IBPBI/2/423-1414/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 września 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca wypłacane w ramach usługi cash poolingu odsetki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bez względu na ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 października 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca wypłacane w ramach usługi cash poolingu odsetki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bez względu na ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł 20 maja 2010 r. umowę Systemu zarządzania środkami pieniężnymi w grupie rachunków (zwana dalej: "Umową"). Umowę należy traktować jako rodzaj nienazwanej w Kodeksie cywilnym umowy cash poolingu. Umowa została zawarta w grupie (dalej: "Grupa Kapitałowa"). Wnioskodawca zawarł ją jako Uczestnik Systemu zarządzania środkami pieniężnymi. Poza Wnioskodawcą stronami Umowy są A - jako wskazany w umowie Agent oraz Bank. Na mocy wskazanej Umowy, w ramach Systemu, Bank otworzy i będzie prowadził dla każdego Uczestnika Systemu Rachunek, a wszystkie Rachunki tworzą łącznie Grupę Rachunków. Grupa Rachunków będzie prowadzona przez Bank na warunkach określonych w Umowie.

Z treści Umowy wynika, że na Rachunkach uczestników Systemu, w tym Rachunku Głównym oraz Rachunku Pomocniczym Agenta, deponowane są środki pieniężne uczestników. Jednocześnie rozliczenia w ramach Systemu przy wykorzystaniu środków pieniężnych należących do Agenta odbywają się poprzez przeznaczony wyłącznie do tego celu Rachunek Pomocniczy Agenta (§ 3 pkt 2 analizowanej Umowy). Bank wypłaca każdemu Uczestnikowi Systemu odsetki od sald środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku w wysokości określonej w Załączniku do Umowy. Jednocześnie Bank udziela wybranym uczestnikom systemu Limitu Zadłużenia w Rachunku w ramach Limitu Zadłużenia w Grupie Rachunków (§ 5 ust. 1 Umowy). Uczestnik Systemu wykorzystujący Limit Zadłużenia, do końca dnia roboczego spłaci w całości udzielony mu w tym Dniu Roboczym, na jego Rachunku, Limit zadłużenia.

Zgodnie natomiast z § 6 ust. 1 Umowy, każdy uczestnik systemu wyraża zgodę na to, aby na koniec każdego dnia roboczego Agent spłacił jego zadłużenie z tytułu wykorzystania Limitu Zadłużenia. Także Agent wyraża zgodę, aby każdy uczestnik Systemu spłacił jego limit zadłużenia z tytułu wykorzystania przez Agenta Limitu Zadłużenia. Zatem każdy uczestnik wykorzystujący Limit Zadłużenia zleca Bankowi i upoważnia go do obciążenia jego Rachunku, a Agent zleca Bankowi obciążenie Rachunku Głównego Agenta, a następnie Rachunku Pomocniczego Agenta, środkami pieniężnymi w ramach salda dodatniego, użytymi w celu spłaty zadłużenia z tytułu wykorzystania Limitu Zadłużenia (§ 6 ust. 2 Umowy).

§ 6 ust. 3 Umowy stanowi z kolei, że każdy z Uczestników Systemu zleca Bankowi wykonywanie czynności określonych w ust. 2 powyżej na koniec każdego Dnia Roboczego, w następujący sposób i w następującej kolejności:

Ustęp 6 tego samego paragrafu Umowy stanowi natomiast, że z chwilą obciążenia Rachunku któregokolwiek z Uczestników Systemu lub Rachunku Pomocniczego Agenta zgodnie z ust. 1 i ust. 2 powyżej:

a. każdy z Uczestników Systemu, którego środki pieniężne zostały wykorzystane do spłaty Limitu Zadłużenia, zaciągniętego przez Agenta, nabywa wierzytelność Banku wobec Agenta z tytułu udzielonego Limitu Zadłużenia zgodnie z art. 518 § 1 ust. 3 Kodeksu cywilnego;

b. Agent nabywa każdą wierzytelność Banku wobec danego Uczestnika Systemu z tytułu udzielonego temu ostatniemu Limitu Zadłużenia, która została spłacona z jego środków pieniężnych zgodnie z art. 518 § 1 ust. 3 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z § 8 ust. 4 Umowy, z chwilą uznania Rachunku danego Uczestnika Systemu lub Rachunku Pomocniczego Agenta:

1. Bank nabywa wierzytelność takiego Uczestnika Systemu z tytułu Limitu Zadłużenia wobec Agenta, która została przez Bank spłacona na rzecz tegoż Uczestnika Systemu zgodnie z art. 518 § 1 ust. 3 Kodeksu cywilnego; oraz

2. Bank nabywa wierzytelność Agenta z tytułu Limitu Zadłużenia wobec danego uczestnika Systemu, która została przez Bank spłacona na rzecz Agenta zgodnie z 518 § 1 ust. 3 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z § 12 ust. 1 Umowy, Agent wykonuje odrębnie wskazane czynności na rzecz Uczestników Systemu. Czynnościami tymi są:

Agent, poprzez prowadzenie rachunku Głównego oraz Rachunku Pomocniczego, bierze też czynny udział we wszystkich rozliczeniach z tytułu funkcjonowania Systemu. Umowa nie przewiduje bezpośrednio, że Agent jest uprawniony do wynagrodzenia, jednak zgodnie z § 14 ust. 3 Umowy, opłata miesięczna za uczestnictwo w Systemie (150 zł) będzie pobierana od każdego uczestnika Systemu za wyjątkiem Agenta.

Zgodnie natomiast z § 9 ust. 1 Umowy, każdy Uczestnik Systemu przystępuje solidarnie do długu każdego innego Uczestnika Systemu (na postawie art. 369 Kodeksu cywilnego) powstałego w ramach wykonywania tej umowy i jest solidarnie odpowiedzialny wobec Banku za dług powstały na Rachunku każdego innego uczestnika Systemu, w szczególności za dług powstały w wyniku skorzystania z Limitu Zadłużenia przez każdego innego Uczestnika Systemu. Jednocześnie zgodnie z § 9 ust. 2 - Bank jest upoważniony do wnoszenia roszczeń z tytułu solidarnej odpowiedzialności w odniesieniu do zobowiązań i długu powstałego w ramach wykonywania tej Umowy wyłącznie w stosunku do środków pieniężnych znajdujących się na Rachunkach.

Z kolei § 14 Umowy stanowi, że jednorazowa opłata za wdrożenie Systemu w wysokości 0,00 PLN będzie płatna przez Agenta w terminie nie dłuższym niż 7 dni po podpisaniu Umowy rachunku Agenta. Opłata miesięczna za uczestnictwo w Systemie wynosi 150 PLN i będzie pobierana przez Bank pierwszego dnia roboczego miesiąca od każdego Uczestnika Systemu, z wyłączeniem Agenta, z odpowiedniego Rachunku wskazanego w załączniku. Uczestnicy Systemu, którym Bank przydzielił Limit Zadłużenia, poniosą koszt przydzielonego im limitu Zadłużenia. Koszt przydzielonego im Limitu Zadłużenia będzie iloczynem 0,22 proc i niewykorzystanej kwoty Limitu Zadłużenia, liczony na bazie dziennej w stosunku rocznym 365 dni.

Zgodnie z § 17 ust. 4 Umowy, z chwilą wypowiedzenia lub wystąpienia z Umowy wszelkie zobowiązania zaciągnięte przez Uczestników Systemu lub danego Uczestnika Systemu w ramach udostępnionych Limitów Zadłużenia, wraz z narosłymi odsetkami od nich i należnymi kwotami zgodnie z Umową, stają się natychmiast wymagalne i płatne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca wypłacane w ramach opisanej wyżej usługi cash poolingu odsetki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz, 397, z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), bez względu na ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o p.d.o.p... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony do zaliczenia w całości wypłacanych odsetek do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ustawy o p.d.o.p. Na szczególną uwagę zasługuje tu art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych Wnioskodawcy przez jego udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec jej udziałowców (akcjonariuszy) posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o p.d.o.p., nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Zawarte w powyższych przepisach wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów w zakresie wydatków w postaci odsetek od pożyczek nie będzie miało zastosowania na gruncie przedstawionego stanu faktycznego. Należy mieć bowiem na uwadze przepis zawarty w art. 16 ust. 7b ustawy o p.d.o.p. w którym unormowana została definicja pożyczki. Zgodnie z treścią tego przepisu przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Mając na uwadze powyższą definicję należ zaznaczyć, iż pomiędzy Wnioskodawcą a Agentem nie została zawarta umowa pożyczki, wobec czego nie powinny znajdować zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o p.d.o.p.

Przedmiotowe odsetki będą wypłacane z uwagi na zawartą w ramach struktury umowy cash poolingu umowę pożyczki z Bankiem, który nie jest powiązany kapitałowo z Uczestnikami (w tym z Wnioskodawcą). W ocenie Wnioskodawcy brak jest zatem podstaw do wyłączenia wydatków w postaci odsetek z kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te jako poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o p.d.o.p.

Przedstawione powyżej stanowisko potwierdzają także organy podatkowe. Przykładowo wskazać można na następujące interpretacje:

* interpretacja indywidualna Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 8 marca 2013 r., IPTPB3/423-49/13-2/GG,

* interpretacja indywidualna Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 grudnia 2012 r., IPTPB3/423-346/12-2/PMJ

* interpretacja indywidualna Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 kwietnia 2011 r., nr IPPB5/423-87/11-4/JC.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Umowa "cash poolingu" jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. Pool leadera (Agenta), którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Zatem ograniczeniom przewidzianym w powyższej regulacji podlegają odsetki od pożyczek udzielanych spółce (pożyczkobiorcy) przez określoną grupę podmiotów (pożyczkodawców), tj.:

W przypadku przekroczenia przez spółkę (pożyczkobiorcę) wskaźnika zadłużenia, ustalonego jako trzykrotność wartości jej kapitału zakładowego, odsetki od pożyczek zaciągniętych od podmiotów wskazanych powyżej nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w części, w jakiej kwota pożyczki przekracza ten wskaźnik.

