IBPBI/2/423-1628/10/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1628/10/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (wpływ do tut. BKIP 16 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych czasowo niewykorzystywanych w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych czasowo niewykorzystywanych w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych (PKD 9200Z), w oparciu o ustawę o grach i zakładach wzajemnych z dnia 29 lipca 1992 r. (Dz. U. Z 2004 r. nr 4 poz. 27 z późn. zm.) z uwzględnieniem zmiany stanu prawnego tj. ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz. U. Nr 201, poz. 1540), od 1 stycznia 2010 r.

Działalność prowadzona jest na terenie całego kraju, na podstawie dwunastu zezwoleń. Część z nich była wydana w 2004 r. w związku z czym w 2010 r. utraciły swoją ważność. Tylko dwa zezwolenia zostały przedłużone przed wprowadzeniem Ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. Na dzień dzisiejszy firma prowadzi działalność w oparciu o siedem zezwoleń w zakresie automatów do gier o niskich wygranych i osiem zezwoleń na prowadzenie salonu gier na automatach, z czego siedem salonów jest otwartych.

Jednostka w celu prowadzenia działalności gospodarczej zakupuje automaty do gier. Automaty po shomologowaniu i zgłoszeniu do Naczelnika Urzędu Celnego (wcześniej do Ministerstwa Finansów) są wprowadzane wg potrzeb do salonów gier lub na punkty gier zgodnie z zezwoleniami. Automaty w momencie wprowadzenia do użytkowania są wprowadzane do ewidencji środków trwałych. Automaty do 3500 zł wprowadzane do ewidencji środków trwałych są umarzane w 100% wartości początkowej, a powyżej tej kwoty do ewidencji środków trwałych są umarzane liniowo.

Automaty, szczególnie te które działają na punktach gier często są zwożone na magazyn a po jakimś czasie wprowadzane na inny punkt. Są również automaty, które działały przez jakiś czas w latach poprzednich. Spółka planuje je jeszcze wykorzystać, ale do dnia dzisiejszego nie zostały ponownie wprowadzone na punkt. W obecnej sytuacji Spółka nie ma możliwości przedłużenia zezwoleń czy też otrzymania nowych i na dzień dzisiejszy posiada więcej automatów niż ma możliwość wstawić do punktów gier, czy do salonów. W związku z powyższym część automatów nie jest użytkowana ze względu na obowiązujący limit ilościowy wynikający z zezwoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne od automatów do gier wymienionych poniżej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych:

* automatów do gier czasowo nieużywanych, przechowywanych na magazynie z powodu konieczności przerejestrowania automatu na inny punkt lub zmniejszenia liczby automatów do gier w danym punkcie w stosunku do ilości maksymalnej określonej w zezwoleniu,

* automatów do gier długotrwale nieużywanych na skutek braku możliwości ich wprowadzenia na punkt czy salon gier z powodu mniejszej ilości zezwoleń. Automaty te nie zostały wycofane z ewidencji środków trwałych, nadal są zdatne do użytkowania w takim samym stopniu jak w momencie oddania ich do użytkowania i stanowią rezerwę na okoliczność częstych uszkodzeń.

Zdaniem Spółki, wszystkie automaty wprowadzone do działalności i spełniające wymagania ustawowe w zakresie uznania ich za środki trwałe mogą być umarzane a amortyzacja będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p. Jednostka stoi na stanowisku, że okresowy brak wykorzystania danego środka trwałego w przypadku dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, stanowiących koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Kosztami uzyskania przychodów mogą być m.in., stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne). Fakt, iż niektóre automaty przechowywane są w magazynie do czasu przeniesienia ich do innego punktu gier niż ten do którego zostały wprowadzone po raz pierwszy np. z uwagi na brak rentowności danego punktu, zmiennych preferencji klientów co do rodzaju gier obsługiwanych przez automat, wynika z indywidualnych decyzji kierownika jednostki. Decydujące znaczenie ma tutaj analiza rentowności danego punku i konieczność dostosowania się do indywidualnych potrzeb w zakresie rodzajów automatów na danym rynku. W ostatecznym rozrachunku następuje określona rotacja automatów. Zgodnie z treścią art. 16c pkt 5 ustawy o p.d.o.p., amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność (...).

Zatem głównym powodem braku możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego dla celów podatkowych jest zaprzestanie działalności, a co za tym idzie zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania automatów do gier na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie jest natomiast przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Dla kwalifikacji odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia okoliczność, że Spółka aktualnie nie uzyskuje przychodów z tytułu eksploatacji niektórych automatów do gier. Nie nastąpiło bowiem zaprzestanie prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w tym zakresie; czasowo nieużytkowane urządzenia nie zostały zlikwidowane i będą wykorzystywane w działalności Spółki w przyszłości. Bez znaczenia pozostaje także fakt corocznego zmniejszania się ilości automatów, które mogą być w maksymalnej ilości użytkowane w punktach gier lub salonach gier. Istnieje bowiem możliwość, w zależności od potrzeb wymiany danego automatu na inny przechowywany w magazynie.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż z analizy przepisów u.p.d.o.p. jednoznacznie wynika, że nie ma ona obowiązku zaprzestania amortyzacji automatów do gier będących środkami trwałymi w przypadku czasowego (bliżej nieokreślonego) niewykorzystywania ich w sposób bezpośredni w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie ma również podstawy prawnej w u.p.d.o.p. do wyłączenia odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

* zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

* stanowią własność lub współwłasność podatnika,

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),

* nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż część należących do Spółki automatów do gry jest czasowo lub długotrwale nieużywana z uwagi na:

* konieczność przerejestrowania automatów na inny punkt lub

* obowiązujący limit wynikający z zezwoleń.

Analizując stan faktyczny wynikający z wniosku należy mieć na uwadze brzmienie art. 16c pkt 5 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność (...).

Przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego jest więc zaprzestanie działalności, w związku z czym nastąpi zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie jest natomiast przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z powyższego wynika, iż dla kwalifikacji przedmiotowych wydatków (odpisów amortyzacyjnych) do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia okoliczność, że Spółka aktualnie nie uzyskuje przychodów z tytułu eksploatacji niektórych automatów do gier. Nie nastąpiło bowiem zaprzestanie prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w tym zakresie, a czasowo nieużytkowane urządzenia nie zostały zlikwidowane i mogą być wykorzystywane w działalności Spółki w przyszłości.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne dot. automatów do gier czasowo nieużywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania dotyczącego zdarzenia przyszłego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl