IBPBI/2/423-1736/10/SD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1736/10/SD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu do Organu 30 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zamieszczenie w fakturze VAT informacji o dopłacie za stop oraz dopłacie za złom nie zostanie uznane za udokumentowanie sprzedaży stopu i sprzedaży złomu, a co za tym idzie za działalność nie objętą Zezwoleniem i nie podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2010 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy zamieszczenie w fakturze VAT informacji o dopłacie za stop oraz dopłacie za złom nie zostanie uznane za udokumentowanie sprzedaży stopu i sprzedaży złomu, a co za tym idzie za działalność nie objętą Zezwoleniem i nie podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wytwarza części kute dla przemysłu samochodowego. Produkty te wytwarzane są ze stali. W umowach zawieranych przez Spółkę z dostawcą stali cena stali ustalana jest z uwzględnieniem następujących składników cenotwórczych:

* cena bazowa,

* dodatek za stop,

* dodatek za złom.

Spółka została zobowiązana przez swojego kontrahenta do wystawiania (od stycznia 2011 r.), faktur VAT dokumentujących sprzedaż produktów Spółki, uwzględniających informację o elementach kształtujących cenę za produkt, związanych z ceną stali, tzn. dopłaty za stop oraz dopłaty za złom. Spółka nie dokonuje sprzedaży stopu ani złomu, a jedynie wskazuje na istotne dla kontrahenta elementy cenotwórcze wytwarzanego produktu. Spółka informuje ponadto, że prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia z dnia 12 lipca 2005 r. (dalej "Zezwolenie"), zmienionego następnie decyzją Ministra Gospodarki z dnia 2 września 2010 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zamieszczenie na fakturze VAT informacji o dopłacie za stop oraz dopłacie za złom, nie zostanie uznane za udokumentowanie sprzedaży stopu i sprzedaży złomu, a co za tym idzie za działalność nie objętą Zezwoleniem i nie podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki, zamieszczenie danych dodatkowych w treści faktury VAT dotyczących informacji o dopłacie za stop oraz dopłacie za złom, nie zostanie uznane za udokumentowanie sprzedaży stopu i złomu, ponieważ treść wzoru wyraźnie wskazuje, że ww. dopłaty są składnikiem ceny, nie zaś towarem będącym przedmiotem sprzedaży dokumentowanym fakturą VAT. W związku z powyższym zamieszczenie dodatkowych informacji o składnikach ceny, nie spowoduje konieczności opodatkowania w zakresie sprzedaży produktów nie wymienionych w Zezwoleniu (stop i złom), ponieważ do sprzedaży takiej nie dochodzi. Spółka uprawniona więc będzie do zwolnienia całego dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów wymienionych w Zezwoleniu i wskazanych w fakturze VAT, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest pewnym wyjątkiem od zasady.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również dochód z takiej działalność nie będzie podlegał zwolnieniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka wytwarza części kute dla przemysłu samochodowego (produkty te wytwarzane są ze stali). W umowach zawieranych przez Spółkę z dostawcą stali cena stali ustalana jest z uwzględnieniem określonych składników cenotwórczych (m.in. dodatek za stop, dodatek za złom). Spółka została zobowiązana przez swojego kontrahenta do wystawiania (od stycznia 2011 r.), faktur VAT dokumentujących sprzedaż produktów Spółki, uwzględniających informację o ww. elementach kształtujących cenę za produkt, związanych z ceną stali. Spółka podkreśliła, iż nie dokonuje sprzedaży stopu ani złomu, a jedynie wskazuje na istotne dla kontrahenta elementy cenotwórcze wytwarzanego produktu.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż samo umieszczenie na fakturze informacji o składnikach ceny (w przypadku gdy do odrębnej ich sprzedaży faktycznie nie dochodzi) nie zmienia charakteru i rodzaju prowadzanej przez Spółkę działalności. Tym samym nie może skutkować uznaniem jej za działalność nie objętą zezwoleniem, a zatem nie spowoduje konieczności opodatkowania podatkiem dochodowym części ceny (z tytułu sprzedaży produktów) odpowiadającej ww. składnikom.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku Spółka dołączyła wzór faktury VAT jaką zamierza wystawiać od stycznia 2011 r. Należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tej faktury, jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl