IBPBI/2/423-147/11/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z zawartą umową - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z zawartą umową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze spółką handlową prawa hiszpańskiego, posiadającą osobowość prawną, umowę, w której spółka ta udzieli Wnioskodawcy licencji na używanie znaku towarowego, a także przekaże Wnioskodawcy know-how i receptury chemiczne dotyczące produktów do pielęgnacji obuwia. Wnioskodawca z tego tytułu zamierza wypłacić wynagrodzenie jednorazowe za przekazanie know-how i doradztwo techniczne przy uruchamianiu produkcji oraz określony w umowie procent od produktów wyprodukowanych na podstawie receptur i sprzedawanych na podstawie licencji spółki, jako wynagrodzenie comiesięczne za korzystanie z licencji na znak towarowy i korzystanie z receptur spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę osobie prawnej mającej siedzibę na terytorium Hiszpanii z tytułu korzystania przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z licencji do używania receptury na produkcję towarów (w tym know-how produkcyjnego) i znaku towarowego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a jeżeli tak to według jakiej stawki.

Zdaniem Spółki, do należności licencyjnych jak i wynagrodzenia za korzystanie z know - how w procesie produkcji (zakwalifikowanych jako przychody, o których mowa w art. 21 ust. pkt 1 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), uiszczanych na rzecz spółek prawa handlowego mających siedzibę na terytorium Hiszpanii zastosowanie znajdzie umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 2 wskazanej umowy należności te mogą być opodatkowane także w Rzeczpospolitej Polskiej i zgodnie z prawem obowiązującym w Polsce, jednak podatek w ten sposób ustalony w wypadku, gdy podlegają one opodatkowaniu w Hiszpanii, nie przekroczy 10%. Zatem w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), o ile przychód spółki prawa hiszpańskiego został prawidłowo zakwalifikowany jako przychód, o którym mowa w art. 21 ust. pkt 1 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca jako płatnik, winien w dniu dokonania wypłaty wynagrodzenia pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat w wysokości 10% na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 12 ust. 2 umowy miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Wnioskodawca winien uzyskać dla celów dokumentacji podatkowej od podatnika certyfikat rezydencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, określanej dalej "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), podatek dochodowy ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała umowa zawarta w dniu 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127, dalej "umowa polsko-hiszpańska").

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 umowy polsko-hiszpańskiej, należności licencyjne, pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Należności te jednak mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony w wypadku, gdy podlegają one opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, nie przekroczy 10% kwoty tych należności.

W myśl art. 12 ust. 4 umowy polsko-hiszpańskiej, użyte w niniejszym artykule określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego, rysunku, modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza zawrzeć z hiszpańską spółką handlową posiadającą osobowość prawną umowę, dot. korzystania z licencji na używanie znaku towarowego, a także know-how i receptur chemicznych. Z tego tytułu Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie jednorazowe za przekazanie know-how i doradztwo techniczne przy uruchamianiu produkcji oraz określony w umowie procent od produktów wyprodukowanych na podstawie receptur i sprzedawanych na podstawie licencji spółki, jako wynagrodzenie comiesięczne za korzystanie z licencji na znak towarowy i korzystanie z receptur spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od należności licencyjnych wypłacanych osobie prawnej mającej siedzibę na terytorium Hiszpanii z tytułu korzystania przez nią na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z licencji do używania receptury na produkcję towarów (w tym know-how produkcyjnego) i znaku towarowego w wysokości 10% kwoty należności, w myśl art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. w związku z art. 12 ust. 2 umowy polsko-hiszpańskiej, pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji podatkowej potwierdzającej hiszpańską rezydencję beneficjenta.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.