IBPBI/2/423-1888/10/JD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1888/10/JD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 20 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia na jaki dzień należy dyskontować uzyskaną pomoc publiczną (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia na jaki dzień należy dyskontować uzyskaną pomoc publiczną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE lub Strefa). Działalność na terenie SSE prowadzona jest na podstawie zezwolenia nr 14 wydanego w dniu 21 listopada 1997 r., zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z 16 czerwca 2004 r. Rodzaj prowadzonej działalności wskazany w zezwoleniu obejmuje działalność gospodarczą, prowadzoną na terenie Strefy, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy. W związku z rozbudową przedsiębiorstwa, Spółka wystąpiła o uzyskanie kolejnego zezwolenia strefowego i otrzymała je w dniu 16 listopada 2010 r. (zezwolenie nr...).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przy założeniu, że Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia oddzielnej ewidencji, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym powinna ona dokonywać dyskontowania całej przyznanej pomocy publicznej (tj. uzyskanej na podstawie obydwu zezwoleń), w pierwszej kolejności na dzień uzyskania pierwszego zezwolenia, a po wyczerpaniu limitu przyznanego na podstawie pierwszego zezwolenia, na dzień wydania drugiego zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Spółki, pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE. Rozporządzenie Rady Ministrów z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w rożnych formach (Dz. U. Nr 194, poz. 1883 z późn. zm.), w § 4 pkt 2a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności zwolnienia z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi, a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 69, poz. 404 z późn. zm.), pod pojęciem dzień udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym. W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w p.d.o.p., jest dzień 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym. Z kolei odwołując się do treści § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z 10 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Z uwagi na fakt, że Spółka posiada dwa zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie, tj. odpowiednio w 1997 i w 2010 r. w związku z kolejnymi rozbudowami zakładu, a także z uwagi na ww. mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej oraz czynnik dyskonta Spółka uznaje, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach zezwolenia nr 14 z 21 listopada 1997 r., całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia nr 14 z 1997 r. Jako pomoc publiczną odpowiednio uznając niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia nr 14 z 1997 r. przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia nr 14 z 1997 r. (limit pomocy publicznej przysługujący w związku z pierwszym zezwoleniem). Spotka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach zezwolenia nr... z 2010 r.

Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia nr... z 2010 r.

Zdaniem Spółki, wskazana metoda z jednej strony pozwoli na precyzyjne obliczenie limitu pomocy, a z drugiej nie dopuści do tego, aby Spółka skorzystała z pomocy ponad przysługujący jej limit. Ponadto chronologiczne korzystanie z obydwu zezwoleń będzie zgodne z kolejnością ich przyznawania, a także z kolejnością realizacji inwestycji, na podstawie których został obliczony limit pomocy publicznej. Równocześnie Spółka pragnie zaznaczyć, iż w momencie, w którym pomoc dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z 2010 r. przekroczy przyznany Spółce limit pomocy publicznej Spółka opodatkuje przychody uzyskiwane w związku z działalnością na terenie Strefy na zasadach ogólnych.

Niniejsze podejście jest również zgodne z przepisami prawa dotyczącymi obliczenia pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie Strefy. Mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny sposób pozwoli określić zarówno Spółce, jak i organom podatkowym w oparciu o które zezwolenie strefowe, Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania p.d.o.p.

W związku z powyższym Spółka wnioskuje o potwierdzenie poprawności stosowanej przez nią metody. Opisana metoda znalazła potwierdzenie również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 czerwca 2010 r. (Znak: IBPBI/2/423-769/10/SD) oraz w interpretacji z 11 maja 2009 r., (Znak: IBPB1/2/423-256/09/AM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl