IBPBI/2/423-1611/09/MO - Objęcie pomocą publiczną, przewidzianą w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. wydatków związanych z utworzeniem przez spółkę nowych miejsc pracy w ilości wynikającej z zezwolenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikują się wydatki związane z utworzeniem przez Spółkę nowych miejsc pracy w ilości wynikającej z Zezwolenia, czy też faktycznie utworzonych miejsc pracy dla pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania Zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikują się wydatki związane z utworzeniem przez Spółkę nowych miejsc pracy w ilości wynikającej z Zezwolenia, czy też faktycznie utworzonych miejsc pracy dla pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania Zezwolenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("Strefa", "SSE") na podstawie Zezwolenia ("Zezwolenie"), zmienionego Decyzją w sprawie zmiany zezwolenia ("decyzja zmieniająca").

Zgodnie z uzyskanym Zezwoleniem (z uwzględnieniem decyzji zmieniającej) Spółka zobowiązana została do zatrudnienia na terenie SSE co najmniej 250 pracowników w terminie do 31 grudnia 2005 r., a następnie (w rachunku narastającym) 410 pracowników w terminie do 31 grudnia 2007 r. i utrzymania zatrudnienia na tym poziomie (tj. na poziomie 410 pracowników) do 31 grudnia 2012 r. Przy czym liczba pracowników ustalona ma być w przeliczeniu na pełne etaty. Dodatkowo, Spółka została zobowiązana do poniesienia wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości 600.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2005 r., a docelowo: 1.400.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2007 r.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż wynikające z Zezwolenia warunki zostały przez nią w terminie spełnione. W szczególności, Spółka utworzyła znacznie więcej nowych miejsc pracy oraz poniosła wydatki inwestycyjne o wartości znacznie przewyższającej wartości zdefiniowane w Zezwoleniu.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ("ustawa o p.d.o.p.") oraz w związku z uzyskanym Zezwoleniem, dochód Spółki powstający w wyniku wyżej określonej działalności strefowej, podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych ("p.d.o.p.").

Równocześnie, w związku z faktem, iż Spółka korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia z p.d.o.p., obowiązana jest do kalkulacji przysługującego jej maksymalnego limitu pomocy publicznej. Zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia o SSE limit ten liczony jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Spółka korzysta ze zwolnienia w p.d.o.p. z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, stosownie do zasad wskazanych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej ("Rozporządzenie o SSE"). Spółkę obowiązuje bowiem brzmienie ustawy o SSE oraz Rozporządzenia o SSE z dnia uzyskania Zezwolenia. Powyższe wynika z przepisów intertemporalnych zamieszczonych w poszczególnych ustawach nowelizujących ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych ("ustawa o SSE") oraz § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 2 lutego 2007 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej, w związku z § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, zgodnie z którym do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W konsekwencji powyższego oraz biorąc pod uwagę wątpliwości interpretacyjne wynikające z brzmienia przepisów Rozporządzenia o SSE, w celu prawidłowego określenia limitu pomocy regionalnej w zakresie kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie przedstawionego stanowiska w niżej wskazanej kwestii.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z p.d.o.p., przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., kwalifikują się wydatki związane z utworzeniem przez Spółkę nowych miejsc pracy w ilości wynikającej z Zezwolenia, czy też faktycznie utworzonych miejsc pracy dla pracowników zatrudnionych po dniu uzyskaniu Zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Zdaniem Spółki, do obliczenia wielkości pomocy publicznej uwzględnia się wszystkie utworzone nowe miejsca pracy, tzn. także tę część, która przewyższa ich ilość określoną w Zezwoleniu. Spółka opiera swoje stanowisko na analizie przepisów prawa, treści udzielonego jej Zezwolenia, jak również treści uzyskanego przez Spółkę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego (Postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 września 2007 r. sygn. PSUS/PB-RII-PDP/423-185/P/210/07/TL/103630).

W przywołanym postanowieniu organ podatkowy potwierdził stanowisko Spółki w zakresie zadanego pytania. Równocześnie jednak w zapytaniu tym wskazano, iż całość ponoszonych kosztów pracy winna być uwzględniana dla celów ustalenia wielkości dochodu podlegającego zwolnieniu, a nie wielkości niezapłaconego podatku. W świetle powyższego, Spółka pragnie doprecyzować, iż pomoc publiczną udzielaną w SSE stanowi kwota niezapłaconego podatku oraz z uwzględnieniem powyższego sprostowania potwierdzić, iż dla celów kalkulacji limitu pomocy publicznej i uwzględniać winna koszty pracy związane z faktycznie utworzonymi miejscami pracy.

Brzmienie przepisów rozporządzenia o SSE.

