IBPBI/2/423-1580/10/CzP - Możliwość uznania ogrodzenia i chodnika związanych funkcjonalnie z dwoma budynkami, będącymi własnością różnych podmiotów, za odrębne środki trwałe.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1580/10/CzP Możliwość uznania ogrodzenia i chodnika związanych funkcjonalnie z dwoma budynkami, będącymi własnością różnych podmiotów, za odrębne środki trwałe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości uznania ogrodzenia i chodnika związanych funkcjonalnie z dwoma budynkami będącymi własnością różnych podmiotów za odrębne środki trwałe /pytanie oznaczone we wniosku nr 2/ - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości uznania ogrodzenia i chodnika związanych funkcjonalnie z dwoma budynkami będącymi własnością różnych podmiotów za odrębne środki trwałe /pytanie oznaczone we wniosku nr 2/.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 2 listopada 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1074/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, mająca siedzibę na terytorium Polski, prowadzi m.in. lokale gastronomiczne, w tym restaurację. Budynek restauracji został nabyty w kwietniu 2010 r. jako używany. Wcześniej, jak wynika z dokumentów, był używany przez okres przekraczający znacznie 5 lat przez różne podmioty (Spółka dysponuje dokumentami potwierdzającymi prowadzenie tam restauracji przez inny podmiot od 2 lipca 2002 r., w razie potrzeby możliwe jest jednak uzyskanie potwierdzenia wykorzystywania budynku dla prowadzenia działalności gospodarczej co najmniej przez kilka lat wcześniejszych). W ostatnim okresie budynek wykorzystywany był przez Spółkę, która była najemcą lokalu od 1 lipca 2004 r. i która podjęła się jego rozbudowy i modernizacji, przy czym nakłady na ulepszenie poniesione przed oddaniem do użytkowania przekroczyły znacznie 30% wartości początkowej.

Budynek po trwającej od października 2007 r. przerwie związanej z pracami budowlanymi jest eksploatowany ponownie od lutego 2010 r., czyli wznowienie eksploatacji przez Spółkę nastąpiło ok. dwa miesiące przed jego nabyciem, jednak ze względu na trwające nadal prace remontowe i modernizacyjne w samym budynku oraz w jego otoczeniu ani budynek ani inne składniki majątkowe wymienione w niniejszym wniosku nie zostały jeszcze wpisane do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z objaśnieniami do Klasyfikacji Środków Trwałych budynek ten Spółka zamierza zaliczyć do rodzaju 109 (tam bowiem zalicza się m.in. restauracje, bary, stołówki). Oprócz robót składających się na ulepszenie samego budynku, trwają prace w jego otoczeniu, polegające na budowie ogrodzenia, wykonaniu chodnika z kostki oraz utwardzeniu powierzchni pod stoliki wystawiane na zewnątrz lokalu, zagospodarowaniu zieleni (drzewa, krzewy, byliny, trawniki itd.), wykonaniu deszczowni (instalacji zraszającej trawniki), oświetlenia chodników oraz ogrodu i przestrzeni dla klientów na zewnątrz lokalu, wykonaniu małej architektury (kaskada wodna, pergole, murki oporowe i barierki na pagórku znajdującym się na terenie ogrodu). Sposób zagospodarowania terenu wokół restauracji nie odbiega od zwyczajowo przyjętych norm dla tego rodzaju i kategorii obiektów. Ponadto wykonany został tzw. bar letni, w postaci wiaty o powierzchni ok. 20 m kw.

Chodnik prowadzący do lokalu stanowi jedyną drogę dojścia także do sąsiedniego budynku, w którym znajduje się Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (ustanowiona jest służebność na rzecz właściciela tego budynku). Cały teren, na którym znajdują się wszystkie ww. obiekty znajduje się faktycznie zarówno przed budynkiem restauracji, jak i ww. budynkiem MOSiR. Cały ten teren jest ogrodzony, przy czym także ogrodzenie służy faktycznie obu budynkom (zabezpieczeniu dostępu do obu budynków). Pozostała część terenu (poza chodnikiem zapewniającym dostęp do budynku MOSiR) nie jest w żaden sposób wykorzystywana przez tę instytucję lub związana z jej działalnością.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy właściwe jest uznanie ogrodzenia i chodnika związanych funkcjonalnie z dwoma budynkami będącymi własnością różnych podmiotów za odrębne środki trwałe... /pytanie oznaczone we wniosku nr 2/

Zdaniem Spółki, dla prawidłowej klasyfikacji ogrodzenia oraz chodnika prowadzącego do budynku restauracji kluczowe znaczenie mają objaśnienia do grupy 1 - "Budynki i lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego" zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych. Samodzielnym środkiem trwałym w ramach grupy 1 jest budynek posadowiony na stałym fundamencie, wraz ze wszystkimi przynależnymi do niego przybudówkami i pomieszczeniami pomocniczymi. Do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble. W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Jednak obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem. W tym przypadku zarówno chodnik, jak i ogrodzenie obsługują dwa budynki, choć należące do różnych właścicieli. Przepisy jednak nie stanowią, że dla uznania tych obiektów za samodzielne środki trwałe istotne jest czy obsługiwane budynki stanowią własność tego samego czy różnych podmiotów. W konsekwencji zarówno chodnik, jak i ogrodzenie winny być uznane za odrębne środki trwałe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby składniki majątku wymienione w cytowanym wyżej przepisie mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika muszą spełniać następujące warunki:

1.

przewidywany okres ich używania musi przekraczać jeden rok - o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,

2.

muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika - amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3.

muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

4.

muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub oddania do używania na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.

W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy wskazane we wniosku ogrodzenie i chodnik stanowią samodzielne środki trwałe, czy też należy je uznać za obiekty pomocnicze powiększające wartość początkową budynku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż w "Uwagach szczegółowych" do obiektów budowlanych zaliczanych do grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.), samodzielnymi środkami trwałymi w ramach tej grupy są:

* budynek posadowiony na stałym fundamencie wraz z przynależnymi do niego przybudówkami i pomieszczeniami pomocniczymi,

* lokal, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego.

Granicę budynku stanowią zewnętrzne powierzchnie ścian oraz górna powierzchnia najwyższego stropu, posadzka piwnic w budynkach podpiwniczonych lub poziom terenu przy budynkach nie podpiwniczonych (...). W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy. Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, z którego wynika, iż przedmiotowy chodnik i ogrodzenie służy dwóm budynkom, należy uznać, iż obiekty te stanowią odrębne środki trwałe.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że odnośnie sprawy będącej przedmiotem oznaczonego we wniosku pytań przyporządkowanych do 1, 2, 3, 4 stanu faktycznego oraz do pytań przyporządkowanych do 1, 3, 4 zdarzeń przyszłych wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl