IBPBI/2/423-1419/09/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu do tut. Organu 13 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży karty podarunkowej jest prawidłowe.

W dniu 13 listopada 2009 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży karty podarunkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczona odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pozostałej odzieży dzianej. Przeważającą wartość przychodów firmy stanowią wartości uzyskane z tytułu sprzedaży garniturów męskich szytych na indywidualne zamówienie. Spółka jest płatnikiem podatku VAT, zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg handlowych, dochody z tytułu prowadzonej działalności opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób prawnych. Sprzedaż dla osób fizycznych ewidencjonowana jest za pomocą kasy rejestrującej. Spółka w celu pozyskania szerszych rynków zbytu planuje uruchomić system sprzedaży oparty na emisji kart podarunkowych.

Karty podarunkowe zostały wydrukowane. Każda została zidentyfikowana indywidualnym numerem. Został również opracowany regulamin, zgodnie z którym ww. karty będą uprawniać okaziciela do dokonania zakupu za kwotę wymienioną na karcie w okresie do 180 dni od chwili nabycia karty. Po upływie tego terminu karta traci swoją ważność. Zgodnie z regulaminem za niezrealizowanie karty nie jest możliwy zwrot gotówki. Również jeśli wartość zamówionego towaru będzie mniejsza niż nominał karty - różnica nie będzie zwracana. W sytuacji zamówienia towaru o wartości przekraczającej nominał karty - klient dokonywał będzie stosownej dopłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży karty podarunkowej. Czy w chwili wydania karty podarunkowej i zapłaty za nią, czy w chwili dokonania sprzedaży, tj. wydania towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, karta podarunkowa jest dokumentem, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia, np. do otrzymania w oznaczonym terminie pewnego świadczenia, sprzedaż karty nie jest wydaniem towaru ani świadczeniem usługi. Spółka uważa, że otrzymana zapłatę powinno się traktować jako środek pieniężny na poczet późniejszego wykonania usługi lub wydania towaru. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. w myśl którego pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych nie zalicza się do przychodów. Przychód powstaje w chwili dokonania sprzedaży, tj. wydania towaru lub usługi art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, określa przepis art. 12 ust. 3a ww. ustawy. Stanowi on, że za datę powstania tego przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zastosowanie ma wówczas przepis art. 12 ust. 3c ww. ustawy, zgodnie z którym za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Ponadto, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d - zgodnie z art. 12 ust. 3e ww. ustawy - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Tut. Organ podziela stanowisko Spółki, iż karta podarunkowa jest dokumentem, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia, np. do otrzymania w oznaczonym terminie pewnego świadczenia. Sprzedaż karty nie skutkuje wydaniem towaru ani świadczeniem usługi, karta nie jest rzeczą, ani prawem majątkowym, nie mieści się także w pojęciu "usługa". Należy zatem uznać, iż wydanie (sprzedaż) karty podarunkowej nie jest wydaniem towaru ani świadczeniem usługi.

Otrzymaną zapłatę za wydanie karty podarunkowej należy traktować jako zaliczkę na poczet późniejszego wydania towaru. Tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...) nie zalicza się do przychodów.

Natomiast w sytuacji, gdy w oznaczonym terminie klient nie zrealizuje uprawnień wynikających z bonu towarowego Spółka ma obowiązek rozpoznania przychodu w wysokości niewykorzystanej przez klienta, na ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Podstawę zaliczenia tej kwoty do przychodów stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży karty podarunkowej, w sytuacji, gdy klient zrealizuje w okresie rozliczeniowym uprawnienia wynikające z karty podarunkowej jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko Biała.