Pomoc publiczna udzielana podatnikom działającym w Strefie w postaci zwolnienia od p.d.o.p. przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją. Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 z późn. zm. - dalej rozporządzenie o SSE), pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p. stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Odnosząc się do definicji "nowo zatrudnionych pracowników" wskazać należy, iż zgodnie z § 3 ust. 6 rozporządzenia o SSE przez nowo zatrudnionych pracowników należy rozumieć liczbę pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie trzech lat od zakończenia inwestycji. Liczba pracowników oznacza zaś pracowników zatrudnionych na pełnych etatach w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi na niepełnych etatach oraz pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na pełne etaty. Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia o SSE utworzenie nowych miejsc pracy oznacza przyrost netto miejsc pracy w danym przedsiębiorstwie w związku z realizacją nowej inwestycji w stosunku do średniego zatrudnienia w okresie 6 miesięcy przed dniem uzyskania zezwolenia.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów, w szczególności z uwagi na brak przepisów ograniczających liczbę pracowników do ilości wskazanej w Zezwoleniu jako wartość minimalna, Spółka stoi na stanowisku, iż uprawniona jest do utworzenia dowolnej, większej od wskazanej w zezwoleniu, ilości nowych miejsc pracy i, o ile spełnione zostaną pozostałe wymogi wynikające z przepisów, dwuletnie koszty pracy nowozatrudnionych pracowników będą podstawą do kalkulacji limitu pomocy publicznej.

Argumentacja z Zezwolenia.

Powyższą tezę potwierdza również treść Zezwolenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm. - dalej: ustawa o SSE), Zezwolenie stanowi podstawę do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą. Z kolei, zgodnie z ust. 2 przywołanego przepisu zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki pod jakimi zostało wydane, dotyczące w szczególności:

Powyższy przepis wskazuje zatem, iż dokument ten ma za zadanie wskazanie warunków, których wypełnienie gwarantuje prawo do zwolnienia podatkowego. W szczególności, ich niewypełnienie może skutkować cofnięciem wydanego zezwolenia i zgodnie z treścią art. 17 ust. 5 obowiązkiem zwrotu uzyskanej pomocy (zapłaty podatku). Treść zezwolenia, w stanie prawnym obowiązującym Spółkę, nie określa natomiast maksymalnej kwoty wartości pomocy publicznej.

Sama treść Zezwolenia potwierdza również, iż wskazana w nim wartość jest wielkością minimalną. Świadczy o tym literalne brzmienie treści Zezwolenia, w którym posłużono się zwrotem "co najmniej" (tj. "nie mniej niż"), "ustala się następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej - "zatrudnienie na terenie SSE wyniesie co najmniej (w rachunku narastającym): 250 pracowników w terminie do 31 grudnia 2005 r.; 410 pracowników w terminie do 31 grudnia 2007 r. i utrzymywane będzie na tym poziomie do dnia 31 grudnia 2012 r.".

Konsekwentnie, utworzywszy 410 miejsc pracy w wynikającym z Zezwolenia terminie, Spółka spełniła warunki Zezwolenia i zagwarantowała sobie prawo do zwolnienia z p.d.o.p. (gdyby tego nie zrobiła, groziłoby jej cofnięcie zezwolenia i zwrot uzyskanej pomocy). Niezależnie od tej okoliczności. Spółka uprawniona jest do utworzenia większej ilości nowych miejsc pracy, które będą stanowiły koszt kwalifikowany, zwiększając tym samym dostępny dla Spółki limit pomocy publicznej.

Stanowisko Spółki prezentowane jest również przez organy skarbowe W szczególności Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2008 r. (sygn. ITPB3/423-110/07/MK) zauważył, iż "należy stwierdzić, iż minimalną ilość nowych miejsc pracy w związku z działalnością gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa zezwolenie".

Argumentacja słusznościowa.

Za wnioskiem takim przemawia również celowościowa wykładnia przepisów strefowych, które mają za zadanie rozwój regionów, na których znajdują się Strefy poprzez ich aktywizację gospodarczą.

Zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy o SSE, Strefa może być ustanowiona w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju, w szczególności przez tworzenie nowych miejsc pracy. Większa liczba nowych miejsc pracy (i utrzymanie ich przez minimum 5 lat) przekłada się w sposób bezpośredni na intensyfikację rozwoju regionów, co w sposób oczywisty wydaje się być zgodne z intencją ustawodawcy. Niezasadnym wydaje się zatem wprowadzanie ograniczeń w tym zakresie wbrew woli prawodawcy.

Dostępne stanowiska organów podatkowych.

Stanowisko Spółki, wskazujące, iż warunki wskazane w zezwoleniu, określają jedynie poziom minimalny zatrudnienia na terenie SSE, niezbędny do zapewnienia prawa do zwolnienia, nie limitują natomiast maksymalnej kwoty pomocy, potwierdzają liczne interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego. Odnoszą się one co prawda w większości do sytuacji, w której przysługujący Spółce limit pomocy publicznej określony zostanie na podstawie kosztów nowej inwestycji. Jednak z uwagi na fakt, iż pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcom strefowym przysługuje alternatywnie z tytułu kosztów nowej inwestycji albo utworzenia nowych miejsc pracy, stanowisko w nich przedstawione może być analogicznie odniesione do sytuacji Spółki. W szczególności w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008 r. (sygn. ILPB3/423-434/06-4/DS) stwierdzono, iż "minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie SSE określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (...). W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia (...), uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy (...)"; podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 września 2008 r. (sygn. IBPB3/423-571/08/AM) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2008 r. (sygn. ILPB3/423-576/08-2/HS).

Reasumując, w świetle powyższej argumentacji, w ocenie Spółki, stwierdzić należy, iż uzyskane przez nią Zezwolenie określa jedynie minimalną ilość nowych miejsc pracy w związku z działalnością gospodarczą na terenie SSE. W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko. Powołane interpretacje nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.