IBPBI/2/423-159/09/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-159/09/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 10 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na utrzymanie i remonty sieci kanalizacji deszczowej,

* uznania amortyzacji sieci kanalizacyjnej za koszt podatkowy Spółki

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na utrzymanie i remonty sieci kanalizacji deszczowej,

* uznania amortyzacji sieci kanalizacyjnej za koszt podatkowy Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miasto posiada 100% udziałów w Spółce. Gmina wniosła do Spółki w formie aportu, na mocy aktu notarialnego z dnia 4 sierpnia 2006 r. aktywa w postaci elementów systemu kanalizacji deszczowej. Od tego momentu Spółka stała się właścicielem i odpowiedzialna jest za utrzymanie i eksploatację sieci kanalizacyjnej służącej do odprowadzania wód opadowych na terenie Gminy. Wody opadowe z kanałów kanalizacyjnych, których właścicielem jest Spółka odprowadzane są do rowów i cieków, które nadal pozostają własnością Gminy.

Spółka prowadzi prace eksploatacyjne na rowach i ciekach wodnych bez formalnego przekazania. W ramach tych działań Spółka wykonuje prace eksploatacyjne na 5 ciekach wodnych. Te rowy i cieki wodne stanowią własność Gminy, która odpowiedzialna jest za ich stan techniczny. Łączna długość wyżej wymienionych cieków wodnych przekracza 12 km

Spółka zgodnie z Decyzją Zgromadzenia Wspólników na finansowanie wydatków związanych z odprowadzaniem wód opadowych na terenie Gminy dwukrotnie otrzymała dopłatę oraz dwukrotnie przeznaczono na ten cel zysk netto wypracowany przez Spółkę za rok 2006 i 2007.

Spółka ponosi koszty związane z następującymi działaniami na sieci kanalizacji deszczowej pozostającej we własności Spółki:

* projekty, nadzory, dokumentację,

* czyszczenie kanalizacji deszczowej,

* remonty studni,

* remonty sieci kanalizacji deszczowej,

* remonty i regulacja wylotów kanalizacji deszczowej,

* podatek od nieruchomości,

* opłaty środowiskowe.

Od dłuższego czasu do Spółki wpływa szereg wniosków od mieszkańców miasta o rozwiązanie problemu coraz częstszych zalań i podtopień pojawiających się po większych opadach atmosferycznych. Wychodząc naprzeciw potrzebom mieszkańców służby techniczne Spółki odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie systemu odprowadzania wód opadowych dokonują wszelkich starań aby zapobiegać powstawaniu szkód, spowodowanych złym funkcjonowaniem systemu kanalizacji deszczowej. W celu zapewnienia skutecznego odprowadzania wód opadowych Spółka zmuszona jest także do czyszczenia rowów i cieków, których właścicielem jest Gmina.

W związku z czyszczeniem rowów i cieków, których właścicielem pozostaje Miasto zawarto umowę. Przedmiotem umowy było awaryjne czyszczenie jednego z Rowów odprowadzającego wody z terenu dzielnicy M w okresie od 20 listopada 2008 r. do 12 grudnia 2008 r. Za prace wykonane w ramach umowy Spółka otrzymała wynagrodzenie w wysokości 53 200 zł brutto.

Przekazana na rzecz Spółki i eksploatowana przez Spółkę od 2006 r. sieć kanalizacji deszczowej jest funkcjonalnie powiązana z pozostającymi we własności Miasta rowami i ciekami i nie może skutecznie funkcjonować w sytuacji gdy niedrożne pozostawałyby rowy i cieki. W istocie sieć kanalizacyjna przekazana Spółce w 2006 r. stanowi wraz z ciekami i rowami pozostającymi we władaniu Gminy jeden system kanalizacyjny.

Spółka uzyskała decyzją z dnia 4 listopada 2002 r. wydaną na podstawie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków pozwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Miasta.

Uzyskuje przychody z działalności prowadzonej na podstawie uzyskanego zezwolenia tj. z tytułu dostawy wody i odprowadzenia ścieków innych niż wody opadowe i roztopowe. Zgodnie z warunkami zezwolenia może zostać ono cofnięte w przypadku prowadzenia działalności niezgodnie z zezwoleniem lub ustawą o zbiorowym doprowadzeniu wody i zbiorowym odprowadzeniu ścieków. W zezwoleniu w pkt II pkt 1b) wskazano, że Spółka zobowiązana jest zapewnić zdolność posiadanych urządzeń kanalizacyjnych do odprowadzenia ścieków w sposób ciągły i niezawodny.

Spółka ma zamiar wprowadzić taryfy za odprowadzanie wód opadowych i pobierać z tego tytułu opłaty. Wprowadzenie taryf za wody opadowe, w świetle braku dokładnej inwentaryzacji sieci kanalizacji deszczowej (sieć została przez Gminę przekazana bez inwentaryzacji) oraz braku kompleksowo zinwentaryzowanej powierzchni zanieczyszczonej o twardej nawierzchni, wymaga dokonania szeregu działań o charakterze inwentaryzacyjnym które mogą zabrać jeszcze dużo czasu. Spółka podjęła pierwsze kroki w tym zakresie poprzez rozesłanie ankiet do potencjalnych podmiotów zobowiązanych do zapłaty opłat za odprowadzanie wód opadowych w celu ustalenia odpowiedniej powierzchni które zostaną uwzględnione we wniosku o zatwierdzenie taryfy. Należy jednakże wskazać, że celem Spółki jest jak najszybsze doprowadzenie do stanu w którym będzie uzyskiwała przychody z tytułu odprowadzania wód opadowych.

Sieć kanalizacyjna przejęta przez Spółkę wymaga jednak ponoszenia wielu nakładów w celu utrzymania jej zdolności do odprowadzania ścieków. Zaniechanie bieżącej konserwacji sieci, dokonywania remontów czy niezbędnych modernizacji prowadziłoby do szybkiego zdewastowania sieci, a koszt jej doprowadzenia do stanu używalności byłby wyższy niż wydatki na jej bieżące utrzymanie. Wydatki takie były ponoszone w 2008 r. i będą ponoszone w 2009 r. i w latach następnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wydatki związane z utrzymaniem sieci kanalizacji deszczowej w części, w której podatnik jest jej właścicielem (w tym koszty projektów, nadzorów i dokumentacji związanej z remontami, koszty czyszczenia kanalizacji deszczowej, remontów studni, remontów sieci kanalizacji deszczowej, remontów i regulacji wylotów kanalizacji deszczowej, podatku od nieruchomości, opłat środowiskowych, związanych z posiadaniem sieci kanalizacji deszczowej) może zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów z datą ich poniesienia, mimo że nie uzyskuje aktualnie wynagrodzenia za odprowadzanie wód opadowych i roztopowych.

2.

Czy amortyzacja sieci kanalizacyjnej stanowi dla podatnika koszt podatkowy.

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad 1.

Przekazana na rzecz Spółki i eksploatowana przez Spółkę od 2006 r. sieć kanalizacji deszczowej jest funkcjonalnie powiązana z pozostającymi we własności miasta rowami i ciekami i nie może skutecznie funkcjonować w sytuacji gdy niedrożne pozostawałyby rowy i cieki. W istocie sieć kanalizacyjna przekazana Spółce w 2006 r. stanowi wraz z ciekami i rowami pozostającymi we władaniu Gminy jeden system kanalizacyjny. W rzeczywistości zatem Spółka wykonuje prace na ciekach i rowach które pozostają we władania Miasta z uwagi na to, że stanowią one część jednego systemu odprowadzania wód opadowych, który nie może funkcjonować gdy jego poszczególne elementy pozostają niedrożne. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zgodnie z tym, w sytuacji gdy utrzymanie własnych elementów sieci kanalizacji deszczowej przyczynia się do uzyskania przychodów z tytułu utrzymania w należytym stanie cieków i rowów pozostających we władaniu Miasta, koszty utrzymania własnych elementów sieci kanalizacyjnej stanowią koszty uzyskania przychodów. Występuje tu związek przyczynowo skutkowy między ponoszonym kosztem, a uzyskiwanymi przychodami z działalności polegającej na czyszczeniu rowów pozostających we władaniu Miasta.

Spółka uzyskała na podstawie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków pozwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Miasta.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 8) ppkt c ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, ściekami są także wprowadzane do wód lub do ziemi wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ma obowiązek zapewnić zdolność posiadanych urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych do realizacji dostaw wody w wymaganej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem oraz dostaw wody i odprowadzania ścieków w sposób ciągły i niezawodny, a także zapewnić należytą jakość dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków. Ustawa nie ogranicza obowiązku utrzymania urządzeń kanalizacyjnych w odpowiednim stanie jedynie do urządzeń służących do odbioru ścieków w zakresie w którym przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne pobiera opłaty, lecz nakazuje utrzymać w odpowiednim stanie wszystkie urządzenia kanalizacyjne na terenie objętym zezwoleniem.

W przypadku gdyby Spółka nie wykonywała obowiązków wynikających z ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków do których między innymi należy utrzymanie we właściwym stanie posiadanych urządzeń kanalizacyjnych służących do odprowadzania wód opadowych to na podstawie przepisu art. 18a ust. 1 pkt 3) ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków prezydent miasta mógłby (po uprzednim wezwaniu do usunięciu naruszenia i wyznaczeniu terminu) cofnąć zezwolenie na zbiorowe doprowadzenie wody i odprowadzenie ścieków. W takim wypadku Spółka utraciłaby możliwość prowadzenia działalności przynoszącej mu większość dochodów tj. z tytułu opłat za doprowadzenie wody i odbiór ścieków innych niż wody opadowe i roztopowe.

Spółka ma zamiar wprowadzić taryfy za odprowadzanie wód opadowych i pobierać z tego tytułu opłaty. Wprowadzenie taryf za wody opadowe, w świetle braku dokładnej inwentaryzacji sieci kanalizacji deszczowej (sieć została przez gminę przekazana bez inwentaryzacji) oraz braku kompleksowo zinwentaryzowanej powierzchni zanieczyszczonej o twardej nawierzchni, wymaga dokonanie szeregu działań o charakterze inwentaryzacyjnym które mogą zabrać jeszcze dużo czasu. Spółka podjęła pierwsze kroki w tym zakresie poprzez rozesłanie ankiet do potencjalnych podmiotów zobowiązanych do zapłaty opłat za odprowadzanie wód opadowych w celu ustalenia odpowiedniej powierzchni które zostaną uwzględnione we wniosku o zatwierdzenie taryfy. Należy jednakże wskazać, że celem podatnika jest jak najszybsze doprowadzenie do stanu w którym będzie uzyskiwał przychody z tytułu odprowadzania wód opadowych.

Sieć kanalizacyjna przejęta przez Spółkę wymaga jednak ponoszenia wielu nakładów w celu utrzymania jej zdolności do odprowadzania ścieków. Zaniechanie bieżącej konserwacji sieci, dokonywania remontów czy niezbędnych modernizacji prowadziłoby do szybkiego zdewastowania sieci, a koszt jej doprowadzenia do stanu używalności byłby wyższy niż wydatki na jej bieżące utrzymanie. Należy zauważyć, że zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa "Kosztem podatkowym są wszystkie wydatki mające na celu osiągnięcie przychodów oraz zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. <...> Przepisy ustaw podatkowych nie ograniczają związku między kosztami a przychodami tylko do związku bezpośredniego. <...> Kosztem podatkowym są wszelkie koszty poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodu podatkowego, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychody te nie zostały przez niego faktycznie uzyskane" (Ożóg Irena PP.1998.8.1 Koszty podatkowe i nie podatkowe u przedsiębiorców, cz. I. Ogólne zasady ustalania kosztów podatkowych).

W świetle powyższych okoliczności należy uznać, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na utrzymanie sieci kanalizacji deszczowej w części, w której jest jej właścicielem może zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Wydatki te służą zachowaniu (zabezpieczeniu) źródła przychodów, albowiem nie utrzymywanie sieci kanalizacyjnej w odpowiednim stanie może skutkować cofnięciem zezwolenia na prowadzenie działalności z której osiąga przychód. Koszty poniesione na utrzymanie sieci kanalizacyjnej związane są z funkcjonowaniem Spółki w związku z prowadzoną działalnością. Ponadto utrzymanie sieci kanalizacyjnej deszczowej w dobrym stanie ma na celu wprowadzenie dodatkowej taryfy za odprowadzanie wód opadowych i otrzymywanie również z tego tytułu przychodów.

Ad. 2

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

a.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

b.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

c.

inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane środkami trwałymi.

Powyższe ustalenia wskazują, iż aby dany składnik majątku zaliczyć do środków trwałych, musi być wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością. Zgodnie z dokonanymi ustaleniami, Spółka stwierdziła, iż przedmiotowa sieć kanalizacyjna stanowi jej własność oraz związana jest z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl