IBPBI/2/423-1889/10/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja według statutu realizuje cele określone w rozdziale II pkt 7 "Niesienie pomocy materialnej i duchowej dzieciom i młodzieży ubogiej". W pkt 8 jest zapis o sposobie realizacji celów statutowych, m.in. "Fundacja prowadzi działalność gospodarczą z możliwością udziału w spółkach handlowych lub cywilnych". Pod koniec 2009 r. Fundacja, po uzyskaniu zgody Rady Fundacji na zaciągnięcie kredytu i podjęcie nowej inicjatywy gospodarczej, utworzyła z drugą firmą spółkę komandytową. Udziały w zyskach i stratach spółki są równe (50 na 50). Utworzona spółka komandytowa zakupiła zakład produkcji wody źródlanej za całkowitą cenę ok. 12 mln zł. Wspólnik Fundacji, za zgodą sprzedającego, zapłacił cały swój udział w naturze (kamienica). Fundacja ze swej strony przekazała 700 tys. zł, jako zaliczkę na poczet pozostałej kwoty należnej sprzedającemu. Na początku roku 2010 Fundacja uzyskała kredyt 4 mln zł i przeznaczyła go na zapłatę wynikających z umowy kupna - sprzedaży przejętych, zaległych zobowiązań sprzedającego oraz na zakup maszyn i urządzeń stanowiących doposażenie zakładu, służące przygotowaniu i uruchomieniu produkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki finansowe przekazane na zakup i doposażenie zakładu produkcji i rozlewu wody źródlanej są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych, czy też należy je opodatkować.

Zdaniem Fundacji, środki finansowe przekazane do nowego podmiotu gospodarczego są realizacją celu statutowego określonego w rozdziale II pkt 7, ponieważ cele określone w statucie są realizowane przez "prowadzenie działalności gospodarczej wspomagającej realizację celów statutowych Fundacji (...) z możliwością udziału w spółkach handlowych lub cywilnych". Podsumowując, środki pieniężne przekazane do spółki komandytowej są zwolnione z podatku dochodowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej dalej jako "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Ze zwolnienia nie mogą korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1c u.p.d.o.p., tj.:

Wśród wyżej wymienionych podmiotów brak jest fundacji, w związku z powyższym ustawodawca nie wyłączył podmiotowo tych jednostek z możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Podkreślenia wymaga jednakże, iż zwolnienie przewidziane w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 dotyczy tylko tej części uzyskanych dochodów, która jest przeznaczona na cele wymienione w tym przepisie.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b u.p.d.o.p. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Ponadto, stosownie do art. 17 ust. 1a u.p.d.o.p. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k,

Zatem omawiane zwolnienie jest zwolnieniem warunkowym. W celu by skorzystać z tego zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinna charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował. Należy wskazać, iż zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a u.p.d.o.p. Ważny jest bowiem cel, na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, jak i z działalności gospodarczej.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. sformułowania "w części przeznaczonej na te cele" oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie - to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych "innych celów" nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. jest, aby cele przewidziane w Statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Wnioskodawca będący Fundacją utworzył wraz z innym podmiotem spółkę komandytową. Utworzona spółka zakupiła zakład produkcyjny. Na pokrycie kosztów tego zakupu Fundacja dokonała wpłaty 700 tys. zł na rzecz sprzedającego oraz zaciągnęła kredyt w wysokości 4 mln zł.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Na mocy powyższego przepisu otrzymane kredyty i pożyczki nie podlegają opodatkowaniu. Kwoty te są transparentne pod względem podatkowym. Zatem kwota otrzymana w postaci kredytu w wysokości 4 mln zł nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Odnośnie kwoty 700 tys. zł zapłaconej na rzecz sprzedającego stwierdzić należy, iż nie jest ona objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Dochód ten bowiem nie został przeznaczony na cel statutowy, lecz na sfinansowanie działalności gospodarczej mającej w zamierzeniu przynosić zyski. Odrębną kwestią jest natomiast późniejsze przeznaczenie dochodu uzyskanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (produkcyjnej).

W tym miejscu zaznaczyć należy, że określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne, jasne i nie budzące wątpliwości, gdyż organy podatkowe nie są uprawnione do dokonywania wykładni zapisów Statutu.

Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy.

Niezależnie od powyższego podkreślenia wymaga, iż przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej) - toteż muszą być stosowane w sposób ścisły i jakakolwiek wykładnia rozszerzająca w odniesieniu do przepisów dotyczących ww. preferencji podatkowych jest niedopuszczalna.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.