IBPBI/2/423-1496/10/SD - Kwalifikowane koszty inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota różnic kursowych dotyczących kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej, a powstałych przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, zarówno od tej części kredytu, która w dacie ich powstania była wydatkowana na cele inwestycyjne, jak również od tej części kredytu, która z uwagi na zaawansowanie inwestycji nie była jeszcze wydatkowana na inwestycję, powinna być zaliczana do kwalifikowanych kosztów inwestycji, o jakich mowa w przepisie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia SSE- jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota różnic kursowych dotyczących kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej, a powstałych przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, zarówno od tej części kredytu, która w dacie ich powstania była wydatkowana na cele inwestycyjne, jak również od tej części kredytu, która z uwagi na zaawansowanie inwestycji nie była jeszcze wydatkowana na inwestycję, powinna być zaliczana do kwalifikowanych kosztów inwestycji, o jakich mowa w przepisie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia SSE.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest osobą prawną - spółką kapitałową, której udziałowcem jest zagraniczna osoba prawna. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dochody z tej działalności, w części objętej zezwoleniami, są przedmiotowo zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych, stosownie do przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p.

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 19 grudnia 2000 r. oraz na podstawie drugiego zezwolenia z dnia 10 marca 2010 r. W odniesieniu do drugiego zezwolenia z dnia 10 marca 2010 r. w chwili obecnej prowadzona jest inwestycja, której zezwolenie dotyczy.

Przedmiotem zapytania jest kwalifikacja kosztów inwestycji realizowanej na podstawie zezwolenia z dnia 10 marca 2010 r. Stąd opis stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) odnosi się do zagadnienia budzącego wątpliwość ze względu na kwalifikację wydatków do tzw. wydatków strefowych, o jakich mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE.

Spółka w związku z realizacją inwestycji w celu jej sfinansowania obok środków własnych pozyskała kredyty z dwóch instytucji kredytowych. Zgodnie z warunkami umów kredytowych kwoty kredytów zostaną postawione do dyspozycji Spółki w momencie wskazanym w umowach, który jest niezależny od etapu zaawansowania inwestycji, i począwszy od momentu postawienia kredytu do dyspozycji Spółka obowiązana będzie do płacenia odsetek od kredytów, niezależnie od tego, czy kwota kredytu zostanie w danym momencie zużyta na cele związane z realizacją inwestycji, czy z uwagi na zaawansowanie inwestycji nie będzie jeszcze zużyta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota różnic kursowych dotyczących kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej, a powstałych przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, zarówno od tej części kredytu, która w dacie ich powstania była wydatkowana na cele inwestycyjne, jak również od tej części kredytu, która z uwagi na zaawansowanie inwestycji nie była jeszcze wydatkowana na inwestycję, powinna być zaliczana do kwalifikowanych kosztów inwestycji, o jakich mowa w przepisie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia SSE. Zatem pytanie dotyczy tego, czy wszelkie różnice kursowe dotyczące opisanych kredytów inwestycyjnych, a powstałe przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania należy zaliczyć do kosztów inwestycji - ceny nabycia i kosztów wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Spółki, wszelkie różnice kursowe dotyczące opisanych w pytaniu kredytów inwestycyjnych, a powstałe przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania należy zaliczyć do kosztów inwestycji, czyli powinny być zaliczone do ceny nabycia i kosztów wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem te różnice kursowe wpływają na wielkość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych, o których mowa w przepisach § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE.

Uzasadniając przedstawione wyżej stanowisko należy wskazać na argumenty wynikające z analizy językowej i systemowej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34, art. 16g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy o p.d.o.p., w związku z § 6 ust. 1 i ust. 4 rozporządzenia SSE oraz art. 28 ust. 1 pkt 1-2 i ust. 8 ustawy o rachunkowości.

Podstawę prawną pomocy publicznej, do której nabywa prawo podmiot prowadzący działalność w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia stanowi przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p. Pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy ma formę zwolnienia podatkowego z tytułu działalności w specjalnej strefie ekonomicznej w związku z:

Przywołany przepis przewiduje, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm., dalej "ustawa o SSE"), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. W dalszych ustępach (art. 17 ust. 4-6 ustawy o p.d.o.p.) doprecyzowano zakres zwolnienia. Przede wszystkim wprowadzono zastrzeżenie, że zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Dla właściwego zinterpretowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., koniecznym jest zdefiniowanie pojęcia pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Należy zauważyć, że pojęcia tego nie definiują ani ustaw o podatkach dochodowych, ani też ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych. Podobnie nie zostało ono zdefiniowane w przepisach ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej. Pojęcie to znajduje natomiast swoją definicję w art. 87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który uznaje za pomoc publiczną wszelką pomoc przyznawaną przez Państwo Członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie. Jeżeli taka pomoc zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, wówczas jest niezgodna ze wspólnym rynkiem w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi. Zatem, można przyjąć, że pojęcie pomocy publicznej obejmuje wszelką pomoc ze strony państwa udzieloną przedsiębiorcy. Odnosząc powyższe do przedmiotu niniejszego zapytania należy stwierdzić, że przyznanie zwolnienia w podatkach dochodowych stanowi dla przedsiębiorcy pomoc ze strony państwa pomoc publiczną.

Podobnie omawiany przepis ustawy o p.d.o.p., nie określa wprost wielkości pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, czyli wielkości zwolnienia w podatkach dochodowych. Odpowiedzi na to zagadnienie należy szukać odwołując się do przepisów dotyczących wprost specjalnych stref ekonomicznych. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepis art. 12 ustawy o SSE. Stanowi on, iż dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten odsyła zatem do przywołanego wyżej art. 17 ustawy o p.d.o.p., który to przepis zawiera niejako zwrotne odesłanie do przepisów o SSE.

Kluczowym zagadnieniem w przepisach o specjalnych strefach ekonomicznych są zasady ustalenia kwoty pomocy publicznej, czyli kwoty zwolnienia podatkowego. Dla określenia zakresu zwolnienia podatkowego zasadnicze znaczenia ma przepis § 3 ust. 1 rozporządzenia SSE. Stanowi on, że pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Dla przedmiotu niniejszego zapytania istotne jest zwolnienie przedmiotowe z tytułu kosztów nowej inwestycji. Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora. Należy podkreślić, że duży przedsiębiorca do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą może zaliczyć wyłącznie koszty nabycia lub wytworzenia wyłącznie nowych środków trwałych.

Przepis § 6 rozporządzenia SSE zawiera wykaz wydatków kwalifikowanych, czyli wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą z tytułu inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej. Wynika z niego, że nie wszystkie wydatki o charakterze inwestycyjnym będą stanowiły podstawę do ustalenia kwoty zwolnienia podatkowego, lecz wyłączenie te, które należą do grup wydatków inwestycyjnych ujętych w wykazie. Wydatkami kwalifikowanymi są koszty inwestycji, na które składają się szczegółowo opisane w § 6 ust. 1 pkt 1-4 rozporządzenia SSE, koszty nabycia i wytworzenia składników majątku inwestora. Na pierwszym miejscu wymieniono cenę nabycia gruntu lub prawa użytkowania wieczystego. Chodzi tu o niezabudowaną nieruchomość znajdującą się na obszarze objętym SSE, co pozostaje poza przedmiotem niniejszego zapytania.

Kolejny punkt dotyczy ceny nabycia oraz kosztów wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, które są zaliczone do składników majątku. Przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują autonomicznie pojęć ceny nabycia oraz koszt wytworzenia. Odsyłają w tym zakresie do przepisów ustawy o rachunkowości (§ 6 ust. 4 rozporządzenia SSE). Definicję ceny nabycia i kosztu wytworzenia na potrzeby obliczenia kwoty zwolnienia podatkowego z tytułu działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej należy zatem przyjąć zgodnie z przepisami art. 28 ustawy o rachunkowości.

Analizując przepisy art. 28 ustawy o rachunkowości, należy zatem przyjąć, że środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia (art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości), przy czym cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych definiowane są zgodnie z przepisem art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości. Przepis ten stanowi, że cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:

Z powyższej definicji wynika, że do ceny nabycia oraz kosztu wytworzenia środków trwałych w budowie zalicza się m.in. koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich sfinansowania w tym związane z nimi różnice kursowe, pomniejszone o przychody z tego tytułu. Oznacza to, że obejmują one swoim zakresem koszty obsługi m.in. kredytów zaciągniętych na ten cel i związanych z nimi różnic kursowych.

Z powyższego należy wyprowadzić wniosek, że skoro zgodnie przepisami art. 28 ustawy o rachunkowości, koszty obsługi, obejmujące m.in. różnice kursowe, kredytów zawartych w celu sfinansowania inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej należy zaliczyć na potrzeby bilansowe do ceny nabycia i kosztów wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, to na mocy przepisu § 6 ust. 4 rozporządzenia SSE stanowią one wydatki kwalifikowane, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia SSE. Tym samym różnice kursowe pozostające w związku z kredytami inwestycyjnymi, również od niewykorzystanej w dacie naliczenia i wydatkowania części kredytu, stanowić będą podstawę do określenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, iż Spółka w związku z realizacją inwestycji w celu jej sfinansowania obok środków własnych pozyskała kredyty z dwóch instytucji kredytowych. Zgodnie z warunkami umów kredytowych kwoty kredytów zostaną postawione do dyspozycji Spółki w momencie wskazanym w umowach, który jest niezależny od etapu zaawansowania inwestycji, i począwszy od momentu postawienia kredytu do dyspozycji Spółka obowiązana będzie do płacenia odsetek od kredytów, niezależnie od tego, czy kwota kredytu zostanie w danym momencie zużyta na cele związane z realizacją inwestycji, czy z uwagi na zaawansowanie inwestycji nie będzie jeszcze zużyta.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia, czy kwota różnic kursowych dotyczących kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej, a powstałych przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, zarówno od tej części kredytu, która w dacie ich powstania była wydatkowana na cele inwestycyjne, jak również od tej części kredytu, która z uwagi na zaawansowanie inwestycji nie była jeszcze wydatkowana na inwestycję, powinna być zaliczana do kwalifikowanych kosztów inwestycji, o jakich mowa w przepisie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia SSE.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (DZ. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Przy czym zgodnie z § 6 ust. 4 ww. rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Natomiast stosownie do przepisu art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości, cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:

W związku z brzmieniem cytowanego powyżej przepisu, różnice kursowe dotyczące kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej, a powstałe przed datą oddania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do używania, będą mogły stanowić element ceny nabycia i kosztu wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem będą mogły zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Ponadto należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji była jedynie ocena czy ww. wydatki objęte są zakresem wydatków kwalifikowanych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej, a nie ustalenie momentu w którym przedmiotowe wydatki maja wpływ na limit tej pomocy.

Reasumując, stanowisko Spółki w powyższym zastrzeżeniem należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.