IBPBI/2/423-1829/10/JD - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z funkcjonowaniem drużyny piłki nożnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 9 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z funkcjonowaniem drużyny piłki nożnej (pytanie wymienione we wniosku jako 2) - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z funkcjonowaniem drużyny piłki nożnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W Spółce funkcjonuje zakładowa drużyna piłkarska złożona z pracowników przedsiębiorstwa. Co roku podejmowana jest uchwała zarządu Spółki w sprawie sfinansowania ze środków obrotowych wydatków powyższego zespołu w szczególności dotyczy to: zakupu strojów sportowych, wynajmu hali sportowej (w 2010 r. koszt 20.000,00 zł), wpisowego oraz udziału w turniejach piłki nożnej, zakwaterowania i wyżywienia w hotelach na czas turniejów, wynagrodzenia trenera oraz zakupów przyrządów sportowych. Wszystkie wymienione wydatki Spółka kwalifikuje jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. W czasie turniejów piłkarskich, w których bierze udział drużyna Spółki, pracownicy przedsiębiorstwa reklamują należącą do niej Stację Kontroli Pojazdów. Spółka oddelegowuje pracowników na czas trwania turniejów w oparciu o polecenie wyjazdu służbowego oraz opłaca koszty dojazdu na zawody i ich pobytów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty poniesione przez Spółkę na finansowanie funkcjonowania drużyny piłki nożnej złożonej z jej pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorstwa zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie wymienione we wniosku jako 2).

Zdaniem Spółki, stosownie do dyspozycji zawartej w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie źródła przychodów. Warunkiem uzależniającym zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów jest niewyliczenie konkretnego wydatku w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz wykazanie bezpośredniego lub pośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, i wskazanie, że ich poniesienie ma lub może wpłynąć na osiągniecie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zgodnie ze stanem faktycznym Spółka finansuje funkcjonowanie drużyny piłkarskiej złożonej ze swoich pracowników. W trakcie turniejów branżowych, w których drużyna Spółki bierze udział, reklamowana jest Stacja Kontroli Pojazdów należąca do Spółki. Rozgrywając mecze w turniejach pracownicy występują w imieniu i na rzecz pracodawcy, w rzeczywistości promując pracodawcę, utrwalając w ten sposób jego pozytywny wizerunek. Wydatki związane z obsługą trenerską zespołu, wynajmowaniem hali sportowej zmierzają do jak najlepszego przygotowania zespołu do turniejów piłkarskich, gdyż im wyższe miejsce zespół zajmuje w tych turniejach tym korzystniejsze efekty dla przedsiębiorstwa z punktu widzenia jego działań marketingowych. Działanie pracowników mające charakter marketingowo - reklamowy w sposób obiektywny powoduje zwiększenie przychodów Spółki, między innymi poprzez pozyskanie nowych klientów w wyniku poinformowania ich o usługach świadczonych przez Spółkę - usługi stacji diagnostycznej. Powyższe utrwala również w społeczeństwie pozytywny wizerunek Spółki jako przedsiębiorstwa propagującego aktywność sportową. W takiej sytuacji koszty utrzymania oraz delegacji zespołu grającego w turniejach branżowych należy uznać za koszty uzyskania przychodu. Reklamowanie w trakcie turnieju należącej do Wnioskodawcy Stacji Kontroli Pojazdów nie podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów również na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Według słownika języka polskiego PWN (www.sjp.pl) przez pojęcie reprezentacji należy rozumieć okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, podczas gdy reklamę należy traktować jako działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług.

Zgodnie z wykładnią językową, stanowiskiem doktryny oraz orzecznictwem pojęciem reprezentacji nie należy obejmować działań mających charakter ewidentnie reklamowy, które zachęcają poprzez pozytywne skojarzenia do skorzystania z oferty przedsiębiorstwa. Przykładem jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 września 2008 r. o sygn. akt III SA/Wa 623/08, w którym Sąd stwierdził, iż "na zakup strojów opatrzonych logo lub w inny sposób, wykorzystywane przez pracowników lub inne osoby, mogą być uznane za wydatki reklamowe stanowiące koszty uzyskania przychodów, bez względu na to, czy są przekazywane na własność pracownikom i innym osobom, czy też przekazane są im tylko do wykorzystania. Stroje te jednoznacznie kojarzą się z firmą poprzez oznaczenie ich logo i barwami firmy. Taki strój wyróżnia pracowników firmy czy też inne osoby noszące go spośród innych osób. Nie sposób im zatem odmówić charakteru reklamowego".

Zdaniem Spółki, koszty poniesione w celu funkcjonowania drużyny piłkarskiej stanowią koszt uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stanowisko Spółki uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, nie wymienione w art. 16 tej ustawy, zawierającym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot "w szczególności" oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.

I tak, zgodnie z definicją zawartą w "Nowym Słowniku Języka Polskiego" (PWN, Warszawa 2003) "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Przenosząc definicję słownikową na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w potocznym języku polskim. W świetle objaśnień zawartych w "Słowniku języka polskiego" opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi".

Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

W przypadku zawodników reklamujących firmę Wnioskodawcy, wyposażenie ich w stroje z logo firmy na czas zawodów sportowych, w których uczestniczą, służy propagowaniu pozytywnego wizerunku firmy. Poprzez takie działanie Wnioskodawca rozpowszechnia logo firmy, buduje swój obraz w oczach potencjalnych klientów. Wydatki na ich nabycie mogą zostać w takich okolicznościach zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy, o ile fakt wykorzystywania przedmiotowych strojów sportowych przez pracowników nie wiąże się z okazałością, wytwornością w reprezentowaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Także pozostałe wydatki w omawianym przypadku, tj. związane z zakupem sprzętu, wynagrodzeniem trenera, zakwaterowania i wyżywienia w hotelach na czas turniejów, wynajmem sali, wpisowym stanowią - z uwzględnieniem powyższych zastrzeżeń - koszt uzyskania przychodów.

Reasumując, ww. wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie mają charakteru reprezentacyjnego, a ich źródłem finansowania są środki obrotowe firmy.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania wymienionego we wniosku jako 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.