Wysokość zadłużenia, decydująca o wystąpieniu ograniczeń w zaliczeniu odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, ustala się natomiast biorąc pod uwagę:

* zadłużenie spółki wobec jej udziałowców posiadających bezpośrednio co najmniej 25% udziałów spółki,

* zadłużenie spółki wobec podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale zakładowym ww. udziałowców spółki (tekst jedn.: pośrednich udziałowców spółki).

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Powołany wcześniej przepis art. 16 ust. 7b ww. ustawy, definiuje pojęcie pożyczki, dla potrzeb stosowania normy wynikającej z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, szerzej niż wynika to z definicji zawartej w Kodeksie cywilnym (art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca zawarł 20 maja 2010 r. umowę Systemu zarządzania środkami pieniężnymi w grupie rachunków (zwana dalej: "Umową"). Umowę należy traktować jako rodzaj nienazwanej w Kodeksie cywilnym umowy cash poolingu. Umowa została zawarta w grupie (dalej: "Grupa Kapitałowa"). Wnioskodawca zawarł ją jako Uczestnik Systemu zarządzania środkami pieniężnymi. Poza Wnioskodawcą stronami Umowy są A - jako wskazany w umowie Agent oraz Bank. Na mocy wskazanej Umowy, w ramach Systemu, Bank otworzy i będzie prowadził dla każdego Uczestnika Systemu Rachunek, a wszystkie Rachunki tworzą łącznie Grupę Rachunków. Grupa Rachunków będzie prowadzona przez Bank na warunkach określonych w Umowie. Z treści Umowy wynika, że na Rachunkach uczestników Systemu, w tym Rachunku Głównym oraz Rachunku Pomocniczym Agenta, deponowane są środki pieniężne uczestników. Jednocześnie rozliczenia w ramach Systemu przy wykorzystaniu środków pieniężnych należących do Agenta odbywają się poprzez przeznaczony wyłącznie do tego celu Rachunek Pomocniczy Agenta (§ 3 pkt 2 analizowanej Umowy). Bank wypłaca każdemu Uczestnikowi Systemu odsetki od sald środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku w wysokości określonej w Załączniku do Umowy. Jednocześnie Bank udziela wybranym uczestnikom systemu Limitu Zadłużenia w Rachunku w ramach Limitu Zadłużenia w Grupie Rachunków (§ 5 ust. 1 Umowy). Uczestnik Systemu wykorzystujący Limit Zadłużenia, do końca dnia roboczego spłaci w całości udzielony mu w tym Dniu Roboczym, na jego Rachunku, Limit zadłużenia. Zgodnie natomiast z § 6 ust. 1 Umowy, każdy uczestnik systemu wyraża zgodę na to, aby na koniec każdego dnia roboczego Agent spłacił jego zadłużenie z tytułu wykorzystania Limitu Zadłużenia. Także Agent wyraża zgodę, aby każdy uczestnik Systemu spłacił jego limit zadłużenia z tytułu wykorzystania przez Agenta Limitu Zadłużenia. Zatem każdy uczestnik wykorzystujący Limit Zadłużenia zleca Bankowi i upoważnia go do obciążenia jego Rachunku, a Agent zleca Bankowi obciążenie Rachunku Głównego Agenta, a następnie Rachunku Pomocniczego Agenta, środkami pieniężnymi w ramach salda dodatniego, użytymi w celu spłaty zadłużenia z tytułu wykorzystania Limitu Zadłużenia (§ 6 ust. 2 Umowy).

Odnosząc powołane wcześniej normy prawne do przedstawionego stanu fatycznego należy stwierdzić, że uprawnienie Spółki do korzystania ze środków finansowych w ramach opisanej struktury cash poolingu upoważnia do stwierdzenia, że w przedstawionym stanie faktycznym będziemy mieli do czynienia z pożyczką w rozumieniu definicji zawartej w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli zatem, podmioty zawierające Umowę są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 4 ww. ustawy, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w niniejszej sprawie mogą znaleźć zastosowanie.

Tym samym, w sytuacji gdy Spółka będzie wykazywała saldo debetowe, a także łączna wartość zadłużenia wobec podmiotów wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przekroczy trzykrotność wartości kapitału zakładowego Spółki, wówczas w odniesieniu do odsetek płaconych w związku z uczestnictwem w systemie cash poolingu znajdą zastosowanie ograniczenia w zakresie niedostatecznej kapitalizacji.

Jeżeli natomiast w momencie zapłaty odsetek Spółka będzie wykazywała saldo dodatnie (kredytowe) oraz nie będzie zadłużona wobec podmiotów powiązanych, bowiem zadłużenie wobec tych podmiotów już spłaciła, przepisy o niedostatecznej kapitalizacji nie będą miały zastosowania.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Nadmienić również należy, że zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeśli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.