IBPBI/2/423-1670/10/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zapłaty podatku dochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2010 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie ustalenia momentu zapłaty podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której m.in. zawiera umowy agencyjne z operatorami sieci komórkowych, a następnie tworzy dla tych operatorów sieci sprzedaży. W dniu 19 grudnia 2008 r. Spółka podpisała umowę agencyjną z Telefonią. W ramach umowy agencyjnej Spółka zobowiązana jest do zawierania m.in. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Na podstawie comiesięcznych rozliczeń ilości zawartych umów i aneksów, zwanych dalej podsumowaniem, Spółka otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji. Rozliczenia te, sporządzane w oparciu o system billingowy operatora - Telefonii, który Spółka otrzymuje do 15-tego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Na podstawie otrzymanego rozliczenia Spółka w terminie 3 dni roboczych wystawia faktury VAT prowizyjne za poprzedni miesiąc działalności.

Na podstawie punktu 9.12 Umowy agencyjnej z dnia 19 grudnia 2008 r. dotyczącego wynagradzania i rozliczeń, strony określiły termin powstania obowiązku podatkowego i dokonywania rozliczeń, wskazując iż "9.12. Z zastrzeżeniem postanowienia zdania następnego, w celu określenia terminu powstania obowiązku podatkowego oraz dokonania rozliczeń pomiędzy Stronami, Strony uznają, że wykonanie Usługi następuje z chwilą wykonania następujących czynności tj.: zawarcia z Abonentem Umowy o Świadczenie Usług Telekomunikacyjnych (lub Aneksu do Umowy o Świadczenie Usług Telekomunikacyjnych) i doręczenia przez Telefonię Agentowi Podsumowania."

Strony ustaliły, iż wykonanie usługi, a tym samym dzień powstania obowiązku podatkowego powstaje z chwilą doręczenia przez Telefonię do Spółki podsumowania poprzedniego miesiąca, a więc najpóźniej w 15 dniu kolejnego miesiąca, co wynika z punktu 9.13.wymienionej umowy, który stanowi iż "9.13. Do 15 dnia każdego miesiąca Telefonia przekaże Agentowi raport określający ilość UoŚUT oraz Aneksów do UoŚUT zwartych przez Agenta w poprzednim miesiącu, sporządzony w oparciu o dane z systemu billingowego. (...)"

Salony sprzedaży stanowią na mocy umowy agencyjnej własność Spółki, bądź też są organizowane na zasadzie przedstawicielstwa z niezależnymi podmiotami gospodarczymi w ramach podpisanej przez Spółkę umowy agencyjnej z operatorem. Spółka jako Agent Telefonii udziela (poprzez umowy agencyjne) przedstawicielstwa tymże niezależnym podmiotom gospodarczym do zawierania umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez Telefonię. Rozliczenia Spółki z Przedstawicielami ustalone są w analogiczny sposób do umowy Spółki z Telefonią. Tak więc Spółka przesyła Przedstawicielowi podsumowanie ilości zwartych umów i aneksów w poprzednim miesiącu do 15 dnia następnego miesiąca, a ten wystawia fakturę VAT prowizyjną za poprzedni miesiąc w ciągu 3 dni roboczych od otrzymania podsumowania. Podobnie jak w umowie Telefonii ze Spółką, dzień powstania obowiązku podatkowego ustalono na dzień otrzymania podsumowania dotyczącego poprzedniego miesiąca sprzedażowego. Wyjątkiem od rozliczania się w danym miesiącu za miesiąc poprzedni jest rozliczanie kosztów dodatkowych związanych z prowadzeniem działalności tj. m.in. koszty czynszu, wynagrodzeń dla pracowników, w miesiącu, którego one dotyczą (czyli koszty poniesione tytułem czynszu za czerwiec rozliczane są w czerwcu). Pomimo, że zgodnie z ustaleniami zawartymi w umowie agencyjnej Spółki i Telefonii, obowiązek podatkowy odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc poprzedni powstaje 15 dnia następnego miesiąca (tj. w dniu doręczenia podsumowania) i według obowiązujących ustaw podatkowych podatek może być zapłacony w jeszcze następnym miesiącu, Spółka odprowadzała podatek dochodowy w tym samym miesiącu w którym otrzymała fakturę VAT za miesiąc poprzedni.

W chwili obecnej Spółka zamierza zacząć rozliczać podatek w miesiącu następnym po wystawieniu faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych w miesiącu następującym bezpośrednio po miesiącu wystawienia faktury VAT.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, nie ma przeszkód by odprowadziła podatek dochodowy od osób prawnych bezpośrednio po miesiącu powstania obowiązku podatkowego, a także po formalnym odnotowaniu przychodu w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego. Za dzień uzyskania przychodu, uznaje się zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p), ostatni dzień okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej jednak niż raz do roku. Przepis ten znajduje zastosowanie do usług świadczonych w sposób ciągły, mających na swój sposób charakter stały. Od dochodu należnego uzyskanego w danym miesiącu podatnik na podstawie art. 25 ust. 1a u.p.d.o.p. odprowadza zaliczkę w miesiącu kolejnym, w terminie do 20 dnia tego miesiąca.

W przedmiotowym stanie faktycznym, strony ustaliły w treści umowy, że obowiązuje je miesięczny okres rozliczeniowy. Za chwilę powstania obowiązku podatkowego wskazano dostarczenie Spółce przez Telefonię podsumowania zawartych przez nią umów i aneksów do umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, które to doręczenie następuje do 15 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Dniem uzyskania przychodu będzie zatem ostatni dzień okresu rozliczeniowego, czyli ostatni dzień miesiąca w którym powstał obowiązek podatkowy. W takim wypadku podatek dochodowy od osób prawnych za dany dochód należny zostanie uwzględniony w zaliczce w kolejnym miesiącu po powstaniu obowiązku podatkowego. Działanie takie nie stoi w sprzeczności z prawem, jako że w sytuacji, w której Spółka odprowadzała podatek dochodowy od osób prawnych w miesiącu otrzymania faktury, faktycznie zaliczkowała dochód, który formalnie jeszcze nie powstał, chociaż znana była jego wysokość. Odprowadzanie podatku dochodowego w miesiącu następującym bezpośrednio po miesiącu uzyskania dochodu sprzyja pewności odprowadzenia prawidłowej wysokości zaliczki. Ponadto, opłacanie podatków w wyżej opisany sposób jest logicznym i jasnym sposobem uregulowania należności podatkowych Spółki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określana dalej "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c u.p.d.o.p., jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one z zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. Cechuje je brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić, kiedy część takiej usługi zostaje wykonana. Kolejną cechą usług ciągłych jest cykliczne rozliczania się kontrahentów. Do usług ciągłych bez wątpienia można zaliczyć usługi najmu, dzierżawy, wywozu nieczystości, dostawy energii elektrycznej, usługi biur rachunkowych, stałej obsługi prawnej czy doradczej, itp.

Dokonując analizy przytoczonego przepisu art. 12 ust. 3c u.p.d.o.p., należy wskazać, iż ustawodawca, w przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych, wskazał następujące możliwe daty powstania przychodu:

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.

Istotnym dla wskazania daty powstania przychodu jest okoliczność ustalenia w umowie (fakturze) sposobu rozliczania się w okresie rozliczeniowym. Wystąpienie więc tej sytuacji-zależnej wyłącznie od woli stron - skutkuje rozliczaniem przychodu zgodnie z cytowanym przepisem art. 12 ust. 3c u.p.d.o.p., tj. w okresach rozliczeniowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż strony ustaliły w treści umowy agencyjnej, że obowiązuje je miesięczny okres rozliczeniowy. W ramach tej umowy Spółka zobowiązana jest do zawierania m.in. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez Telefonię. Na podstawie comiesięcznych rozliczeń ilości zawartych umów i aneksów Spółka otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji. Rozliczenia te, sporządzane w oparciu o system billingowy operatora - Telefonii, Spółka otrzymuje do 15-tego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Na podstawie otrzymanego rozliczenia Spółka w terminie 3 dni roboczych wystawia faktury VAT prowizyjne za poprzedni miesiąc działalności.

Biorąc pod uwagę art. 12 ust. 3c u.p.d.o.p., w przedstawionym stanie faktycznym przychód Spółki w postaci prowizji powstaje w ostatnim dniu przyjętego przez strony umowy miesięcznego okresu rozliczeniowego, tj. okresu poprzedzającego miesiąc dostarczenia Spółce - przez Telefonię - podsumowania zawartych przez nią umów (rozliczenia).

Zgodnie z art. 25 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl art. 25 ust. 1a u.p.d.o.p., zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.

Skoro, jak wskazano powyżej, dniem powstania przychodu będzie ostatni dzień miesięcznego okresu rozliczeniowego a nie ostatni dzień miesiąca, w którym otrzymano rozliczenie, to Spółka powinna odprowadzać należne zaliczki na podatek dochodowy w następnym miesiącu po zakończeniu okresu miesięcznego, którego dotyczy wystawiona faktura.

Biorąc pod uwagę powyższe, iż Spółka wskazała, iż przychód podatkowy powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego (miesiąca), w którym dostarczono podsumowanie zawartych przez Spółkę umów (a więc dniu, w którym wystawiono fakturę) stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.