IBPBI/2/423-1413/09/PC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1413/09/PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu do 0 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu do 0.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie produkcji urządzeń i maszyn górniczych oraz ich sprzedaży. W związku z realizacją inwestycji Spółka planuje rozbudowę istniejącego zakładu poprzez wybudowanie nowych budynków wykorzystywanych do produkcji oraz zakup nowych urządzeń i maszyn produkcyjnych. Podatnik planuje dla nowych budynków oraz urządzeń i maszyn produkcyjnych dla celów podatkowych przyjąć amortyzację metodą liniową lub degresywno-liniową. Spółka po wprowadzeniu środków trwałych do ewidencji zamierza dla niektórych środków trwałych na pewien okres czasu obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, a następnie podwyższyć wysokość obniżonych uprzednio stawek amortyzacyjnych.

Dla budynków, urządzeń i maszyn wykorzystywanych do produkcji dla celów bilansowych spółka przyjmie liniową metodę amortyzacji stosując stawki zgodnie z postanowieniami MSR tj. z uwzględnieniem ekonomicznego okresu użyteczności danego środka trwałego. Przyjęty sposób amortyzacji dla celów podatkowych nie będzie miał wpływu na sposób amortyzacji przyjętej dla celów bilansowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona dowolnie dokonać obniżenia stawki amortyzacyjnej (nawet do 0) dla środków trwałych, pod warunkiem, że obniżenie to nastąpi z początkiem każdego roku podatkowego i czy podatnik obniżając stawkę powinien powołać się na okoliczności uzasadniające obniżenie.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zmiana stawki dotyczy jedynie tych środków trwałych, które są amortyzowane według zasad wskazanych w art. 16h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (a więc wg metody liniowej).

Z powyższego przepisu wynika, iż podatnicy mogą stosować stawki niższe od tych z Wykazu (przy czym obniżenie powinno być dokonane w terminie wskazanym w art. 16i ust. 5 ww. ustawy). W świetle powyższego przepisu podatnikowi przysługuje prawo dowolnie dokonać ponownego obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych pod warunkiem, że obniżenie zostanie dokonane w terminie wskazanym w art. 16i ust. 5 tejże ustawy. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadzają przy tym nigdzie ograniczenia co do wysokości obniżonych stawek amortyzacyjnych, a więc obniżona stawka amortyzacyjna może być dowolna nawet równa zeru.

Za przedstawioną interpretacją przepisu przemawia także wykładnia celowościowa. Celem wprowadzenia art. 16i ust. 5 ww. ustawy było bowiem umożliwienie "zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty i dochodu do opodatkowania" (uzasadnienie do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wskazany fragment uzasadnienia wskazuje, że intencją ustawodawcy było zliberalizowanie regulacji dotyczącej zmiany stawek amortyzacyjnych. Wyłączenie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych byłoby sprzeczne z wykładnią celowościowa przepisu art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, obniżając stawki podatnik nie musi uzasadniać okoliczności ich obniżenia. Według interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 grudnia 2008 r. (ILPB3/423-582/08-2/MC) "amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż jeden rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w wykazie. (...) Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto wysokość obniżenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika"

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje organów podatkowych, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 8 lutego 2008 r. (ILPB3/423-228/07-2/ŁM) wskazał, że "możliwość obniżenia stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto wysokość obniżenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika". Podobne stanowisko prezentują inne organy podatkowe (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 3 grudnia 2007 r., IBPB3/423-108/07/JD/KAN-632/09/07; Łódzki Urząd Skarbowy w interpretacji z 29 czerwca 2007 r., ŁUS-N-2-423/110/07/JB).

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. spółka jest uprawniona obniżyć stosowaną stawkę amortyzacyjną do dowolnej wysokości (w tym do 0%), a na okoliczność obniżenia stawek spółka nie ma obowiązku sporządzania dokumentu uzasadniającego to obniżenie.

Należy również podkreślić, iż w niniejszym opisanym zdarzeniu obniżenie stawki amortyzacyjnej zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wpływa na przyjęty bilansowo sposób amortyzacji, są to bowiem dwie odrębne regulacje prawne niezależne w tym zakresie od siebie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 2-4 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl