IBPBI/2/423-145/11/PC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-145/11/PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 29 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia Inżyniera Kontraktu, powstałego po oddaniu środków trwałych do użytkowania, jako kosztu pośrednio związanego z przychodami - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń pracowników Jednostki Realizującej Projekt, powstałych po oddaniu środków trwałych do użytkowania, jako kosztów pośrednio związanych z przychodami - jest nieprawidłowe,

* proporcjonalnego sposobu rozliczenia ww. kosztów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia Inżyniera Kontraktu, powstałego po oddaniu środków trwałych do użytkowania, jako kosztu pośrednio związanego z przychodami,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń pracowników Jednostki Realizującej Projekt, powstałych po oddaniu środków trwałych do użytkowania, jako kosztów pośrednio związanych z przychodami,

* proporcjonalnego sposobu rozliczenia ww. kosztów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też, pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-145/11/PC, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 29 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje Projekt pn. "..." współfinansowany ze środków Funduszu Spójności Unii Europejskiej. W ramach tego Projektu nabywane oraz wytwarzane są różnorakie środki trwałe, takie jak: oczyszczalnie ścieków, sieci kanalizacyjne i wodociągowe oraz przepompownie ścieków. W celu prawidłowej realizacji Projektu Wnioskodawca powołał wewnętrzną, wyodrębnioną jednostkę organizacyjną pn. "Jednostka Realizująca Projekt" (dalej "JRP"). Zatrudnia ona specjalistów w branży wodociągowo - kanalizacyjnej, prawa zamówień publicznych, ekonomistów, księgowego i pracownika odpowiedzialnego za reklamę oraz marketing. Zajmują się oni współpracą z wykonawcami, Inżynierem Kontraktu oraz działami Spółki we wszystkich aspektach i na wszystkich etapach realizacji Projektu. Koordynują pracę w terenie, opracowują projekty umów z wykonawcami, współpracują z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie (instytucja pośrednicząca), organizują działalność informująco-promującą i reklamową związaną z realizacją Projektu.

Wnioskodawca w ramach ww. Projektu wyłonił w drodze postępowania o zamówienie publiczne Inżyniera Kontraktu. Jego zadaniem jest koOrdynacja robót projektowych i budowlano-montażowych wykonywanych przez wykonawców. Inżynier zatrudnia inspektorów nadzoru oraz specjalistów w różnych branżach związanych z prowadzonymi budowami. Odpowiada również za rozliczenia finansowe (ich prawidłowość) między wykonawcami, a Wnioskodawcą. Inżynier Kontraktu po oddaniu środków trwałych do użytkowania, dokonuje końcowego rozliczenia dla poszczególnych zadań (kontraktów), organizuje przeglądy techniczne wykonanych robót, pomaga w egzekwowaniu usuwania wad przez wykonawców robót oraz sporządza Raport Końcowy z realizacji Projektu.

W ramach kierowania realizacją wymienionego Projektu Wnioskodawca ponosi wielorakie wydatki, związane z funkcjonowaniem przedmiotowej JRP, w szczególności obejmujące wynagrodzenia na rzecz pracowników oraz wynagrodzenie Inżyniera Kontraktu.

Przedsiębiorstwo 29 marca 2010 otrzymało interpretację nr IBPBI/2/423-1657/09/BG, która mówi, iż wydatki związane z wynagrodzeniami JRP nie mogą być odnoszone w całości w koszty pośrednio związane z przychodami Spółki lecz winny zmniejszać podstawę opodatkowania poprzez zaliczenie ich w koszty bezpośrednio związane z przychodami Spółki w postaci zwiększenia wartości początkowej środków trwałych, stanowiącej podstawę amortyzacji w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Natomiast w trakcie realizacji Projektu w latach 2006-2010 Przedsiębiorstwo sukcesywnie oddawało do użytkowania poszczególne środki trwałe po zakończeniu każdego zadania; pierwszy środek trwały został oddany do użytkowania w dniu 16 listopada 2008 r., a następne w momencie uzyskiwania kolejnych pozwoleń na użytkowanie, po zakończeniu kolejnych zadań. Przedsiębiorstwo w celu realizacji zadań objętych ww. Projektem zawarło 11 kontraktów oraz kontrakt na roboty dodatkowe, w tym również kontrakt dotyczący Inżyniera Kontraktu dla zadania nr 1 i kontrakt na wykonanie dokumentacji projektowej dla zadania nr 2. Pozostałe 9 zadań stanowiły zadania, gdzie efektem końcowym jest wytworzenie różnorakich środków trwałych: oczyszczalni ścieków wraz z jej zapleczem, sieci wodno-kanalizacyjne, pompownie ścieków, itp.

JRP po oddaniu środków trwałych do używania w związku z zakończeniem zadania, przeprowadza rozliczenie poniesionych nakładów na poszczególne środki trwałe, monitoruje na bieżąco osiągnięcie efektu ekologicznego, zastrzeżonego w decyzji Komisji Europejskiej, tj. chociażby przez przyłączanie się mieszkańców do nowo powstałej kanalizacji. Nie jest możliwa, a zarazem nie jest prowadzona szczegółowa ewidencja czasu pracy, jak również innych wydatków, ponoszonych w podziale na środki trwałe w budowie, jak również na te, które są oddane do użytkowania.

Podobnie, nie jest możliwe prowadzenie szczegółowej ewidencji czasu pracy Inżyniera Kontraktu, jak również wydatków z tym związanych w podziale na środki trwałe w budowie, jak również te, które są oddane do użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r.:

Czy dalsze wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu, powstałe po oddaniu środków trwałych do użytkowania, określone na podstawie proporcjonalnego podziału uwzględniającego wartość końcową zadania oraz termin zakończenia zadania, mogą stanowić koszty pośrednio związane z przychodami Spółki odliczane w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r.), wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu powstałe po oddaniu środków trwałych do użytkowania mogą zostać zaliczone do kosztów pośrednio związanych z przychodami Spółki, odliczanych w dacie ich poniesienia, przy czym podział na wydatki przed i po oddaniu środków trwałych do użytkowania (z braku szczegółowej ewidencji podziału wym. kosztów) powinny być określane proporcjonalnie, z uwzględnieniem wartości końcowej Projektu, przypisane do poszczególnych zadań w poszczególnych latach realizacji Projektu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. środków trwałych (art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W myśl przepisu art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia, czyli kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Sytuację, gdy środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji normuje natomiast art. 16g ust. 13 tej ustawy - wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się wówczas o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się przy tym za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z treści cytowanych przepisów nie wynika, aby wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu, powstałe po oddaniu środków trwałych do użytkowania należało traktować jako nakłady na ulepszenie środków trwałych, w myśl powołanego wyżej art. 16g ust. 13 ww. ustawy.

Wobec powyższego, należy rozważyć kwestię możliwości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów podatkowych na podstawie ogólnych przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z tymi uregulowaniami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania przedmiotowych wydatków Spółki do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika.

Przepisy ustawy podatkowej dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami). Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

W stanie faktycznym opisanym w treści wniosku Wnioskodawca ponosi wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu, powstałe po oddaniu środków trwałych do użytkowania.

Powyższe wydatki należy podzielić na dwie grupy:

1.

koszty wynagrodzeń Inżyniera Kontraktu,

2.

koszty wynagrodzeń pracowników JRP.

Odnośnie pierwszego rodzaju kosztów należy stwierdzić, iż powyższe wynagrodzenia powinny być zakwalifikowane jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podsumowując, w oparciu o przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż uznanie wydatków z tytułu wynagrodzeń Inżyniera Kontraktu, powstałych po oddaniu środków trwałych do użytkowania za koszty pośrednie oznacza, iż podlegać będą potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem, w tym zakresie stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Natomiast wydatki związane z zatrudnieniem pracowników Jednostki Realizującej Projekt należy zaliczyć do tzw. kosztów pracowniczych. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4h, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1.

z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,

2.

z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d ww. ustawy.

Oznacza to, że koszty wynagrodzeń pracowników oraz składek od tych wynagrodzeń, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej). Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty wynagrodzeń oraz składek regulacja prawna odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Cytowane wyżej unormowania stanowią przepisy szczególne w zakresie potrącania kosztów wynagrodzeń pracowników.

Reasumując, wynagrodzenia pracowników JRP Spółka winna zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 15 ust. 4g i 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dopiero w przypadku niedochowania ww. terminów, zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 57 i pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Spółki, iż wynagrodzenia pracowników JRP (po oddaniu środków trwałych do użytkowania) stanowią koszt pośredni w dacie poniesienia, należy uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie proporcjonalnego sposobu rozliczenia powyższych wydatków, należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozliczenie przychodów jak i kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym, wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu, powstałe po oddaniu środków trwałych do użytkowania podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 4d, 4e, 4g i 4h ww. ustawy (jak wyżej wskazano) tylko w stosunku do wydatków poniesionych po oddaniu środków trwałych do używania.

Należy zaznaczyć, iż proporcjonalne rozliczenie kosztów wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu, poniesionych przed jak i po zakończeniu inwestycji, nie znajduje uzasadnienia w przepisach podatkowych. Alokacji przedmiotowych kosztów powinien dokonać sam Wnioskodawca w oparciu o posiadane dokumenty.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii proporcjonalnego rozliczenia kosztów wynagrodzeń pracowników JRP oraz Inżyniera Kontraktu, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń pracowników Jednostki Realizującej Projekt oraz Inżyniera Kontraktu, powstałe przed oddaniem środków trwałych do użytkowania wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl