IBPBI/2/423-1612/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 12 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych promocją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych promocją projektu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne pn.: "..." dofinansowane ze środków unijnych (Program Infrastruktura i Środowisko 2007-2013). Spółka jest beneficjentem końcowym dotacji, inwestorem oraz właścicielem powstających środków trwałych.

Umowa o dofinansowanie zobowiązuje Spółkę do prowadzenia określonych działań informacyjnych i upowszechniających dofinansowanie przedsięwzięcia. W związku z tym ponoszone są wydatki takie jak: opracowanie systemu identyfikacji wizualnej projektu, umieszczenie tablic informacyjnych w miejscu realizacji inwestycji, współpraca z mediami, sporządzanie dokumentacji fotograficznej, opracowanie materiałów audiowizualnych, opracowywanie i druk materiałów informacyjnych dla mieszkańców, stworzenie i prowadzenie strony internetowej informującej o projekcie. Wydatki na promocję projektu to wydatki podlegające refundacji z Funduszu Spójności w 81,14%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z promocją projektu należy zaliczyć do kosztu wytworzenia środka trwałego, czy wprost do kosztów uzyskania przychodów (w momencie ich poniesienia).

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na promocję stanowić będą koszty uzyskania przychodów Spółki, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie ich poniesienia, natomiast po uzyskaniu refundacji poniesionych wydatków na promocję w tej części powinny zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

* konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku,

* poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wskazać w tym miejscu należy, iż powołane powyżej koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Natomiast koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami to wydatki, których nie można bezpośrednio przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa składników majątku trwałego, przy czym zasady jej ustalania są zróżnicowane m.in. w zależności od sposobu nabycia (wytworzenia) ww. składników.

I tak za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14 w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia (art. 16g ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast za koszt wytworzenia, zgodnie z art. 16g ust. 4 ww. ustawy, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne dofinansowane ze środków unijnych. Umowa o dofinansowanie zobowiązuje Spółkę do prowadzenia określonych działań informacyjnych i upowszechniających dofinansowanie przedsięwzięcia. W związku z tym ponoszone są wydatki takie jak: opracowanie systemu identyfikacji wizualnej projektu, umieszczenie tablic informacyjnych w miejscu realizacji inwestycji, współpraca z mediami, sporządzanie dokumentacji fotograficznej, opracowanie materiałów audiowizualnych, opracowywanie i druk materiałów informacyjnych dla mieszkańców, stworzenie i prowadzenie strony internetowej informującej o projekcie. Wydatki na promocję projektu to wydatki podlegające refundacji z Funduszu Spójności w 81,14%.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż koszt promocji projektu warunkuje uzyskiwanie przez Jednostkę przychodów z działalności gospodarczej, dlatego też przedmiotowy wydatek może być rozpoznawany jako koszt podatkowy w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Należy przy tym zaznaczyć, że musi być on racjonalny co do zasady i co do wielkości, a także odpowiednio udokumentowany. Wydatków związanych z promocją projektu przy tym nie można powiązać z konkretnym przychodem osiągniętym w konkretnym roku podatkowym, dlatego też stanowią one koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem, których moment potrącenia został uregulowany w art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.).

Wykładnia tego przepisu wymaga ustalenia znaczenia określenia "wydatki bezpośrednio sfinansowane z określonych środków" oraz uwzględnienia charakteru dochodów (przychodów), stanowiących źródło finansowania tych wydatków.

W treści powołanej ustawy, nie zdefiniowano terminu "bezpośrednio sfinansowane". Odnosząc się do znaczenia tych pojęć, funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że "bezpośrednio" oznacza "wprost, bez pośrednictwa", natomiast "sfinansować" to "pokryć koszty, dostarczyć środków pieniężnych na coś" (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, www.sjp.pwn.pl). Można zatem stwierdzić, że wydatki zostały bezpośrednio sfinansowane z określonych środków, gdy zostały one przeznaczone wprost na pokrycie tych wydatków.

Katalog źródeł finansowania wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. jest dość szeroki. W konsekwencji, zarówno zasady wydatkowania, jak i sposób uzyskiwania środków, wymienionych w tym przepisie są zróżnicowane. W szczególności, podatnik może mieć swobodę w dysponowaniu tymi środkami, bądź też obowiązek przeznaczenia ich na określone cele. Co więcej, otrzymane środki mogą być przeznaczane na pokrycie bieżących kosztów lub stanowić refundację już poniesionych wydatków.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż wydatki na promocję projektu stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w powiązaniu z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. Natomiast po uzyskaniu refundacji poniesionych wydatków na promocję projektu, w tej części powinny zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała