IBPBI/2/423-1830/10/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 9 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania wydatków na nabycie licencji i wdrożenie oprogramowania do wydatków na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatki dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone nr 1)- jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania wydatków na nabycie licencji i wdrożenie oprogramowania do wydatków na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatki dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła w dniu 30 grudnia 2009 r. umowę na zakup licencji oprogramowania E. Licencja została udzielona począwszy od 16 marca 2010 r. i wymaga wdrożenia. W tym celu Spółka w dniu 10 czerwca 2010 r. zawarła umowę na wdrożenie oprogramowania systemu E. Na podstawie ww. umów Spółka zamierza ponieść wydatki na zakup licencji i wdrożenie oprogramowania w latach 2010 i 2011. Część wydatków poniesionych w 2010 r. stanowi zapłatę za częściowe wykonanie usług wdrożeniowych lub zapłatę za licencję.

Spółka zamierza wprowadzić licencję do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2011 r. W 2011 r. zamierza skorzystać z ulgi na nowe technologie.

Spółka nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej w roku obecnym i w latach poprzedzających. Nie zamierza również prowadzić takiej działalności w roku dokonywania odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie ani w roku poprzedzającym ten rok.

Spółka nie ubiega się o dofinansowanie dla IT z funduszy Unii Europejskiej ani o zwrot wydatków na nowe technologie z innych źródeł w jakiejkolwiek formie. Podatnik dysponuje kserokopią opinii o technologii, potwierdzającą innowacyjność rozwiązania technologicznego S stanowiącego podstawę dla programu E, wydaną przez Uniwersytet (dalej: "Opinia") na zlecenie firmy wytwarzającej oprogramowanie z 26 maja 2009 r. Zakres działalności badawczo-projektowej jednostki, która wykonała Opinię jest zbieżny z dziedziną, w której oceniana technologia S jest stosowana.

Opinia została opracowana na podstawie niezależnej analizy najnowszych technologii informatycznych obecnie dostępnych na rynku IT. Analiza została przeprowadzona przy pomocy artykułów naukowych, materiałów branżowych oraz powszechnie dostępnych raportów.

Opinia jest oceną poziomu innowacyjności pakietu oprogramowania biznesowego S. Opinia ocenia pozytywnie innowacyjność technologii informatycznej zawartej w produkcie S, w tym programu E.

Z Opinii wynika, iż rozwiązanie informatyczne S stanowi wiedzę technologiczną, która powstała w wyniku prowadzonych badań i prac rozwojowych (RD). Rozwiązania informatyczne w ramach S są dostępne oficjalnie na rynku w Polsce od września 2007 r. Przy czym jest to rozwiązanie, które podlega stałym pracom rozwojowym. Pierwsza prezentacja S w skali międzynarodowej (globalnej) odbyła się w Paryżu 20 maja 2006 r.W Stanach Zjednoczonych oprogramowanie po raz pierwszy zademonstrowano S w czasie kongresu TechEd w Las Vegas 1 października 2007 r. Pierwsze wdrożenie systemu informatycznego w ramach S w Polsce było realizowane w 2006 r.

Z Opinii wynika, iż rozwiązanie informatyczne S umożliwia podmiotom gospodarczym skuteczne zwiększenie wartości, jakości, konkurencyjności swoich produktów i usług, jak też tworzenie nowych lub udoskonalonych produktów i usług informatycznych na bazie wdrożonych zintegrowanych aplikacji informatycznych klasy E, działających na fundamencie technologicznym SA NetWeaver.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na nabycie licencji SAP oraz wydatki na wdrożenie oprogramowania stanowią wydatki na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 Ustawy CIT.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Spółki, wydatki na nabycie licencji SAP oraz wydatki na wdrożenie oprogramowania stanowią wydatki na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 Ustawy CIT.

W świetle art. 18b Ustawy CIT wydatki poniesione na nabycie nowych technologii podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zgodnie z ww. przepisem, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej jednostki naukowej.

W świetle interpretacji organów podatkowych za nabycie nowej technologii można uznać nabycie oprogramowania typu E np. oprogramowania na nabycie licencji którego Spółka poniosła wydatek (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 listopada 2008 r., interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 maja 2008 r., Znak: IBPB3/423-131/08/CzP, interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Śródmieście z 23 lutego 2007 r., Znak: PB1/423-23/06/KW).

Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku po nim następującym, która nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do ww. ewidencji uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia jej do ewidencji. Oznacza to, iż łączną podstawę ustalenia wielkości odliczenia są wydatki dokonane w 3 kolejnych latach z tym, że wprowadzenie do ewidencji powinno mieć miejsce nie później niż w roku następującym po roku, w którym poniesiono zaliczki na poczet wydatków na nabycie nowych technologii. Spółka poniosła wydatki na nabycie nowej technologii w roku 2010, stanowiące de facto zaliczki na nabycie nowej technologii, w tym zapłata za częściowe wykonanie usług wdrożeniowych oraz zapłata za licencję. Wydatki te bowiem wchodzą do wartości licencji jako wartości niematerialnej i prawnej.

Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów, z których wynika kwota wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii. Za wydatki na nabycie licencji uznaje się również wydatki na jej wdrożenie (por. ww. interpretacje). Przyjmuje się, iż są to te wydatki, które mieszczą się w wartości początkowej licencji jako wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16g ust. 3 i 5 Ustawy CIT. W wartości początkowej mieszczą się wszelkie kwoty wydatkowane na nabycie wartości niematerialnej i prawnej, w tym zaliczki, przedpłaty na poczet licencji a także płatności częściowe.

Do uznania licencji za nową technologię wymagana jest opinia niezależnej jednostki naukowej. Podatnik dysponuje kserokopią takiej opinii wydanej przez Uniwersytet na zlecenie firmy wytwarzającej oprogramowanie, która ocenia pozytywnie innowacyjność technologii informatycznej zawartej w produkcie S, w tym programu E. Zdaniem Spółki, nie jest wymagana opinia dotyczą konkretnej wersji oprogramowania nabytej przez Spółkę. Dla celów zastosowania ulgi na nowe technologie wystarczające jest, gdy opinia dotyczy technologii informatycznej zawartej w tym programie.

Przepisy stanowią bowiem, iż za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484). Przepisy nie rozstrzygają jednoznacznie co powinna zawierać taka opinia. Z treści przepisu wynika, iż powinna potwierdzać wiedzę technologiczną umożliwiającą wytwarzanie udoskonalonych usług, która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Z powyższego wynika, iż opinia powinna koncentrować się na tym, iż np. oprogramowanie zawiera taki element przez co całość może być uznana za nową technologię. Nie wynika z tego, iż opinia powinna potwierdzać, iż wszystkie elementy oprogramowania powinny być "innowacyjne". W świetle interpretacji organów podatkowych (por. postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie w sprawie interpretacji prawa podatkowego, Znak: IUS.PO/423/4/EK/2006) w odniesieniu do formy dokumentu, w przypadku gdy sprzedawca sprzedaje wiele licencji, wystarczającym dowodem potwierdzającym możliwość skorzystania z odliczenia jest kserokopia lub potwierdzona przez sprzedawcę kserokopia opinii niezależnej jednostki naukowej. Z powyższego wynika, iż do skorzystania z ulg nie jest wymagane aby opinia jednostki naukowej była opinią wydaną na indywidualne zamówienie Spółki. Wystarcza kserokopia takiej opinii.

Reasumując, w ocenie Spółki istnieją podstawy do skorzystania z ulgi na nowe technologie w związku z nabyciem licencji na oprogramowanie SAP i jej wdrożeniem. Podstawę do kalkulacji ulgi stanowić będą zarówno wydatki na nabycie licencji SAP oraz wdrożenie licencji, poniesione zarówno w 2010 r., jak i w 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. W myśl art. 18b ust. 2 ww. ustawy za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.). Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ww. ustawy).

Stosownie do przepisu art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowych technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Powołany przepis odsyła do wartości początkowej składników majątku trwałego, za którą, stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia. Natomiast w myśl art. 16g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku (poz. 50) wynika, iż Spółka w związku z nabyciem nowej technologii ponosi także wydatki na jej wdrożenie. Zatem wydatki należne sprzedającemu (zakup licencji), jak również związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.