IBPBI/2/423-155/11/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu do Organu w dniu 2 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 i 27 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drużynę piłkarską Spółki w związku z udziałem jej pracowników w międzyzakładowym turnieju piłkarskim - jest prawidłowe. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1 lit. a).

W dniu 2 lutego 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drużynę piłkarską Spółki w związku z udziałem jej pracowników w międzyzakładowym turnieju piłkarskim.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 kwietnia 2011 r. Znak IBPBI/2/423-155/11/BG, IBPBII/1/415-123/11/MK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 19 i 27 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wynajmuje salę gimnastyczną do treningów dla grupy pracowników, którzy tworzą drużynę piłkarską. Dla zawodników zakupiono firmowe stroje sportowe (koszulki z logo firmy, buty sportowe, stroje bramkarskie, piłki), to wszystko jest przeznaczone do wykorzystania i prezentowania się pracowników (piłkarzy) podczas międzyzakładowych zawodów piłkarskich. Wynajem sali oraz stroje sportowe i piłki finansowane są ze środków obrotowych Firmy.

Udział w międzyzakładowych zawodach sportowych Firma traktuje jako formę promocji i reklamy, poprzez wykorzystywanie nazwy Firmy, logo na koszulkach zawodników. Obecność we współzawodnictwie sportowym powoduje wzrost zainteresowania działalnością gospodarczą Firmy w środowisku lokalnym i daleko poza nim (produkty, usługi, warunki pracy).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z udziałem w międzyzakładowym turnieju piłkarskim - koszty promocji i reklamy.

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1 lit. a)

Zdaniem Spółki, finansowanie ze środków obrotowych drużyny piłkarskiej, złożonej z pracowników Firmy (sala gimnastyczna na treningi, firmowe stroje piłkarskie z logo Firmy piłki), która uczestniczy w różnych turniejach międzyzakładowych jest finansowaniem promocji i reklamy. Jest to działanie celowo w kierunku rozpowszechniania znaku firmowego w środowisku lokalnym i poza nim. Reklama znaku skłania do zainteresowania się produktami i warunkami pracy załogi. Zgłaszając drużynę zakładową (pracowniczą) do amatorskich zawodów sportowych i promując swoje logo Firma chce pokazać kontrahentom, że jest najlepsza na wszystkich polach działalności, a jej pracownicy to nie tylko grupa fachowców w swojej dziedzinie, ale też zorganizowany zespół ludzi, utożsamiających się z Firmą, zadowolonych z pracy, zintegrowanych wokół celów firmowych.

W związku z powyższym wydatki Firmy na drużynę piłkarska, złożoną z własnych pracowników są wydatkami na promocję i reklamę - są więc kosztem uzyskania przychodów dla Firmy (w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15 ust. 1).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, niewymienione w art. 16 tej ustawy, zawierającym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot "w szczególności" oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.

I tak, zgodnie z definicją zawartą w "Nowym Słowniku Języka Polskiego" (PWN, Warszawa 2003) "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Przenosząc definicję słownikową na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w potocznym języku polskim. W świetle objaśnień zawartych w "Słowniku języka polskiego" opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi".

Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

W przypadku zawodników reklamujących firmę Wnioskodawcy, wyposażenie pracowników w firmowe stroje (koszulki z logo firmy, buty sportowe, stroje bramkarskie, piłki) przeznaczone do wykorzystania i prezentowania się pracowników (piłkarzy) podczas międzyzakładowych zawodów piłkarskich, w których uczestniczą, służy propagowaniu pozytywnego wizerunku firmy. Poprzez takie działanie Wnioskodawca rozpowszechnia logo firmy, buduje swój obraz w oczach potencjalnych klientów. Wydatki na ich nabycie mogą zostać w takich okolicznościach zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy, o ile fakt wykorzystywania przedmiotowych strojów sportowych przez pracowników nie wiąże się z okazałością, wytwornością w reprezentowaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Także wydatki związane z wynajmem sali gimnastycznej do treningów dla grupy pracowników, którzy tworzą drużynę piłkarską stanowią - z uwzględnieniem powyższych zastrzeżeń - koszt uzyskania przychodów.

Reasumując, ww. wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie mają charakteru reprezentacyjnego, a ich źródłem finansowania są środki obrotowe firmy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1 lit. b) oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 2 lit. a) i b) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.