IBPBI/2/423-1728/10/MS - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składki OC z tytułu prowadzonej działalności i posiadanego mienia, gdy składka obejmuje również inny podmiot.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1728/10/MS Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składki OC z tytułu prowadzonej działalności i posiadanego mienia, gdy składka obejmuje również inny podmiot.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 30 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów składki OC z tytułu prowadzonej działalności i posiadanego mienia, jeżeli składka obejmuje również inny podmiot - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów składki OC z tytułu prowadzonej działalności i posiadanego mienia, jeżeli składka obejmuje również inny podmiot.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na handlu produktami przemysłu chemicznego. Jest członkiem grupy kapitałowej X, przy czym nie jest to podatkowa grupa kapitałowa. Oprócz Wnioskodawcy do grupy tej należy jeszcze jeden polski podmiot, także będący osobą prawną (spółką z o.o.). Działalność prowadzi z zastosowaniem posiadanego mienia.

Ze względu na odpowiedzialność cywilną związaną z prowadzoną działalnością i wykorzystywanym na jej potrzeby mieniem Wnioskodawca zawarł stosowną umowę ubezpieczenia. Umowa zawarta jest na rok kalendarzowy 2010. Umowa, poza Wnioskodawcą, obejmuje również inny polski podmiot wchodzący w skład grupy, przy czym przy określeniu składki (pkt 10 polisy ubezpieczeniowej) wskazano, że podmiot ten jest "włączony do polisy bez płatności składki".

Wnioskodawca zauważa, że polisa łączona, tj. obejmująca jego i drugi podmiot z grupy kapitałowej X była wystawiona również na 2009 r., jednakże z tą różnicą że w poprzedniej polisie określono kwoty składki przypadające na poszczególnych ubezpieczonych: odrębną kwotę składki należnej od Wnioskodawcy, a odrębną od tego drugiego podmiotu.

Składka została określona ryczałtowo, tzn. nie wskazano jakichkolwiek podstaw jej naliczenia np. wartości majątku, czy wielkości spowodowanych szkód.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy kwota składki OC z tytułu prowadzonej działalności i posiadanego mienia stanowi w całości dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, jeżeli ją zapłacił, ale składka dotyczy polisy obejmującej również inny podmiot, który włączono "do polisy bez płacenia składki".

Jeżeli nie jest możliwe zaliczenie przez Wnioskodawcę składki OC j.w. w całości do kosztów uzyskania przychodu, to w jakiej wielkości może składkę zaliczyć - 50% czy też wg proporcji z lat poprzednich.

Zdaniem Wnioskodawcy, bezsporna jest ogólna możliwość zaliczenia składki jako takiej do kosztów uzyskania przychodu. Wydatek został faktycznie poniesiony, nie zwrócony w jakiejkolwiek formie, poniesiony ze środków Wnioskodawcy i w celu zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodu (art. 15 ust. 1 ustawy jw.), ponadto nie jest wymieniony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 ustawy). Problem Wnioskodawcy stanowi to, czy do kosztów podatkowych może zaliczyć całość składki, jeżeli wynika ona z polisy, do której "dopisano" osobę trzecią. Problemu nie udało się rozwiązać poprzez kontakt z firmą ubezpieczeniową, gdyż nie wskazała, w jakiej części składka dotyczy osoby trzeciej (innej niż Wnioskodawca polskiej Spółki z o.o.). W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zaliczenia składki w pełnej wysokości do kosztów podatkowych, gdyż zapis w polisie o włączeniu do niej osoby trzeciej "bez płatności składki" należy rozumieć jako zwolnienie tej osoby trzeciej od składki. Składka dotyczy więc wyłącznie Wnioskodawcy. Wnioskodawca uważa również, że w razie konieczności procentowego zaliczenia składki do kosztów podatkowych powinny decydować proporcje z poprzednich lat (gdzie większa część składki obciążała Wnioskodawcę, a nie 50%).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ze względu na odpowiedzialność cywilną związaną z prowadzoną działalnością i wykorzystywanym na jej potrzeby mieniem zawarł stosowną umowę ubezpieczenia. Umowa zawarta jest na rok kalendarzowy 2010. Umowa, poza Wnioskodawcą, obejmuje również inny podmiot, powiązany kapitałowo z Wnioskodawcą, przy czym podmiot ten został włączony do polisy bez płatności składek.

Z powyższego wynika, iż przedmiotowa umowa została zawarta w celu zabezpieczenia źródła przychodu, którym jest w niniejszej sprawie prowadzona działalność gospodarcza. Zatem wydatek poniesiony na opłacenie składki od umowy ubezpieczenia może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu.

Jak wskazano w wyżej cytowanym art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodu może być wydatek poniesiony na zabezpieczenie źródła przychodu. Źródłem przychodu Wnioskodawcy jest wyłącznie działalność gospodarcza prowadzona przez niego samego i tylko w odniesieniu do niej, w odpowiedniej proporcji wydatek na składkę ubezpieczeniową może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. składkę w pełnej wysokości - jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii proporcji w jakiej Wnioskodawca może zaliczyć ww. składkę do kosztów uzyskania przychodów należy zauważyć, iż Organ upoważniony do wydawania w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnych dokonuje interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przepisy podatkowe nie regulują sposobu proporcjonalnego rozliczenia wydatków w sytuacji gdy dotyczą one kilku podmiotów. Tak zarysowana kwestia nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Należy bowiem mieć na względzie, iż to podatnik zaliczając ponoszone wydatki do kosztów uzyskania przychodów winien wykazać, że wydatki te mają związek z jego działalnością, a nie dotyczą innych podatników. Zatem składka, jaką Wnioskodawca może ująć w kosztach uzyskania przychodów winna odpowiadać składce rzeczywiście dotyczącej działalności gospodarczej Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl