IBPBI/2/423-1668/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów miesiąca grudnia 2009 r. - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów miesiąca grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w ramach której m.in. zawiera umowy agencyjne z operatorami sieci komórkowych, a następnie tworzy dla tych operatorów sieci sprzedaży. W dniu 19 grudnia 2008 r. Spółka podpisała umowę agencyjną z P. W ramach umowy agencyjnej Spółka zobowiązania jest do zawierania m.in. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Na podstawie comiesięcznych rozliczeń ilości zawartych umów i aneksów, zwanych dalej podsumowaniem, Spółka otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji. Rozliczenia te, sporządzane w oparciu o system billingowy operatora P, który Spółka otrzymuje do 15-tego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Na podstawie otrzymanego rozliczenia Spółka w terminie 3 dni roboczych wystawia faktury VAT prowizyjne za poprzedni miesiąc działalności.

Na podstawie punktu 9.12 Umowy agencyjnej z dnia 19 grudnia 2008 r. dotyczącego wynagradzania i rozliczeń, strony określiły termin powstania obowiązku podatkowego i dokonywania rozliczeń, wskazując, iż "z zastrzeżeniem postanowienia zdania następnego, w celu określenia terminu powstania obowiązku podatkowego oraz dokonania rozliczeń pomiędzy Stronami, Strony uznają, że wykonanie Usługi następuje z chwilą wykonania następujących czynności tj.: zawarcia z Abonentem Umowy o Świadczenie Usług Telekomunikacyjnych (lub Aneksu do Umowy o Świadczenie Usług Telekomunikacyjnych) i doręczenia przez P Agentowi Podsumowania."

Strony ustaliły, iż wykonanie usługi, a tym samym dzień powstania obowiązku podatkowego powstaje z chwilą doręczenia przez P do Spółki podsumowania poprzedniego miesiąca, a więc najpóźniej w 15 dniu kolejnego miesiąca, co wynika z punktu 9.13. wymienionej umowy, który stanowi, iż "do 15 dnia każdego miesiąca P przekaże Agentowi raport określający ilość UoŚUT oraz Aneksów do UoŚUT zwartych przez Agenta w poprzednim miesiącu, sporządzony w oparciu o dane z systemu biliingowego. (...)".

Salony sprzedaży stanowią na mocy umowy agencyjnej własność Spółki, bądź też są organizowane na zasadzie przedstawicielstwa z niezależnymi podmiotami gospodarczymi w ramach podpisanej przez Spółkę umowy agencyjnej z operatorem. Spółka jako Agent P udziela, poprzez umowy agencyjne przedstawicielstwa tymże niezależnym podmiotom gospodarczym do zawierania umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez P. Rozliczenia Spółki z przedstawicielami ustalone są w analogiczny sposób do umowy Spółki z P. Tak więc Spółka przesyła Przedstawicielowi podsumowanie ilości zwartych umów i aneksów w poprzednim miesiącu do 15 dnia następnego miesiąca, a ten wystawia fakturę VAT prowizyjną za poprzedni miesiąc w ciągu 3 dni roboczych od otrzymania podsumowania. Podobnie jak w umowie P ze Spółką dzień powstania obowiązku podatkowego ustalono na dzień otrzymania podsumowania dotyczącego poprzedniego miesiąca sprzedażowego. Wyjątkiem od rozliczania się w danym miesiącu za miesiąc poprzedni jest rozliczanie kosztów dodatkowych związanych z prowadzeniem działalności tj. m.in. koszty czynszu, wynagrodzeń dla pracowników, w miesiącu, którego one dotyczą (czyli koszty poniesione tytułem czynszu za czerwiec rozliczane są w czerwcu). Pomimo że zgodnie z ustaleniami zawartymi w umowie agencyjnej Spółki i P, obowiązek podatkowy odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc poprzedni powstaje 15 dnia następnego miesiąca (tekst jedn. w dniu doręczenia podsumowania) i według obowiązujących ustaw podatkowych podatek może być zapłacony w jeszcze następnym miesiącu, Spółka odprowadzała podatek dochodowy w tym samym miesiącu w którym otrzymała fakturę VAT za miesiąc poprzedni.

W konsekwencji, w rozliczeniu podatkowym za 2009 rok uwzględniono koszty uzyskania przychodu dotyczące grudnia 2009 r., którymi Spółka została obciążona w kolejnych miesiącach 2010 r. tj. w styczniu, lutym i marcu (daty wystawienia i otrzymania faktur).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka mogła zaliczyć koszty uzyskania przychodu za miesiąc grudzień 2009 r. w rozliczeniu podatkowym za rok 2009, mimo że faktury VAT będące podstawą obliczenia przychodu wystawiono za grudzień 2009 w kolejnych miesiącach roku 2010.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż na mocy art. 15 ust. 4 w związku z ust. 4b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych miał prawo zaliczyć do potrącenia koszt uzyskania przychodu, który faktycznie wystąpił w grudniu 2009 r., chociaż faktury VAT będące podstawą jego wykazania wystawiono w miesiącach następujących po grudniu 2009. Koszty uzyskania przychodu mogą być potrącane tylko w roku podatkowym którego dotyczą a więc tylko w roku podatkowym, w którym uzyskano przychód. Biorąc pod uwagę sytuacje, w których nie można było zarachować koszów uzyskania przychodu w miesiącu uzyskania przychodu, należy wziąć pod uwagę datę faktycznego ich poniesienia.

W przedmiotowym wypadku jest to miesiąc grudzień 2009, jako że potrącone koszty dotyczyły działalności Wnioskodawcy w miesiącu grudniu. Wysokość kosztów uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę jest kwotą w większości przewidywalną która wynika ze stałych opłat za najem lokali, wynagrodzeń itp., a więc możliwe jest ich obliczenie przed uzyskaniem dotyczących ich faktur VAT. Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, fakt wykazywania fakturami VAT wysokości przychodu, wynikającego z podsumowania zawartych przez Spółkę umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych i aneksów do już istniejących takich umów w kolejnym miesiącu w stosunku do przychodów z działalności w miesiącu poprzednim (w tym wypadku za grudzień 2009 w styczniu i lutym 2010 r.), nie ma wpływu na wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów. Mając więc na uwadze, że koszty uzyskania przychodu były znane Wnioskodawcy co do rodzaju i kwoty, a także związane były z przychodem faktycznie uzyskanym w grudniu 2009 r. nie było przeszkód, by w rozliczeniu podatkowym dochodu Wnioskodawcy za 2009 rok, uwzględnić koszty za które faktury wystawiono w styczniu i lutym 2010 r., a które dotyczyły grudnia 2009 r..

Stanowisko to zgodnie jest z postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego o sygnaturze 1472/ROP 1/423-24/119/06/DP, który to stwierdza, iż "zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego powołał się na art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. powyższe jednak nie miała wpływu na rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem tych przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami jest ważny z punktu widzenia terminu odniesienia ich do kosztów podatkowych. Stosownie do art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

* sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo

* złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z art. 15 ust. 4c u.p.d.o.p. wynika, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wskazanie w art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., że dniem poniesienia jest dzień, na który ujęto koszt w księgach oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać na podstawie zapisów w księgach rachunkowych prowadzonych w oparciu o uregulowania ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz to, że koszty uzyskania przychodu były znane co do rodzaju i kwoty, a także związane były z przychodem faktycznie uzyskanym w grudniu 2009 r. mogą zostać uwzględnione w rozliczeniu podatkowym dochodu Spółki za 2009 rok, pomimo, iż faktury dotyczące tych kosztów zostały wystawione w kolejnych miesiącach 2010 r.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.