IBPBI/2/423-1447/14/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2012 r. (wpływ do tut. BKIP 3 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 23 stycznia 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1447/14/JD, wezwano do jego uzupełnienia.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Bank (dalej także "Wnioskodawca") posiada w swoim portfelu kredyt firmy, dla której Sąd w maju 2014 r. ogłosił upadłość likwidacyjną. Bank przekwalifikował kredyt do kategorii "stracone". W związku z powyższym Bank rozpoczął tworzenie rezerwy celowej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.

W celu odzyskania wierzytelności podjęto następujące kroki:

* Bank złożył wniosek do Sędziego Komisarza w Sądzie o zgłoszenie wierzytelności w postępowaniu upadłościowym,

* Bank otrzymał z Sądu postanowienie w sprawie nadania klauzuli wykonywalności bankowym tytułom egzekucyjnym,

* Bank skierował sprawę do Komornika o wszczęcie egzekucji z majątku osobistego dłużników rzeczowych.

* Komornik rozpoczął czynności szacunkowe majątku osobistego.

Wnioskodawca zamierza utworzoną w 2014 r. rezerwę celową na ww. kredyt zaliczony do kategorii "stracone" (który na koniec 2014 r. stanowił 17% wierzytelności wynikającej z umowy kredytowej) zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2014 r., stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a, art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, Bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu utworzoną w 2014 r. rezerwę na ww. kredyt, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a, art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a i art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Banku, utworzenie rezerwy celowej w 2014 r. na kredyt zaliczony do kategorii "stracone" upoważnia do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "ustawa p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem rezerw utworzonych w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 25 lit. b, na pokrycie:

* wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek),

* kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii straconych, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

Rezerwy stanowią instrument odzwierciedlający w wyniku finansowym poziom potencjalnej straty, jaką bank przewiduje ponieść w związku z wystąpieniem tzw. trudnych kredytów.

Jak wynika z art. 16 ust. 3 ustawy p.d.o.p., przepisy art. 16 ust. 1 pkt 26 dotyczą rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Zasady tworzenia rezerw przez banki reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz. U. Nr 235, poz. 1589 z późn. zm.). Zgodnie z § 8 tego rozporządzenia, rezerwy celowe tworzy się w ciężar kosztów. Rezerwy te obciążają zatem koszty banku w momencie utworzenia.

Nie wszystkie jednak rezerwy celowe utworzone na podstawie przepisów ww. rozporządzenia mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Aby zaliczyć rezerwę do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych, należy dodatkowo spełnić warunki określone w ustawie p.d.o.p. dotyczące uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności (art. 16 ust. 2a ustawy p.d.o.p.).

W odniesieniu do banków znajduje zastosowanie art. 16 ust. 2a pkt 2 ustawy p.d.o.p., zgodnie z którym nieściągalność wierzytelność uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26 lit. a tiret pierwsze i lit. b, jeżeli:

Podsumowując, w aspekcie przepisów podatkowych w bankach kosztami uzyskania przychodów mogą być tylko te rezerwy na wierzytelności kredytowe, które spełniają wymogi art. 16 ust. 1 pkt 26, ust. 2a pkt 2, ust. 2b i ust. 3 ustawy p.d.o.p.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Bank posiada w swoim portfelu kredyt firmy, dla której Sąd w maju 2014 r. ogłosił upadłość likwidacyjną. Bank przekwalifikował kredyt do kategorii "stracone". W związku z powyższym Bank rozpoczął tworzenie rezerwy celowej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.

Odnosząc powyższe do przedstawionego wcześniej stanu prawnego należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym zachodzą przesłanki uprawdopodabniające nieściągalność wierzytelności o jakich mowa w art. 16 ust. 2a pkt 2 lit. a ustawy p.d.o.p. umożliwiające zaliczenie przez Bank rezerwy utworzonej zgodnie z ustawą o rachunkowości do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.