wartości udziałów objętych w zamian za ten wkład. Jednocześnie w wyniku tego zdarzenia zmniejszeniu ulegają aktywa wspólnika, ponieważ wspólnik wyzbywa się (w wyniku przeniesienia na spółkę) prawa majątkowego w postaci wierzytelności. W tym znaczeniu wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności i objęcie w zamian udziałów prowadzi do odpłatnego zbycia wierzytelności, gdzie wartość udziałów jest ekwiwalentem wierzytelności. Odmienna ocena prowadziłaby do uznania wniesienia aportu za działanie bezcelowe i nieuzasadnione ekonomicznie.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca, nie wyzbywając się przedmiotu aportu (wierzytelności) ze swojego majątku, nie uzyskałby w zamian ekwiwalentu w postaci udziałów w Spółce. Skoro przepisy U.P.D.O.P. uznają ten ekwiwalent za przychód z tytułu objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny, to - konsekwentnie - kwota Wierzytelności jest kosztem poniesionym bezpośrednio w celu uzyskania tego przychodu.

Nieuwzględnienie zmniejszenia się aktywów Wnioskodawcy, które nastąpiło w wyniku wniesienia do Spółki Wierzytelności, w rozliczeniu podatkowym takiej operacji (jako koszt uzyskania przychodów) powodowałoby nieuzasadnione zawyżenie przychodu Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości potrącenia kosztu uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci Wierzytelności jest prawidłowe.

Ad. B. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy co do wysokości kosztu uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci Wierzytelności.

Z argumentacji przedstawionej w pkt A pkt 3 powyżej wynika, że w przypadku rozliczania kosztów uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny na podstawie zasad ogólnych, czyli wprost na podstawie art. 15 ust. 1 U.R.D.O.P., za koszt uzyskania przychodów można uznać nie tylko wartość nominalną wierzytelności o zwrot kwoty pożyczki, ale również należne (na dzień wniesienia wkładu) odsetki od tej wierzytelności. One również stanowią - obok kwoty głównej pożyczki - element aktywów podatnika, który w wyniku wniesienia aportu zostaje wyłączony z jego majątku i przekazany spółce, do której aport jest wnoszony.

Dlatego prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości potrącenia kosztu uzyskania przychodów w wysokości równej kwocie Wierzytelności, ustalonej na dzień wniesienia aportu, tj. w kwocie równej kapitałowi (kwocie głównej) pożyczki oraz odsetek.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą o czym stanowi art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p., do przychodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz art. 14, w szczególności zalicza się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 12 ust. 1b u.p.d.o.p., przychód określony w ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:

1.

zarejestrowania spółki kapitałowej albo

2.

wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki kapitałowej, albo

3.

wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji związane jest z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego.

Ponadto zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Sposób ustalenia kosztów uzyskania ww. przychodu, ustalanych na dzień objęcia udziałów, jest zróżnicowany w zależności od tego co było przedmiotem wkładu niepieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1j pkt 3 u.p.d.o.p., w przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów - ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 w wysokości faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu są te inne składniki.

Ze względu na fakt, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w związku z tym również wydatkowanie środków pieniężnych na udzielenie pożyczki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, zatem warunek określony w art. 15 ust. 1j pkt 3 u.p.d.o.p., tj. faktycznie poniesienie wydatków niezliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów odnośnie uznania wartości nominalnej wierzytelności z tytułu pożyczki, będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego za koszt uzyskania przychodu, został spełniony. Powyższe powoduje, że nominalna wartość pożyczki będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego, stanowi koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić jednocześnie należy, że obejmując udziały w zamian za wierzytelność z tytułu odsetek od pożyczki Wnioskodawca kosztów faktycznie nie poniósł, zatem wartość odsetek nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu z tytułu objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy:

*

w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów nominalnej wartości pożyczki jest prawidłowe,

*

w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl