IBPBI/2/423-150/09/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu do Organu 5 lutego 2009 r.) uzupełnionym w dniu 3 i 5 marca 2009 o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej,

* ustalenia na jaki dzień należy dyskontować wydatki inwestycyjne otrzymaną pomoc publiczną w przypadku prowadzenia działalności na podstawie trzech zezwoleń, - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2009 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej,

* ustalenia na jaki dzień należy dyskontować wydatki inwestycyjne otrzymaną pomoc publiczną w przypadku prowadzenia działalności na podstawie trzech zezwoleń.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 25 lutego 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniach 03 i 5 marca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 29 września 2000 r. zmienionego decyzją z dnia 29 lutego 2008 r. oraz zezwolenia z dnia 18 kwietnia 2007 r. Sp. z o.o. na podstawie zezwolenia z dnia 26 lipca 2005 zmienionego decyzją z dnia 10 lutego 2006 również prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE. Jedynym udziałowcem wymienionych spółek jest E. S.A. W najbliższym czasie planowane jest przejęcie Sp. z o.o. przez Wnioskodawcę metodą łączenia udziałów. Zakres działalności gospodarczej nowej spółki utworzonej po przejęciu Sp. z o.o. przez Wnioskodawcę będzie identyczny jak dotychczasowa działalność obu spółek - działalność prowadzona przez Nową Spółkę objęta będzie zakresem trzech wymienionych zezwoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad.1

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osobę prawną na terenie SSE w ramach otrzymanego zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w Ustawie CIT. Z kolei z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej: Ustawa CIT) wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 z późn. zm. - dalej: Rozporządzenie SSE) "w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność tylko na terenie strefy." Jednocześnie, ani przepisy ustawy CIT, ani Rozporządzenia SSE nie nakazują prowadzenia odrębnej ewidencji dla poszczególnych rodzajów działalności prowadzonych na podstawie trzech różnych zezwoleń, jeśli działalność gospodarcza prowadzona jest wyłącznie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W konsekwencji zdaniem Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym Nowa Spółka, która będzie prowadzić działalność wyłącznie na terenie SSE, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych (w przypadku Nowej Spółki będą to trzy zezwolenia) będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 Ustawy CIT, na podstawie której będzie ustalała kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT oraz kwotę pomocy publicznej uzyskanej w danym roku podatkowym. Prowadzona przez Nową Spółkę ewidencja zapewni wyodrębnienie kosztów inwestycji - wydatków, o których mowa w § 6 Rozporządzeń oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z działalnością objętą odpowiednim zezwoleniem. W rezultacie umożliwi to rozliczenie wszystkich trzech typów działalności objętych odrębnymi zezwoleniami pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją każdej z działalności dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Stanowisko Spółki potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji z 3 marca 2008 r. (sygn. IBPB3/423-37/08/MO/KAN-220/01/08), w której stwierdził, że spółka prowadząca działalność na podstawie dwóch zezwoleń Jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 Ustawy CIT.

Ad.2

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia SSE koszty inwestycji oraz wielkość pomocy mają być dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia. Zdaniem Spółki, jeśli Nowa Spółka wyodrębni koszty inwestycji - wydatki, o których mowa w § 6 Rozporządzenia jak zostało to wskazane powyżej, tj. przypisze każdy wydatek do odpowiedniego zezwolenia, to w efekcie tego Nowa Spółka będzie znała dzień, na który powinna dyskontować poniesione wydatki - dzień wynikający z odpowiedniego zezwolenia. W rezultacie odpowiednie wyodrębnienie wydatków umożliwi ustalanie limitu dostępnej pomocy publicznej.

Inaczej, zdaniem Spółki, przedstawia się sytuacja w przypadku dyskontowania otrzymanej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. W opinii Spółki brak jest podstaw, aby wybrać datę jednego z zezwoleń i na ten dzień dyskontować otrzymaną pomoc publiczną. W związku z tym, w opinii Spółki pomoc publiczną otrzymaną w latach podatkowych następujących po połączeniu należy dyskontować proporcjonalnie, na dzień uzyskania każdego z zezwoleń, przy czym proporcja ta powinna wynikać z procentowego udziału wydatków poniesionych w ramach konkretnego zezwolenia w całości wydatków kwalifikowanych.

W latach, w których wydatki nie osiągnęły wartości ustalonych w zezwoleniach proporcja powinna być ustalana na podstawie faktycznie poniesionych wydatków do momentu otrzymania pomocy publicznej, tj. do 31 marca danego roku. Gdy wydatki zostaną poniesione w całości proporcja powinna być ustalana na podstawie całości poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Po poniesieniu pełnej kwoty wydatków inwestycyjnych na podstawie poszczególnych zezwoleń proporcja ta będzie przedstawiała się następująco:

- Całkowita wartość inwestycji (w PLN) -Udział procentowy

Zezwolenie 1 -64 329 136 -45,84%

Zezwolenie 2 -46 000 000 -32,78%

Zezwolenie 3 -30 000 000 -21,38%

Suma -140 329 136 -100,00%

Podsumowując, jeżeli zostaną poniesie wszystkie wymagane wydatki, o których mowa w § 6 Rozporządzenia SSE, to 45,84% otrzymanej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego Nowa Spółka będzie dyskontować na dzień uzyskania Zezwolenia 1, 32,78% na dzień uzyskania Zezwolenia 2, a 21,38% na dzień uzyskania Zezwolenia 3. Natomiast przed poniesieniem całości wydatków inwestycyjnych wskazanych w zezwoleniach, otrzymana pomoc publiczna dyskontowana będzie zgodnie z proporcją ustalaną na dzień 31 marca danego roku.

Stanowisko przedstawione powyżej zostało potwierdzone przez S.A. w piśmie z dnia 26 listopada 2008 r. i Ministerstwo Gospodarki Departament Instrumentów Wsparcia w piśmie z dnia 22 stycznia 2009 r..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Nadmienić należy, iż z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548). Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy).