IBPBI/2/423-1648/10/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu, w którym należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów w przypadku otrzymania faktur korygujących dotyczących uzyskanych rabatów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 listopada 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu, w którym należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów w przypadku otrzymania faktur korygujących dotyczących uzyskanych rabatów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi sprzedaż towarów handlowych, m.in. części zamiennych do pojazdów mechanicznych. Towar zgodnie z fakturą zakupu jest przyjmowany na stan magazynowy. Koszt uzyskania przychodu ustalany jest na dzień sprzedaży towaru. W związku z zakupem towarów Spółka uczestniczy w programach promocyjnych zgodnie z Umową ramową o programie rabatowym. Po osiągnięciu określonej w umowie wielkości zakupów i spełnieniu standardów, po zakończeniu kwartału Spółka otrzymuje od dostawcy fakturę korygującą rabatującą zakup w danym kwartale.

Faktura korygująca obejmuje wszystkie faktury Wystawione na Spółkę w danym kwartale zwykle około 700 - 800 faktur zawierających w sumie kilka tysięcy pozycji. Część towaru, którego dotyczą korekty została już sprzedana, natomiast część nadal pozostaje w magazynie. Spółka nie jest w stanie ustalić w jakiej części faktura korygująca odnosi się do towarów już sprzedanych, a w jakiej do towarów pozostających w magazynie. Spółka nie jest także w stanie określić w jakim czasie towar pozostający na magazynie zostanie sprzedany. W związku z powyższym Spółka obniża koszty uzyskania przychodów o wartość otrzymanej faktury korygującej w całości w momencie otrzymania faktury.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest pomniejszenie kosztów uzyskania przychodów na podstawie otrzymanej faktury korygującej od dostawcy towarów, która dokumentuje zmniejszenie ceny nabycia w momencie jej otrzymania w pełnej wartości.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka pomniejsza koszty uzyskania przychodu na podstawie otrzymanej faktury korygującej od dostawcy w całości w miesiącu otrzymania faktury i tak ujmuje ją w dokumentacji prowadzonej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Stosując art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle cytowanego przepisu wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu - z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Spółka prowadzi sprzedaż towarów handlowych, m.in. części zamiennych do pojazdów mechanicznych. Towar zgodnie z fakturą zakupu jest przyjmowany na stan magazynowy. Koszt uzyskania przychodu ustalany jest na dzień sprzedaży towaru. W związku z zakupem towarów Spółka uczestniczy w programach promocyjnych zgodnie z Umową ramową o programie rabatowym. Po osiągnięciu określonej w umowie wielkości zakupów i spełnieniu standardów, po zakończeniu kwartału Spółka otrzymuje od dostawcy fakturę korygującą rabatującą zakup w danym kwartale. Faktura korygująca obejmuje wszystkie faktury Wystawione na Spółkę w danym kwartale zwykle około 700 - 800 faktur zawierających w sumie kilka tysięcy pozycji. Część towaru, którego dotyczą korekty została już sprzedana, natomiast część nadal pozostaje w magazynie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym kosztami bezpośrednio związanymi z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami są z pewnością wydatki dotyczące zakupionych m.in. części zamiennych do pojazdów mechanicznych, których sprzedażą zajmuje się Wnioskodawca. Wydatki dotyczące zakupionych towarów mają bowiem bezpośredni związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami z ich sprzedaży. Tym samym wydatki te przekładają się w sposób bezpośredni na możliwość uzyskania konkretnych przychodów.

Zasady potrącalności bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4-4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie natomiast z treścią art. 15 ust. 4b tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Artykuł 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi z kolei, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zasady wystawiania faktur korygujących regulują przepisy § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). Z przepisu § 13 wynika, że faktura korygująca winna zostać wystawiona w przypadku, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej udzielony został rabat, nastąpił zwrot sprzedawcy towarów oraz zwrot nabywcy kwot nienależnych, nastąpił zwrot nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Zatem, bez względu na charakter kosztu wystawiona faktura korygująca nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przytoczonych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż korektę kosztów zakupu towarów, które zostały przez Spółkę sprzedane należy odnieść do momentu w którym koszt ten został potrącony (dokonać korekty kosztów wstecz). W odniesieniu natomiast do towarów, które nie zostały sprzedane Spółka powinna w momencie uzyskania przychodów potrącić koszt uzyskania tego przychodu w prawidłowej wysokości, tzn. z uwzględnieniem otrzymanego rabatu.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem nieprawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczone we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.