IBPBI/2/423-1578/10/CzP - Możliwość uznania wydatków związanych z urządzeniem zieleni w ogrodzie restauracji za koszt uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości uznania wydatków związanych z urządzeniem zieleni w ogrodzie restauracji za koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia /pytanie oznaczone we wniosku nr 4/ - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości uznania wydatków związanych z urządzeniem zieleni w ogrodzie restauracji za koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 2 listopada 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1074/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, mająca siedzibę na terytorium Polski, prowadzi m.in. lokale gastronomiczne, w tym restaurację. Budynek restauracji został nabyty w kwietniu 2010 r. jako używany. Wcześniej, jak wynika z dokumentów, był używany przez okres przekraczający znacznie 5 lat przez różne podmioty (Spółka dysponuje dokumentami potwierdzającymi prowadzenie tam restauracji przez inny podmiot od 2 lipca 2002 r., w razie potrzeby możliwe jest jednak uzyskanie potwierdzenia wykorzystywania budynku dla prowadzenia działalności gospodarczej co najmniej przez kilka lat wcześniejszych). W ostatnim okresie budynek wykorzystywany był przez Spółkę, która była najemcą lokalu od 1 lipca 2004 r. i która podjęła się jego rozbudowy i modernizacji, przy czym nakłady na ulepszenie poniesione przed oddaniem do użytkowania przekroczyły znacznie 30% wartości początkowej.

Budynek po trwającej od października 2007 r. przerwie związanej z pracami budowlanymi jest eksploatowany ponownie od lutego 2010 r., czyli wznowienie eksploatacji przez Spółkę nastąpiło ok. dwa miesiące przed jego nabyciem, jednak ze względu na trwające nadal prace remontowe i modernizacyjne w samym budynku oraz w jego otoczeniu ani budynek ani inne składniki majątkowe wymienione w niniejszym wniosku nie zostały jeszcze wpisane do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z objaśnieniami do Klasyfikacji Środków Trwałych budynek ten Spółka zamierza zaliczyć do rodzaju 109 (tam bowiem zalicza się m.in. restauracje, bary, stołówki). Oprócz robót składających się na ulepszenie samego budynku, trwają prace w jego otoczeniu, polegające na budowie ogrodzenia, wykonaniu chodnika z kostki oraz utwardzeniu powierzchni pod stoliki wystawiane na zewnątrz lokalu, zagospodarowaniu zieleni (drzewa, krzewy, byliny, trawniki itd.), wykonaniu deszczowni (instalacji zraszającej trawniki), oświetlenia chodników oraz ogrodu i przestrzeni dla klientów na zewnątrz lokalu, wykonaniu małej architektury (kaskada wodna, pergole, murki oporowe i barierki na pagórku znajdującym się na terenie ogrodu). Sposób zagospodarowania terenu wokół restauracji nie odbiega od zwyczajowo przyjętych norm dla tego rodzaju i kategorii obiektów. Ponadto wykonany został tzw. bar letni, w postaci wiaty o powierzchni ok. 20 m kw.

Chodnik prowadzący do lokalu stanowi jedyną drogę dojścia także do sąsiedniego budynku, w którym znajduje się Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (ustanowiona jest służebność na rzecz właściciela tego budynku). Cały teren, na którym znajdują się wszystkie ww. obiekty znajduje się faktycznie zarówno przed budynkiem restauracji, jak i ww. budynkiem MOSiR. Cały ten teren jest ogrodzony, przy czym także ogrodzenie służy faktycznie obu budynkom (zabezpieczeniu dostępu do obu budynków). Pozostała część terenu (poza chodnikiem zapewniającym dostęp do budynku MOSiR) nie jest w żaden sposób wykorzystywana przez tę instytucję lub związana z jej działalnością.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty urządzenia zieleni stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia... /pytanie oznaczone we wniosku nr 4/

Zdaniem Spółki, wydatki związane z urządzeniem zieleni w ogrodzie restauracji stanowią (bez kosztów instalacji zraszającej) koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia. Nie stanowią one bowiem elementu kosztu wytworzenia środka trwałego (budynku restauracji) w rozumieniu art. 16g ust. 4 ustawy o p.d.o.p.

Identyczne stanowisko występuje w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Znak: IPPB1/415-724/08-4/JK z dnia 28 sierpnia 2008 r.,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB1/415-751/08-4/AK z dnia 15 grudnia 2008 r.

Przywołane powyżej interpretacje stanowią element stanowiska Spółki w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. u.p.d.o.p., do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. u.p.d.o.p. nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności. Z kolei właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

W ocenie tut. Organu, przedstawione we wniosku działania, związane z urządzeniem zieleni w ogrodzie restauracji nie wyczerpują cytowanej wyżej definicji reprezentacji. Poniesione wydatki związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą polegającą na prowadzeniu restauracji, a ich celem jest zachęcenie potencjalnych klientów do skorzystania z oferowanych przez Spółkę usług gastronomicznych, tym bardziej, że - jak wskazała Spółka - sposób zagospodarowania terenu wokół restauracji nie odbiega od zwyczajowo przyjętych norm dla tego rodzaju i kategorii obiektów.

Wobec powyższego, wydatki te, jeżeli mają na celu utrzymanie stanu technicznego i estetycznego terenu, jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami stanowić będą koszty uzyskania przychodów stosownie do postanowień przepisu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Jednakże, obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z zagospodarowaniem i utrzymaniem terenów zielonych w ogrodzie restauracji należy uznać - w myśl art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p. - za koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Nadmienia się, że odnośnie sprawy będącej przedmiotem oznaczonego we wniosku pytań przyporządkowanych do 1, 2, 3 stanu faktycznego oraz do pytań przyporządkowanych do 1, 2, 3, 4 zdarzeń przyszłych wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.