IBPBI/2/423-200/13/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-200/13/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. BKIP 18 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych korzystania z gwarancji bankowej udzielonej przez podmiot z grupy kapitałowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych korzystania z gwarancji bankowej udzielonej przez podmiot z grupy kapitałowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności obie Spółki, tj. spółka matka X (100% udziałów w Spółce będącej Wnioskodawcą) oraz Spółka ściśle ze sobą współpracują zarówno na poziomie operacyjnym, jak również współdziałają w obszarze zarządzania ryzykiem finansowym. Elementem tego współdziałania jest zamiar umożliwienia skorzystania przez Spółkę z gwarancji bankowej zawartej na podstawie umowy przez X z bankiem. Jest to umowa gwarancji bankowej typu UMBRELLA dotycząca również zobowiązań spółek córek, w tym Spółki. Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty odrębnego wynagrodzenia za ustanowienie zabezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy korzystanie z gwarancji bankowej udzielonej innemu podmiotowi z grupy kapitałowej powinno być uznane za przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego świadczenia i w konsekwencji opodatkowane w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, gwarancja bankowa jest to pisemne zobowiązanie banku do zapłacenia określonej sumy pieniężnej w przypadku, gdy zleceniodawca nie wypełni określonych w gwarancji zobowiązań. Z treści gwarancji wynika rodzaj i zakres zobowiązania oraz warunki, które muszą być spełnione, aby mogła nastąpić wypłata z gwarancji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Przepis ten nie definiuje wprost czym jest "nieodpłatne świadczenie".

Zgodnie z definicją tego pojęcia po raz pierwszy określoną przez Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 28 stycznia 2008 r. (sygn. akt I SA/GD 2285/98): "nieodpłatnym świadczeniem są te zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy".

W niniejszym przypadku należy więc stwierdzić, czy spełnione zostały łącznie wszystkie wskazane wyżej przesłanki, tj.:

a.

czy świadczenie jest konsekwencją zdarzeń (czynności) o charakterze prawnym lub gospodarczym (bowiem zjawiska naturalne nie powodują powstania nieodpłatnego świadczenia),

b.

czy świadczenie jest nieekwiwalentne,

c.

czy nastąpiło przysporzenie majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) nie zachodzi przesłanka określona w lit. b) oraz c) powyżej.

W majątku Wnioskodawcy nie następuje przysporzenie majątkowe. Podstawowym beneficjentem gwarancji nie jest Wnioskodawca, tylko bank. Wskutek niepobrania wynagrodzenia za przedmiotową gwarancję, w chwili zawierania umowy nie powstaną po stronie spółki - matki żadne negatywne skutki materialne. Gwarant będzie zobowiązany do wykonania umów dopiero, gdy dłużnik konkretnej z nich nie wykona - a zatem Wnioskodawca nie uzyska żadnych korzyści majątkowych kosztem spółki - matki. Ponadto nie można w niniejszym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) mówić o nieekwiwalentności, ponieważ gwarancja udostępniana jest przez jedynego udziałowca Spółki (spółka - matka), prowadzi do uzyskania lepszych warunków finansowych gwarancji, a tym samym prowadzi w konsekwencji do zwiększenia zysków Spółki i jednocześnie wypłacanej spółce - matce dywidendy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Przepis art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), regulujący kwestię przychodów, nie zawiera definicji przychodu, lecz określa przykładowe zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. I tak, zgodnie z:

* art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,

* art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

u.

p.d.o.p. nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Pojęcie to można rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2 tej ustawy).

Jednakże, pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" na gruncie przepisów prawa podatkowego ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Może bowiem obejmować wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści. Zatem, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie.

Wobec tego, dla celów podatkowych za "świadczenia nieodpłatne" należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż spółka matka posiada 100% udziałów w Spółce będącej Wnioskodawcą. Spółka zamierza skorzystać z gwarancji bankowej, zawartej na podstawie umowy z bankiem przez spółkę matkę. Jest to umowa gwarancji bankowej typu UMBRELLA dotycząca również zobowiązań spółek córek w tym Spółki. Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty odrębnego wynagrodzenia za ustanowienie zabezpieczenia. Wątpliwości Spółki budzi możliwość korzystania z przedmiotowej gwarancji bankowej udzielonej innemu podmiotowi z grupy kapitałowej przy jednoczesnym braku uznania tej gwarancji za przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zaistnieje sytuacja, w której Spółka uzyska nieodpłatne świadczenie w postaci możliwości skorzystania z gwarancji bankowej, zawartej na podstawie umowy z bankiem przez spółkę matkę. W przypadku opisanym przez Spółkę, podmiot powiązany - spółka matka zaniecha pobrania wynagrodzenia za możliwość skorzystania z gwarancji bankowej udzielonej jej przez bank, co stanowi konkretną korzyść finansową dla Spółki. Wartość tego wynagrodzenia stanowi dla Spółki przychód podatkowy z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia, podlegający opodatkowaniu, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl