IBPBI/2/423-1827/10/JD - Możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów akcji bonusowej.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1827/10/JD Możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów akcji bonusowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 9 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów akcji bonusowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów akcji bonusowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej. Większościowym udziałowcem Spółki, posiadającym 99,8% udziałów, jest S. GmbH, która z kolei jest w całości własnością spółki X GmbH. Spółką - matką spółki X GmbH jest notowana na giełdzie papierów wartościowych spółka Y. Spółka oraz Y są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ramach grupy kapitałowej został wdrożony program motywacyjny ("Program"), którego celem jest umożliwienie pracownikom zatrudnionym w grupie kapitałowej partycypacji w spółce Y, przez co nie tylko będą oni mogli przyczynić się do stabilności i dalszego rozwoju spółek z grupy, lecz również otrzymywać będą korzyści związane ze wzrostem wartości rynkowej akcji oraz w postaci dywidend. Program ten sukcesywnie wprowadzany jest w kolejnych spółkach grupy kapitałowej i obecnie rozważa się objęcie programem także pracowników Wnioskodawcy.

Zasady działania Programu przedstawiają się w następujący sposób:

Program polega na oferowaniu pracownikom akcji na preferencyjnych warunkach. Na każdy zakupiony pakiet 3 akcji, pracownik otrzymywać będzie jedną dodatkową, nieodpłatną akcję ("akcja bonusowa").

Oferowane akcje są akcjami z rynku wtórnego, zaś ich nabywanie odbywać się będzie w cyklach rocznych, tzn. raz na rok możliwe będzie uzyskanie przez pracownika akcji w ramach partycypacji w Programie.

Koszty nabycia akcji bonusowych pokrywane będą przez Spółkę, natomiast bezpośrednie koszty administracyjne przez Y.

Nieodpłatne otrzymanie bonusowej akcji będzie warunkowe. W okresie 5 lat od nabycia akcji uczestnik Programu nie może ich zbyć pod rygorem utraty akcji bonusowej (z pewnymi wyjątkami, jak np. śmierć pracownika).

Przystępując do Programu uczestnik zrzeka się prawa głosu wynikającego z posiadanych akcji na rzecz jednego z podmiotów organizujących Program.

Każdy pracownik będzie mógł zainwestować nie mniej niż 300 €, nie więcej niż 2.500 € w skali jednego roku, po złożeniu odpowiedniej deklaracji przystąpienia u swojego pracodawcy.

W przypadku decyzji o przystąpieniu do Programu, przeznaczony do zainwestowania kapitał pracownik uiszczać będzie albo jednorazowo, bądź też gromadzić go będzie przez cały rok, w 12 miesięcznych ratach (w ramach tzw. planu oszczędnościowego). W pierwszym przypadku nabycie akcji następować będzie w roku dokonania wpłaty, w drugim natomiast - w roku zakończenia gromadzenia kapitału. Spółka, za zgodą pracownika, odprowadzać będzie odpowiednie kwoty bezpośrednio z jego wynagrodzenia netto.

Oprócz Spółki oraz spółki Y w realizację programu zaangażowane będą także inne podmioty z grupy, które odpowiedzialne będą m.in. za poprawne rozliczanie wpłat, realizację płatności dywidendowych oraz bieżącą obsługę uczestników programu. Rola Spółki polegać będzie m.in. na zbieraniu deklaracji przystąpienia od chętnych do uczestnictwa w programie pracowników, tworzeniu odpowiednich zestawień i baz danych dla innych spółek, gromadzeniu i przekazywaniu kapitału inwestycyjnego odpowiedniej jednostce z grupy, odpowiedzialnej za zakup akcji, wypłacie dywidend pracownikom w imieniu spółki Y.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszt akcji bonusowej będzie stanowił dla Spółki koszt uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Spółki, możliwość zakwalifikowania określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest uzależniona od spełnienia przesłanek zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej: "u.p.d.o.p."). Z przepisów tych wynika, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki, które:

* pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów, czyli że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zwiększenia ich wysokości, bądź zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.,

* zostały prawidłowo udokumentowane.

Omawiane wydatki nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Tym samym ich kwalifikacja kosztowa jest uzależniona od spełnienia przesłanki związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem omawianych wydatków a osiągnięciem bądź zwiększeniem przychodów. W stanie faktycznym przedstawionym w pytaniu można uznać, iż wspomniana przesłanka zostanie zrealizowana. Niewątpliwie bowiem uczestnictwo pracowników Spółki w Programie motywacyjnym wdrożonym w Spółce wpłynie na silniejsze utożsamianie się pracowników ze Spółką i ich zainteresowanie osiąganiem jak najlepszych wyników przez firmę, w której są zatrudnieni.

Wynika to z faktu, iż wyniki osiągane przez Spółkę znajdą swoje przełożenie na wartość rynkową nabytych akcji Y oraz wysokość wypłacanej dywidendy, wszak spółki Y oraz Wnioskodawca są, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, podmiotami powiązanymi w rozumieniu u.p.d.o.p., zaś ich powiązanie kapitałowe jest na tyle silne, by można było stwierdzić, że rozwój Spółki zagwarantuje jej pracownikom uzyskanie dodatkowych, nie zaliczanych do przychodów ze stosunku pracy, dochodów z tytułu zbycia papierów wartościowych.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż Program motywacyjny wdrożony w Spółce ma wszelkie szanse na uzyskanie rezultatu w postaci zwiększonej efektywności pracy, a co za tym idzie na osiągnięcie lub zwiększenie przychodów przez pracodawcę (Spółkę) - podmiot finansujący koszty akcji bonusowej. Konstatacja ta prowadzi do wniosku, iż spełnione są wszelkie warunki określone w u.p.d.o.p., by zakwalifikować wskazany koszt jako koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* został właściwie udokumentowany.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Jak podkreśla Wnioskodawca przyznanie pracownikom praw do akcji na zasadach obowiązujących w ramach Programu pełni istotną funkcję motywacyjną, gdyż pracownicy Spółki, stając się akcjonariuszami są dodatkowo motywowani do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę. W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań, pracy pracowników prowadzi do sprawniejszej, wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz zwiększenia wyników finansowych całej Grupy, w tym również Spółki. Tym samym przekłada się to pośrednio na zwiększenie przychodów generowanych przez Spółkę.

W konsekwencji zatem istnieją podstawy, by można było mówić o istnieniu związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a potencjalnym lub zwiększonym przychodem, dlatego też - co do zasady - wydatki poniesione w związku z realizacją Programu (akcja bonusowa) spełniające przedstawione powyżej kryteria, Spółka będzie mogła zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl