IBPBI/2/423-1702/10/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnej od p.d.o.p., należy przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania w związku z realizacją inwestycji, na którą uzyskano Zezwolenie - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnej od p.d.o.p., należy przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania w związku z realizacją inwestycji, na którą uzyskano Zezwolenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 19 marca 2002 r. ("Zezwolenie"), zmienionego decyzją Ministra Gospodarki i Pracy wydaną 1 września 2004 r. Jest to działalność gospodarcza obejmująca działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy i usług wykonywanych na jej terenie.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ("ustawa o p.d.o.p.") oraz w związku z uzyskanym Zezwoleniem, dochód Spółki powstający w wyniku wyżej określonej działalności strefowej, podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka korzysta ze zwolnienia w p.d.o.p., z tytułu kosztów nowej inwestycji. Konsekwentnie Spółka obowiązana jest do kalkulacji przysługującej jej maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, tzw. limitu pomocy publicznej, jako iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Ponadto stosownie do § 9 rozporządzenia Rady Ministrów z 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej ("rozporządzenie o SSE z 2006 r.") dla prawidłowego ustalenia maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, koszty inwestycji ("wydatki kwalifikowane") oraz wielkość pomocy publicznej podlegają obowiązkowi dyskontowania na dzień uzyskania Zezwolenia.

Spółka pragnie jednocześnie wyjaśnić, ze obowiązują ją przepisy wynikające z rozporządzenia o SSE z 2006 r., w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 lutego 2007 r.

Wynika to z brzmienia:

* Art. 89 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, który derogował rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1988 r. w sprawia ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, obowiązujące w dacie uzyskania przez Spółkę Zezwolenia, oraz

* § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, który derogował rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, obowiązujące po uchyleniu rozporządzenia obowiązującego w momencie uzyskania przez Spółkę Zezwolenia, oraz

* § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego przywołane rozporządzenie o SSE z 2006 r., zgodnie z którym do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z zasadami przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej oraz przepisami ustawy o p.d.o.p., w analizowanym stanie faktycznym, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnej od p.d.o.p., należy przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania w związku z realizacją inwestycji na którą uzyskano Zezwolenie... W szczególności, nawet wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych w nim określonych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Zdaniem Spółki, do obliczenia wielkości pomocy publicznej uwzględnia się wszystkie wydatki kwalifikowane, tzn. także tę cześć, która przewyższa wielkość określoną w Zezwoleniu. Spółka opiera swoje stanowisko na:

* analizie przepisów prawa,

* treści udzielonego jej Zezwolenia, a także na

* jednolitym w tym zakresie stanowisku organów podatkowych w analogicznych sprawach.

Brzmienie przepisów rozporządzenia o SSE z 2006 r.

Pomoc publiczna udzielana podatnikom działającym w Strefie w postaci zwolnienia od p.d.o.p., przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia o SSE z 2006 r., pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Odnosząc się do definicji "kosztów nowej inwestycji" wskazać należy, iż zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia o SSE z 2006 r., za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, w szczególności z uwagi na brak przepisów ograniczających wielkość wydatków kwalifikowanych wyłącznie do wielkości wskazanej w Zezwoleniu, jako wielkości minimalnej, Spółka stoi na stanowisku, iż uprawiona jest do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszystkie wydatki kwalifikowane w rozumieniu rozporządzenia o SSE z 2006 r., poniesione w terminie od daty uzyskania Zezwolenia.

Argumentacja z Zezwolenia

Powyższą tezę potwierdza również treść Zezwolenia. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu obowiązującym w momencie otrzymania Zezwolenia przez Spółkę ("ustawa o SSE"), Zezwolenie stanowi podstawę do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą.

Z kolei stosownie do ust. 2 przywołanego przepisu, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, pod jakimi zostało ono wydane, dotyczące w szczególności:

Przywołany przepis wskazuje zatem, iż dokument ten ma za zadanie określenie warunków, których wypełnienie gwarantuje prawo do zwolnienia podatkowego. Treść zezwolenia, w stanie prawnym obowiązującym Spółkę, nie określa natomiast maksymalnej kwoty wartości pomocy publicznej. Należy zatem przyjąć, iż za dokonanie inwestycji uważa się poniesienie wydatków o wartości przewyższającej określoną w Zezwoleniu kwotę. Są to warunki minimalne, które przedsiębiorca powinien spełnić, aby mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie ustawy o p.d.o.p. Warunki wskazane w zezwoleniu strefowym mają na celu nałożenie na przedsiębiorcę pewnych minimalnych obowiązków w zakresie wysokości nakładów inwestycyjnych oraz liczby miejsc pracy. Jedynie zrealizowanie inwestycji poniżej kwoty wskazanej w zezwoleniu strefowym lub niezatrudnienie pracowników w liczbie wskazanej w tym zezwoleniu jest podstawą do cofnięcia zezwolenia strefowego.

Zgodnie z treścią Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej udzielonego 18 marca 2002 r., Spółka była zobowiązana do poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w kwocie 8.283.680 zł w terminie do 31 maja 2011 r. Zdaniem Spółki, mając na uwadze argumenty zaprezentowane powyżej określona kwota jest jedynie minimalnym pułapem wydatków inwestycyjnych i poniesienie wyższych wydatków nie pozbawia Spółki prawa do korzystania z tego tytułu z pomocy publicznej.

Dostępne stanowiska organów podatkowych

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym warunki wskazane w Zezwoleniu, określają jedynie minimalną wielkość wydatków kwalifikowanych, niezbędnych do uzyskania prawa do zwolnienia od p.d.o.p., nie limitują w żaden sposób maksymalnego limitu kwoty pomocy publicznej, potwierdzają liczne interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego.

W szczególności, powyższe potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 września 2010 r. Znak IPPB3/423-367/10-4/MS. W piśmie tym, organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym "ani przepisy ustawy o SSE, ani treść Zezwolenia, ani regulacje rozporządzenia obowiązujące Spółkę, nie nakładają, górnych ograniczeń wysokości kosztów, które mogą stanowić podstawę do kalkulacji pomocy publicznej w formie zwolnienie podatkowego. Powyższe regulacje nie wskazują również innych (poza istnieniem Strefy i okresem obowiązywanie Zezwolenia) ograniczeń czasowych dla kwalifikowalności wydatków inwestycyjnych. Biorąc pod uwagę powyższe, wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., jest kalkulowana w oparciu o kwotę wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia (pod warunkiem, że spełniają pozostałe wymogi z § 6 ust. 1 rozporządzenia). W szczególności podstawą kalkulacji ww. zwolnienia są również koszty inwestycji przekraczające wartość minimalną określoną w Zezwoleniu, w tym koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienie wydatków w kwocie minimalnej (czyli po dniu 31 marca 2009 r.)"

Podobnie stanowisko zawarł Dyrektor tej samej Izby również w interpretacji indywidualnej z 8 października 2009 r. Znak IPPB3/423-494/09-2/MS, gdzie potwierdził, że " (...) w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania w p.d.o.p. należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, nawet gdyby wydatki przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (...)".

Tożsame stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 30 września 2008 r. Znak IBPB3/423-571/08/AM, gdzie stwierdził, że " (...) W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych wydatków określonych w przepisach rozporządzania, będzie miała prawo do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej".

Warto także zwrócić uwagę na zdanie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej z 24 października 2008 r. Znak IBPB3/423-668/08/MO, w której organ podatkowy pozytywnie odniósł się do uzasadnienia racji podatnika, w brzmieniu "Należy zauważyć, że jeżeli ustawodawca miałby zamiar wprowadzenia ograniczenia polegającego na uznaniu za wydatki kwalifikowane wyłącznie takich kosztów, które zostały poniesione przed określonym w Zezwoleniu terminem, odpowiedni zapis zostałby uwzględniony wprost w treści rozporządzenia o SSE (rozporządzenia w sprawie Specjalnej Strefie Ekonomicznej - przypis podatnika). Skoro jednak ograniczenie takie nie zostało zawarte w treści rozporządzenia o SSE, ani w innych przepisach regulujących działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych, należy uznać, że wydatki inwestycyjne spełniające warunki określone w § 6 rozporządzenia o SSE kwalifikują się do objęcia pomocą jeżeli zostały poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia".

Zbliżone do wyżej przywołanego, stanowisko organów podatkowych zostało także wyrażone w kilku wcześniejszych interpretacjach indywidualnych, czego przykładem mogą być interpretacje indywidualne:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 października 2008 r. Znak ILPB3/423-434/08-4/DS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 maja 2008 r. Znak IP-PB3-423-327/08-2/KB,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 października 2008 r. Znak ITPB3/423-390/08/AM.

Mając na uwadze przedstawione argumenty, a w szczególności biorąc pod uwagę jednolite stanowisko organów podatkowych w przedmiotowym zakresie, w tym przede wszystkim stanowisko wyrażone w ostatnim czasie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 25 sierpnia 2010 r., Znak IBPBI/2/425-772/10/PP, Spółka uznaje, że uzyskane przez nią Zezwolenie określa jedynie minimalną wielkość wydatków kwalifikowanych, które wpływają na wielkości dostępnego limitu pomocy publicznej (kwotę zwolnienia od p.d.o.p.). W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska.

Dodatkowo Spółka wskazała, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. Sygn. I SA/Rz 254/07, przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z p.d.o.p. (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746 z późn. zm., zwaną dalej "ustawą zmieniającą"), która weszła w życie z dniem 4 sierpnia 2008 r., wprowadzono zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ustawy zmieniającej art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie:

Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Z kolei z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 19 marca 2002 r., zmienionego decyzją Ministra Gospodarki i Pracy wydanej 1 września 2004 r.

Zatem w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowił, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Ponadto, jak wynika z art. 5 ustawy zmieniającej, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550) oraz

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 z późn. zm.).

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Zgodnie § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

Jeżeli poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością prowadzoną na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu.

W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniona jest do dalszego korzystania z tej pomocy w ww. zakresie. Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.