IBPBI/2/423-179/11/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu dokonanej przez Spółkę zamiany wierzytelności (pytanie oznaczone we wniosku lit. A) - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu dokonanej przez Spółkę zamiany wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka rozważa przejęcie długu WPD, który ta ostatnia posiada z tytułu pożyczki udzielonej jej przez P. Sp. z o.o. Przejęcie to nastąpiłoby na podstawie art. 519 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy - Kodeks Cywilny z 23 kwietnia 1964 r. ("Kodeks Cywilny", Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm) jako tzw. "zmiana dłużnika". W zamian za przejęcie długu przez Spółkę, WPD przejmie dług Spółki, który ta ostatnia posiada z tytułu pożyczki udzielonej jej przez M. Sp. z o.o. W konsekwencji więc, Spółka stałaby się dłużnikiem P. Sp. z o.o., natomiast WPD stałaby się dłużnikiem M. Sp. z o.o. Na wartość obydwu długów składałyby się: kwota główna pożyczki i kwota naliczonych (nie zapłaconych) odsetek, przy czym kwoty te byłyby równe w ramach każdego z długów. Zatem czynności te nie wymagałyby po stronie Spółki i WPD powstania dodatkowych przepływów pieniężnych. P. Sp. z o.o. jest bezpośrednim udziałowcem Spółki i WPD, zaś M. Sp. z o.o., Spółka oraz WPD są "spółkami siostrami", które posiadają wspólnego bezpośredniego udziałowca (spółkę kapitałową z siedzibą w Portugalii).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w wyniku przejęcia przez Wnioskodawcę długu WPD w zamian za przejęcie przez WPD długu Spółki, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki, ustawa o CIT odnosi się do przychodu podatkowego między innymi w art. 12, gdzie wskazuje które kategorie są traktowane jako taki przychód, a które kategorie nie są. Jako taka natomiast, ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu wobec czego można się odwołać w tym względzie do poglądu doktryny prawa podatkowego. Zgodnie z tym poglądem, przychodem podatkowym jest trwałe zwiększenie majątku podatnika, które może wyrażać się w zwiększeniu jego aktywów lub zmniejszeniu jego pasywów (w kategoriach bilansowych). O tym więc, czy w wyniku przejęcia przez Spółkę długu WPD w zamian za przejęcie przez WPD długu Spółki, po stronie Spółki powstanie obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT, czy taki obowiązek nie powstanie rozstrzyga kwestia trwałego zwiększenia majątku Spółki lub też jej brak. Na moment udzielenia pożyczki przez M. Sp. z o.o. sytuacja bilansowa Spółki wyglądała jak następuje: po stronie aktywów w kategorii "środki pieniężne" pojawiła się kwota pieniężna z tytułu omawianej pożyczki, natomiast po stronie pasywów w kategorii "zobowiązania wobec jednostek powiązanych" pojawiło się zobowiązanie z tytułu omawianej pożyczki. Per saldo, nastąpił zatem równoczesny wzrost po stronie aktywów oraz pasywów Spółki. W rezultacie przejęcia przez Spółkę długu WPD, z pasywów Spółki zniknie zobowiązanie z tytułu pożyczki udzielonej przez M. Sp. z o.o., które przeniesie się na WPD, natomiast pojawi się tam zobowiązanie z tytułu pożyczki udzielonej przez P. Sp. z o.o., w którym Spółka wstąpi w uprawnienia i obowiązki dłużnika. Z perspektywy bilansowej nie nastąpi więc jakakolwiek zmiana wartości posiadanych przez Spółkę aktywów lub też pasywów. Per saldo, jako że wartość kwot w ramach każdego z długów będzie równa to po stronie Spółki jedynym skutkiem czynności przejęcia długu WPD będzie zmiana podmiotu, do którego Spółka będzie spłacać pożyczkę (z M. Sp. z o.o. na P. Sp. z o.o.), zaś wartość zobowiązania z tytułu pożyczki po stronie pasywów w kategorii "zobowiązania wobec jednostek powiązanych" pozostanie niezmieniona (tzn. nie zmniejszy się i nie zwiększy się). Finalnie, w momencie spłaty pożyczki do P. Sp. z o.o. będzie następować dla Spółki zmniejszanie się aktywów w kategorii "środki pieniężne na rachunku bankowym" oraz zmniejszanie się pasywów w kategorii "zobowiązania wobec jednostek powiązanych", czyli nastąpi zatem równoczesny spadek po stronie aktywów oraz pasywów Spółki. Podsumowując, pomimo występowania w związku z czynnością przejęcia długu WPD pewnych ruchów po stronie aktywów i pasywów Spółki, żadne z nich nie będą skutkować trwałym zwiększeniem się majątku Spółki, co przekładając na kategorie podatkowe sprawi, że nie powstanie dla tej Spółki obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT. To samo stanowisko prezentuje Dyrektor IS w Katowicach w piśmie z 14 lutego 2008 r. (sygn. IBPB3/423-273/07/NG) i Dyrektor IS w Poznaniu w piśmie z 29 stycznia 2009 r. (ILPB3/423-701/08-27MM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 - dalej "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na rachunek Spółki stanowią co do zasady przychód w rozumieniu u.p.d.o.p., bez względu na źródło ich pochodzenia. u.p.d.o.p. zatem w swej konstrukcji nie zawiera definicji przychodów, a jedynie otwarty katalog przychodów podatkowych. Jednocześnie enumeratywnie wylicza kategorie wpływów pieniężnych, które nie stanowią przychodów podatkowych.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

W myśl art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu). Przy czym przepisy ww. kodeksu nie wskazują, czy przejęcie to musi mieć charakter odpłatny, czy też nie.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, decydujące znaczenie dla możliwości powstania przychodu z tytułu przejęcia długu ma fakt czy przejęcie to będzie miało charakter odpłatny, czy też zostanie dokonane nieodpłatnie. Powstanie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej powoduje bowiem jedynie nieodpłatne, bądź też częściowo odpłatne przejęcie długu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka rozważa przejęcie długu WPD, który ta ostatnia posiada z tytułu pożyczki udzielonej jej przez P. Sp. z o.o. W zamian za przejęcie długu przez Spółkę, WPD przejmie dług Spółki, który ta ostatnia posiada z tytułu pożyczki udzielonej jej przez M. Sp. z o.o.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić zatem należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, z uwagi na ekwiwalentność świadczeń (suma wartości przejętego przez WPD zobowiązania Wnioskodawcy oraz przeniesionej na WPD wierzytelności jest równa), nie wystąpi u Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.