IBPBI/2/423-1743/10/JD - Kwalifikacja prawnopodatkowa przysporzenia uzyskanego przez wspólnotę gruntową jako wynagrodzenie tytułem zgody na przeprowadzenie przez teren pastwisk rurociągu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 14 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania uzyskanego przysporzenia:

* za przychód Wspólnoty o jakim mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rodzący obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku,

* za przychód z działalności rolniczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania uzyskanego przysporzenia:

* za przychód Wspólnoty o jakim mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rodzący obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku,

* za przychód z działalności rolniczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 3 lutego 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-1743/10/JD, wezwano do ich uzupełnienia.

Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 14 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnota Gruntowa zgodnie z decyzją z 5 marca 1964 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydział Rolnictwa i Leśnictwa posiada pastwiska o łącznym obszarze 13.71 ha, które wykorzystuje w celach rolniczych - wypas krów, koni, owiec. Na podstawie podpisanej umowy ze spółką X Wspólnota wyraziła zgodę na przeprowadzenie przez pastwiska rurociągu. Na podstawie niniejszej umowy Wspólnota otrzymała w miesiącu styczniu 2010 r. wynagrodzenia za:

* zgodę na wejście na teren działek pastwisk,

* przeprowadzenie prac ziemnych,

* zniszczenie wszelkich nasadzeń,

* korzystanie z działek w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia rurociągów,

w kwocie zł 18.000 (osiemnaście tysięcy zł). Kwota 18.000.00 zł wpłynęła na konto Wspólnoty w miesiącu styczniu 2010 r. W czerwcu 2010 r. Wspólnota uznała, że należy od otrzymanego wynagrodzenia odprowadzić należny podatek i sporządziła przelew na konto Urzędu Skarbowego w kwocie zł 3 420.00 (19% od 18.000) plus należne odsetki od lutego 2010 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wspólnota postąpiła prawidłowo uznając otrzymane wynagrodzenie jako przychód zgodny z art. 12 ustawy o podatku dochodowym naliczyła i odprowadziła należny podatek (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Czy Wspólnota może potraktować otrzymane wynagrodzenie jako przychód z działalności rolniczej - art. 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie naliczać podatku od otrzymanego przychodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Wspólnoty:

1. otrzymane, w styczniu 2010 r. wynagrodzenie, zgodnie z podpisaną umową stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 zgodnie z artykułem 12 tejże ustawy i słusznie naliczyła w miesiącu czerwcu 2010 należny podatek w kwocie 3.420 plus należne odsetki.

2. otrzymane wynagrodzenie nie stanowi przychodu z działalności rolniczej i zasadnie odprowadzono należny podatek do Urzędu Skarbowego plus należne odsetki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym, opartym na uregulowaniu ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 169 z późn. zm.). Z definicji wspólnoty zawartej w art. 1 ust. 1 powołanej ustawy wynika, iż wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne - o określonych przymiotach.

Uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej polega na korzystaniu z nieruchomości stanowiącej przedmiot wspólnoty zgodnie z jej przeznaczeniem, np. przez wypasanie bydła, pobieranie pożytków naturalnych z lasu lub stawu, udział w dochodach przez podział pożytków z użytków rolnych i leśnych, czyli przez udział w zagospodarowaniu wspólnoty gruntowej.

Udziały uprawnionych we wspólnocie i w korzyściach wynikających z zagospodarowania wspólnoty są określone w idealnych (ułamkowych) częściach w sposób wymieniony w art. 9 ww. ustawy.

Ustawa o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, nie rozstrzygając wyraźnie charakteru podmiotowego wspólnoty gruntowej, nadała jej szczególną konstrukcję prawną odrębną, od przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) o współwłasności. Sąd Najwyższy, rozważając w uchwałach z 23 sierpnia 1968 r. (III CZP 73/68, OSNCP 5/69, poz. 90) i z 9 grudnia 1969 r. (III CZP 89/69, OSNCP 10/70, poz. 173) charakter wspólnoty gruntowej uznał, że wspólnota gruntowa "aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się własnymi, odrębnymi zasadami. Istotą tej wspólności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów, zgodnie z ich przeznaczeniem, przysługujące osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwa rolne. Taki charakter wspólnot gruntowych przyjęto także w piśmiennictwie (S. Breyer: Przeniesienie własności nieruchomości, s. 396-402, J. Ignatowicz: Prawo rzeczowe, s. 125-126. M. Madey: System prawa cywilnego, t. II, s. 183-184, J. Majorowicz: Kodeks cywilny Komentarz 1.1, s. 501-503, S. Rudnicki: Prawo obrotu nieruchomościami, s. 275 i n.).

Analiza omawianej instytucji wspólnot gruntowych wykazała dla celów podatkowych, że aczkolwiek każdy członek wspólnoty pozbawiony jest, w rozumieniu cywilistycznym, prawa swobodnego rozporządzania gruntem to jednak użytkuje go jak właściciel i tylko wspólnota w drodze uchwały może zmienić charakter użytkowania. Ponadto analiza prawna wspólnot gruntowych wskazuje, że nie można przyjąć, analogii prawnej pomiędzy spółką utworzoną do sprawowania zarządu nad gruntami wspólnoty ze spółką prawa handlowego. Spółka utworzona do sprawowania zarządu nad gruntami mimo tego, że posiada osobowość prawną nie jest bowiem właścicielem gruntów.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. Ustawy, osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty. Natomiast z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że spółka ta jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Należy zauważyć iż celem powołania Spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej, zgodnie z art. 14 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, było sprawowanie zarządu nad wspólnotą gruntową i właściwe zagospodarowanie gruntów wchodzących w skład wspólnoty. Spółka w momencie jej powołania nie stała się właścicielem gruntu Wspólnoty lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Przedmiotowe grunty stanowią bowiem w dalszym ciągu przedmiot współwłasności osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie gruntowej. Spółka nie może uzyskiwać żadnych dochodów z tytułu zarządzania majątkiem Wspólnoty, ponieważ występuje jedynie jako administrator aktywów, które nie są jej własnością. Przychód uzyskany z tytułu zarządzania przez Spółkę majątkiem Wspólnoty jest wyłącznie własnością Wspólnoty. W związku z tym przychód uzyskany z tytułów wskazanych we wniosku będzie przychodem członków Wspólnoty.

Takie unormowania prawne wskazują, że dochód uzyskiwany przez Spółkę nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jako dochód Spółki. Zatem obowiązek złożenia deklaracji podatkowej i uiszczenia podatku ciąży na każdej osobie uprawnionej do udziału we wspólnocie gruntowej, nie zaś na spółce wspólnotą tą zarządzającej.

Nieprawidłowym jest zatem stanowisko Wspólnoty, że przysporzenie przez nią uzyskane stanowi dla niej przychód w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Konstatacja, iż Wspólnota, poprzez Spółkę nią zarządzającą, nie była zobowiązana do wykazania otrzymanego wynagrodzenia za swój przychód, sprawia, że również w zakresie pytania oznaczonego numerem 2 stanowisko Wspólnoty należy uznać za nieprawidłowe. Bo chociaż, jak słusznie zauważono we wniosku, otrzymane środki pieniężne nie mieszczą się w kategorii przychodów z działalności rolniczej o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 ww. ustawy, to i tak do ich wykazania zobowiązane są osoby tworzące Wspólnotę w częściach na nie przypadających, a nie Wspólnota poprzez spółkę powołaną do zarządzania nią.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.