IBPBI/2/423-1392/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 3 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia czy sposób ustalenia przez Spółkę różnic kursowych według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury (rachunku) oraz kursu faktycznie zastosowanego w dniu zapłaty jest poprawny (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia czy sposób ustalenia przez Spółkę różnic kursowych według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury (rachunku) oraz kursu faktycznie zastosowanego w dniu zapłaty jest poprawny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka koszty poniesione w walutach obcych przelicza wg kursu z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania kosztu np. Spółka otrzymała fakturę w walucie obcej od kontrahenta z datą wystawienia 24 lipca 2012 r., fakturę zaksięgowała w księgach pod datą 25 lipca 2012 r. (data wpływu do Spółki) stosując do jej przeliczenia średni kurs NBP z dnia 24 lipca 2012 r. Zapłata za ww. fakturę nastąpiła 16 sierpnia 2012 r. przelewem w walucie z rachunku bankowego walutowego Spółki, która to kwota została przeliczona według kursu zakupu waluty stosowanego przez bank z tego samego dnia, gdyż w tym samym dniu nastąpił zakup waluty (Spółka stosuje metodę wyceny środków pieniężnych według FIFO). W celu ustalenia różnic kursowych stosuje się przeliczenie kosztów poniesionych w walutach obcych według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury (rachunku) oraz kurs faktycznie zastosowany w dniu zapłaty (co miało miejsce w przytoczonym przykładzie) lub w przypadku braku możliwości jego ustalenia - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień, co skutkuje powstaniem dodatnich lub ujemnych różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sposób ustalenia różnic kursowych przez Spółkę według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury (rachunku) oraz kursu faktycznie zastosowanego w dniu zapłaty jest poprawny... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu ustalenia dodatnich bądź ujemnych różnic kursowych, ustawodawca odsyła nas - zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2, ust. 3 pkt 2 i ust. 4 u.p.d.o.p. - do momentu poniesienia kosztu, dlatego też Spółka ustaliła różnice kursowe wynikające z przeliczenia kwoty faktury według kursu średniego NPB z dnia 24 lipca 2012 r. oraz kwoty zapłaty według kursu faktycznie zastosowanego w dniu zapłaty (kursu banku z dnia zakupu waluty czyli w tym przypadku kursu z 16 sierpnia 2012 r.).

Zgodnie z przytoczonymi artykułami, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Jako że zarówno w odniesieniu do sposobu przeliczania kosztu poniesionego w walucie obcej, jak i ustalania różnic kursowych, ustawodawca powołuje się na moment poniesienia kosztu - który w u.p.d.o.p. jest zdefiniowany jako dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury - zdaniem Spółki przyjęto właściwe wartości do wyceny kosztu i ustalenia różnic kursowych w przytoczonym przykładzie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o p.d.o.p.) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o p.d.o.p., dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z kolei art. 15a ust. 3 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r. brzmieniem art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 ustawy o p.d.o.p.).

Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o p.d.o.p., należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej wg kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni wymienionych w cyt. art. 15a.

Natomiast, w stosunku do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., należy porównać, wartości przeliczone z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Obowiązujący od 1 stycznia 2012 r. art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., również nie wprowadza definicji ww. kursu faktycznego. Zdaniem tut. Organu faktycznie zastosowany kurs waluty z określonego dnia, to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym się posłużono, wykorzystując go w danej operacji gospodarczej. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy w dniu otrzymania przychodu lub dokonania zapłaty rzeczywiście doszło do zastosowania konkretnego kursu przy zrealizowaniu operacji polegającej na zamianie wartości wyrażonych w walucie polskiej na waluty obce lub odwrotnie. Użyte w art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p. określenie faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza taki kurs waluty, po jakim podatnik rzeczywiście sprzedał lub nabył walutę. Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty (przewalutowania) należy stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań.

Z kolei w art. 15a ust. 7 ustawy o p.d.o.p. zostało wyjaśnione, co należy rozumieć pod pojęciem "koszt poniesiony". Otóż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury, a zatem do przeliczenia waluty obcej należy przyjąć datę wynikającą z faktury, która określa powstanie zobowiązania. Przyjęcie daty wystawienia faktury, uwarunkowane obiektywnymi okolicznościami związanymi z powstaniem zobowiązania, jest znacznie bardziej uzasadnione, niż data otrzymania faktury, uzależniona od subiektywnych okoliczności zastosowanych środków przekazu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku dla prawidłowego ustalenia różnic kursowych należy przyjąć kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury lub innego dowodu (w przypadku braku faktury), a nie jak twierdzi Wnioskodawca kurs z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury oraz kurs faktycznie zastosowany przez bank bowiem jak wskazała Spółka w dniu zapłaty za zobowiązanie doszło do zakupu przez Nią waluty.

Mając jednak na uwadze, iż pierwszy ze wskazanych przez Wnioskodawcę kursów jest niewłaściwy, stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.