IBPBI/2/423-147/10/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") nabyła większościowy pakiet udziałów innej spółki kapitałowej. W celu zapewnienia środków na zakup udziałów Spółka zaciągnęła pożyczkę. Pożyczka została udzielona na okres 10 lat. Kwota pożyczki zostanie spłacona na końcu dziesięcioletniego okresu wskazanego w umowie pożyczki. Przez pierwsze lata po zawarciu umowy spłacane będą jedynie odsetki.

Pożyczka zostanie udzielona miedzy podmiotami funkcjonującymi w ramach grupy kapitałowej, w skład której wchodzi zarówno pożyczkodawca jak i pożyczkobiorca. Większościowym udziałowcem spółki (pożyczkobiorcy) jest zagraniczna spółka G.I.H.

Natomiast większościowym udziałowcem spółki G.C.C. (pożyczkodawcy) jest spółka belgijska G.B., której większościowym udziałowcem jest spółka G.I.H. We wszystkich wskazanych powiązaniach liczba udziałów posiadanych przez udziałowców przekracza 25%. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca nie posiada również udziałowca, będącego jednocześnie udziałowcem pożyczkobiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym odsetki od udzielonej pożyczki będą podlegać ograniczeniom w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym odsetki od udzielonej pożyczki będą stanowić koszty uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty w pełnej wysokości, a ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.) nie znajdą zastosowania.

W myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Spółka podkreśla, że przedmiotem wniosku nie jest potwierdzenie, iż odsetki od pożyczki wskazanej we wniosku stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z treścią tych przepisów, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.p. określają moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek. Zgodnie z treścią tego przepisu odsetki mogą zostać zaliczone w koszty w momencie ich zapłaty. Natomiast nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). W odniesieniu do wyżej powołanych przepisów należy stwierdzić, że za koszty uzyskania przychodu można uznać jedynie faktycznie zapłacone odsetki od pożyczki.

W u.p.d.o.p. wskazano również szczególne przypadki, w których wydatki poniesione na spłatę odsetek od zaciągniętej pożyczki nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu pomimo spełnienia powyższych warunków. Jeden z takich przypadków jest opisany w art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. wskazano sytuację, kiedy odsetki od zaciągniętej pożyczki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z treścią tego przepisu nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów tej spółki albo udziałowców posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców posiadających co najmniej 25% udziałów i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zapasowego spółki - w części w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

W art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. zawarta została definicja pożyczki, zgodnie z którą w kontekście przepisów o cienkiej kapitalizacji przez pożyczkę należy rozumieć każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Przez pożyczkę należy także rozumieć emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy oraz lokatę. Zdaniem Spółki, umowa pożyczki opisana w stanie faktycznym spełnia przesłanki pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b.

Spółka zwraca uwagę, że przywołane przepisy dotyczące cienkiej kapitalizacji znajdują zastosowanie jedynie w przypadku, gdy pożyczka jest udzielana przez:

* udziałowca (akcjonariusza) posiadającego co najmniej 25% udziałów (akcji) pożyczkobiorcy,

* udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie co najmniej 25% udziałów (akcji) pożyczkobiorcy,

* spółki siostrzane, jeżeli w obu spółkach tj. u pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy, ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada co najmniej 25% udziałów (akcji).

Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sprawie powołane przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 nie będą miały zastosowania, ponieważ żadna z powyższych sytuacji nie ma miejsca. Pożyczkodawca nie jest ani udziałowcem spółki pożyczkobiorcy, ani podmiotem posiadającym tego samego udziałowca co Spółka. Podobne stanowisko wyraził Minister Finansów w interpretacji z 17 grudnia 2008 r. Nr DD5/8211/13/ZSD/08/PK-725 stwierdzając, że "zastosowanie reguły tzw. cienkiej kapitalizacji, określonej w art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.o.p. wymagałoby więc stwierdzenia, iż w stosunku do Spółki oraz do podmiotu, który udzielił jej pożyczki ten sam udziałowiec posiada nie mniej niż po 25% udziałów w obu podmiotach."

Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lutego 2009 r. sygn. IPB3/423-1672/08-2/AC: "...jak wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego, M nie był ani spółką matką ani spółką siostrą w stosunku do Wnioskodawcy, wobec czego ograniczenia w zakresie zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 60-61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania w odniesieniu do odsetek płaconych do M."

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2009 r. sygn. IPPB3/423-313/09-2/ER: "Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sprawie przytoczone przepisy nie będą miały zastosowania, ponieważ F. nie jest ani udziałowcem Spółki, ani podmiotem mającym tego samego udziałowca co Spółka" (w tej sprawie Dyrektor IS uznał stanowisko podatnika za prawidłowe odstępując od sporządzenia uzasadnienia).

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 lutego 2009 r. sygn. ITPB3/423-709/08/AW: "Udziałowcem większościowym Wnioskodawcy (pożyczkobiorcy) jest spółka "B.", której udziałowiec - spółka "A." - jest bezpośrednim udziałowcem spółki "H." (pożyczkodawcy). Spółka "A." jest także udziałowcem spółki "B.". Ta zaś (tzn. spółka "B-") jest bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy (pożyczkobiorcy).

Poddając analizie niniejsze zależności należy stwierdzić, iż nie jest spełniony warunek wynikający z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, posiadania przez spółkę udzielającą pożyczki i pożyczkobiorcy wspólnego udziałowca, posiadającego nie mniej niż 25% udziałów pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy. W przedmiotowej sytuacji nie znajduje także zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec tego ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy, nie będzie miało zastosowania w sprawie. Odsetki należne i zapłacone albo skapitalizowane od pożyczek udzielanych przez spółkę "H." będą mogły w całości stanowić koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, o ile spełnione będą pozostałe warunki zawarte w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych."

Prezentowany pogląd znajduje również potwierdzenie w wielu innych interpretacjach, m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 stycznia 2009 r. (sygn. ITB3/423-634/08/MK);

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 października 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-1131/08-2/AG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.