IBPBI/2/423-1704/10/MS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi świadczone przez udziałowca spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 26 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na świadczone przez udziałowca usługi na rzecz Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na świadczone przez udziałowca usługi na rzecz Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka posiada 3 udziałowców. Każdy z nich posiada odpowiednio 43, 15, 42 udziały. Żaden udziałowiec nie jest pracownikiem Spółki w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy. Udziałowiec posiadający 43 udziały będzie świadczył dla Spółki usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności.

Przedmiotem działalności Spółki jest obsługa i realizacja projektów związanych z budową elektrowni wiatrowych. Usługi świadczone przez udziałowca będą obejmowały obsługę wstępną kontraktów, doprowadzenie do podpisania umowy z inwestorem strategicznym oraz doradztwo na etapie realizacji kolejnych projektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki te będą kosztami uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki Spółki dotyczące usług świadczonych przez udziałowca będą kosztem uzyskania przychodów. Wydatki te spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1, ponieważ Spółka ponosi je w celu uzyskania przychodów. Równocześnie nie wypełniają przesłanki negatywnej z art. 16, nie są to bowiem "wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o p.d.o.p. nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Z przestawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż jeden z udziałowców Spółki (niebędący jej pracownikiem w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy) będzie świadczył dla Spółki usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Usługi świadczone przez udziałowca będą obejmowały obsługę wstępną kontraktów, doprowadzenie do podpisania umowy z inwestorem strategicznym oraz doradztwo na etapie realizacji kolejnych projektów.

Zgodnie z art. 16 ust. 38 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy nie ma zatem zastosowania w przypadku dwustronnie zobowiązujących umów cywilnoprawnych zawieranych między spółką, a jej udziałowcami, gdy spółka płaci tym osobom za wykonywane przez nie świadczenia na jej rzecz. Spółka ma prawo do zawierania umów cywilnoprawnych (np. umowa zlecenie, umowa o dzieło) zarówno z obcymi kontrahentami, jak i z własnymi udziałowcami prowadzącymi działalność gospodarczą jako niezależni od spółki kapitałowej przedsiębiorcy.

Ustawa o p.d.o.p. nie zawiera definicji "świadczenia" oraz "jednostronnego świadczenia". Pojęcie świadczenia należy rozumieć w sposób określony w prawie cywilnym. Świadczenie jest przedmiotem stosunku zobowiązaniowego i jest nim zachowanie dłużnika, zgodne z treścią umowy łączącej dłużnika z wierzycielem. Świadczenie może polegać na działaniu dłużnika albo zaniechaniu, czyli powstrzymaniu się od działania. Prawo cywilne również nie definiuje pojęcia "jednostronnego świadczenia" jednakże nie należy go utożsamiać z pojęciem "jednostronnych czynności prawnych". Czynności te charakteryzują się tym, że dochodzą do skutku przez złożenie oświadczenia woli jednej osoby, np. wypowiedzenie stosunku najmu, sporządzenie testamentu. Dokonanie jednostronnej czynności prawnej nie musi prowadzić do wykonania świadczenia tylko przez jedną stronę. Pojęcie "jednostronnego świadczenia" można wiązać z pojęciem umowy jednostronnie zobowiązującej, w której wykonanie świadczenia ciąży tylko na jednej stronie, np. darowizna.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy oraz odnosząc się do sytuacji opisanej we wniosku, należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz swojego udziałowca z tytułu świadczonych przez niego usług, o ile spełniają przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.