IBPBI/2/423-1458/10/MO - Obowiązek pobierania podatku u źródła od pełnej kwoty należności licencyjnych wypłacanych na rzecz spółki komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku zawarcia umowy licencyjnej pomiędzy Spółką a Spółką komandytową, Spółka będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła od pełnej kwoty należności licencyjnych wypłacanych na rzecz spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku zawarcia umowy licencyjnej pomiędzy Spółką a Spółką komandytową, Spółka będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła od pełnej kwoty należności licencyjnych wypłacanych na rzecz spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem wytworzonych we własnym zakresie, zarejestrowanych przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej i objętych ochroną znaków towarowych.

Spółka zamierza założyć spółkę osobową z siedzibą na Cyprze, której powierzone zostanie m.in. zarządzanie własnością intelektualną Spółki ("SpK"). Forma prawna SpK będzie odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."). Spółka pełnić będzie w SpK rolę komandytariusza uprawnionego do większościowego udziału w zysku. Komplementariuszem będzie spółka kapitałowa z siedzibą na Cyprze.

SpK posiadać będzie siedzibę na Cyprze, tj. zostanie zarejestrowana w cypryjskim rejestrze handlowym i zarządzana będzie z terytorium Cypru (na Cyprze znajdować się będzie siedziba organu przedstawicielskiego spółki, w którym zasiadać będą w większości cypryjscy rezydenci podatkowi). Na Cyprze prowadzone będą księgi rachunkowe SpK.

SpK prowadzić będzie działalność gospodarczą wyłącznie na Cyprze, tj. na Cyprze znajdować się będzie biuro i rachunek bankowy SpK, jej pracownicy podlegać będą cypryjskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych. Jako podatnik podatku od towarów i usług, SpK zarejestrowana będzie na Cyprze dla celów podatkowych.

Spółka zamierza wnieść co najmniej jeden z posiadanych znaków towarowych ("Znak") do nowotworzonej spółki osobowej z siedzibą na Cyprze jako wkład niepieniężny.

W ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, SpK udostępniać będzie znaki towarowe (w tym Znak) do odpłatnego korzystania na podstawie umów licencyjnych. Rozważana jest m.in. możliwość zawarcia umowy licencyjnej pomiędzy SpK a Spółką lub pomiędzy SpK a podmiotami trzecimi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zawarcia umowy licencyjnej pomiędzy Spółką a SpK, Spółka będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła od pełnej kwoty należności licencyjnych wypłacanych na rzecz SpK.

Zdaniem Spółki, opłaty licencyjne wypłacane na rzecz SpK w części odpowiadającej udziałowi Spółki w przychodach SpK nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła od tej części należności licencyjnych wypłacanych na rzecz SpK.

Podobnie jak na gruncie obowiązującego w Polsce prawa handlowego, również w świetle ustawodawstwa cypryjskiego, osobowe spółki prawa handlowego posiadają podmiotowość prawną, tj. mają zdolność nabywania praw i zaciągania zobowiązań. SpK zatem, jako właściciel Znaku i strona umowy licencyjnej będzie posiadała tytuł prawny do wypłacanych na jej rzecz opłat licencyjnych.

Zarazem jednak, z uwagi na brak osobowości prawnej, spółki osobowe nie posiadają podmiotowości prawno podatkowej. Spółki tego rodzaju są podatkowo "transparentne", tj. podatnikami z tytułu uzyskiwanych przez nie dochodów są wspólnicy. Zasadę tę wyraża m.in. art. 5 Ustawy CIT, w myśl którego przychody (i odpowiednio koszty) związane z uczestnictwem w spółce osobowej (z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 Ustawy CIT) podlegają łączeniu z przychodami (kosztami) każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Spółka podkreśla, że jej zdaniem przepis art. 5 Ustawy CIT nie ogranicza się do polskich spółek osobowych. Świadczy o tym odwołanie się do art. 1 ust. 3 Ustawy CIT, dotyczącego spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, które zgodnie z ustawodawstwem tego państwa traktowane są jak osoby prawne i podlegają w tym państwie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle powyższych uregulowań, wszelkie przysporzenia na rzecz SpK oraz ponoszone przez nią wydatki, wywoływać będą skutki w podatku CIT wyłącznie na poziomie wspólników SpK, w tym Spółki. W rezultacie, pomimo posiadanego tytułu prawnego, opłaty licencyjne nie będą stanowiły w sensie podatkowym przysporzenia na rzecz SpK. Ich beneficjentami będą wspólnicy w proporcji do posiadanego udziału w zysku SpK. Potwierdzeniem tej interpretacji są uregulowania art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT oraz art. 12 ust. 1 UPO.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskiwanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z praw do znaków towarowych ustala się w wysokości 20% przychodów. Zgodnie z art. 21 ust. 2 Ustawy CIT, powyższe uregulowanie stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. W myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat m.in. należności licencyjnych są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przytoczony przepis reguluje opodatkowanie opłat licencyjnych tzw. "podatkiem u źródła". Wynika z niego, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają opłaty licencyjne uzyskiwane przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Pojęcie "podatnika" na gruncie Ustawy CIT nie obejmuje polskich ani zagranicznych spółek osobowych. Zgodnie z art. 1 Ustawy CIT, podatnikami są w rozumieniu ustawy osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji. Przepisy Ustawy CIT nie mają zastosowania do spółek osobowych, chyba że mają one siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jako osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i ust. 2 UPO, należności licencyjne powstające w Polsce (tekst jedn. w myśl art. 12 ust. 5 UPO, m.in. należności wypłacane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce), wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na Cyprze, mogą być opodatkowane na Cyprze. Należności te mogą być także opodatkowane w Polsce i zgodnie z polskim ustawodawstwem, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 UPO, w rozumieniu mniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu lub miejsce, w którym faktycznie wykonywany jest zarząd, siedzibę prawną albo z uwagi na inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie. W świetle tej definicji, "osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na Cyprze" może być wyłącznie cypryjski rezydent podatkowy, tj. podmiot podlegający na Cyprze nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od uzyskiwanych dochodów.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zarówno na gruncie Ustawy CIT, jak i UPO, transparentna spółka osobowa nie jest podmiotem obowiązku podatkowego z tytułu uzyskiwanych opłat licencyjnych. Nie oznacza to jednak, że opłaty te nie podlegają w ogóle opodatkowaniu podatkiem CIT. Zgodnie z zasadami ogólnymi, w sensie podatkowym, odbiorcami należności i podatnikami podatku u źródła są wspólnicy spółki osobowej.

Odnosząc powyższe uwagi do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić, że odbiorcami należności licencyjnych uzyskiwanych przez SpK będą jej wspólnicy, tj. Spółka oraz cypryjski komplementariusz, w proporcji do ich udziału w przychodach SpK. Zatem w części, w jakiej przychód SpK przypada na Spółkę, to Spółka będzie zarówno wypłacającym należności licencyjne, jak i ich beneficjentem. W konsekwencji, w części, w jakiej opłata przypada na Spółkę, wypłata opłaty licencyjnej nie będzie miała charakteru transgranicznego - Polska będzie zarówno państwem siedziby osoby wypłacającej należności licencyjne, jak i państwem siedziby osoby otrzymującej te należności.

W świetle powyższego, zarówno w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, jak i art. 12 ust. 2 UPO, w stosunku do należności licencyjnych w części odpowiadającej udziałowi Spółki w przychodach SpK nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku u źródła.

Na potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym beneficjentami, a zarazem podatnikami podatku u źródła od należności licencyjnych uzyskiwanych przez spółkę osobową są jej wspólnicy, Spółka przytoczyła interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 września 2009 r. nr ILPB3/423-546/09-4/MM, w której na gruncie polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stwierdzono: "Należy podkreślić, że z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Z przywilejów wynikających z umowy mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibą w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne (tekst jedn. "osoby" w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) Konwencji Modelowej), podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tekst jedn. "mające miejsce zamieszkania lub siedzibę" w rozumieniu art. 4 Konwencji Modelowej). (...) Jeżeli zatem spółka osobowa nie jest podmiotem podatku dochodowego w Niemczech, to osobą korzystającą z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest wspólnik spółki osobowej. Wobec powyższego, należy stwierdzić, ze w odniesieniu do płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę z tytułu przedmiotowych należności licencyjnych, podatnikami podatku dochodowego będą wspólnicy niemieckiej spółki komandytowej."

W świetle przedstawionych argumentów oraz zaprezentowanego stanowiska organu podatkowego, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że opłaty licencyjne wypłacane na rzecz SpK w części odpowiadającej udziałowi Spółki w przychodach SpK nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, a w konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła od tej części należności licencyjnych wypłacanych na rzecz SpK, które przypadną Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

W art. 3 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym Spółka z siedzibą w Polsce zamierza założyć spółkę osobową z siedzibą na Cyprze. Forma prawna spółki będzie odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Spółka komandytowa prowadzić będzie działalność gospodarczą wyłącznie na Cyprze. Spółka zamierza wnieść co najmniej jeden z posiadanych znaków towarowych do nowotworzonej spółki osobowej z siedzibą na Cyprze jako wkład niepieniężny. W ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, spółka komandytowa udostępniać będzie znaki towarowe do odpłatnego korzystania na podstawie umów licencyjnych. Spółka rozważa również m.in. możliwość zawarcia umowy licencyjnej pomiędzy spółką komandytową a Spółką lub pomiędzy spółką komandytową a podmiotami trzecimi.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 5 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W związku z powyższym wskazać należy, iż przychody i koszty związane z działalnością spółki komandytowej, każdy wspólnik tej spółki, powinien określać proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału) w przedmiotowej spółce.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z art. 12 ust. 1 umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523) wynika, że należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże należności, o których mowa w ustępie 1, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych należności (ust. 2).

W myśl art. 4 ust. 1, w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu lub miejsce, w którym faktycznie wykonywany jest zarząd, siedzibę prawną albo z uwagi na inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż odbiorcami należności licencyjnych uzyskiwanych przez spółkę komandytową będą jej wspólnicy, tj. Spółka oraz cypryjski komplementariusz, w proporcji do prawa do udziału w zysku (udziału) w przychodach spółki komandytowej. Zatem Spółka będzie zarówno wypłacającym należności licencyjne, jak i ich beneficjentem w części, w jakiej przychód spółki komandytowej przypadnie na nią. W konsekwencji, wypłata opłaty licencyjnej w części, w jakiej przypadnie na Spółkę, nie będzie miała charakteru transgranicznego, gdyż Polska będzie zarówno państwem siedziby osoby wypłacającej należności licencyjne, jak i państwem siedziby osoby otrzymującej te należności.

W świetle powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła od tej części należności licencyjnych wypłacanych na rzecz spółki komandytowej, które przypadną na Spółkę.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie zauważyć, iż Wnioskodawca we wniosku przytoczył brzmienie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o p.d.o.p. obowiązujące do 31 grudnia 2010 r. natomiast od 1 stycznia 2011 r. nastąpiła nowelizacja tego artykułu. Powyższe jednak nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w przedstawionej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.