IBPBI/2/423-1386/14/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek wynikających z umów pożyczek w sytuacji, w której miało miejsce umowne potrącenie wierzytelności Spółki ze zobowiązaniem Spółki wynikającym z tych umów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek wynikających z umów pożyczek w sytuacji, w której miało miejsce umowne potrącenie wierzytelności Spółki ze zobowiązaniem Spółki wynikającym z tych umów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 lutego 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1386/14/AK wezwano do ich uzupełnienia.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem działającym na rynku usług medycznych. Na swoją działalność Spółka pozyskuje środki pieniężne m.in. zawierając umowy pożyczki. Spółka zawarła szereg takich umów z jedynym udziałowcem (dalej jako: "Pożyczkodawca"), których łączna kwota wraz z odsetkami na dzień 22 września 2014 r. wynosiła 7.170.630,10 zł (dalej jako: "Umowy Pożyczki"). W dniu 22 września 2014 r. Walne Zgromadzenie Spółki podjęło uchwałę w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję akcji o łącznej cenie emisyjnej 7.170.300 zł, które miały zostać pokryte przez Pożyczkodawcę. Na podstawie powyższej uchwały Pożyczkodawca był zobowiązany do wniesienia wkładu pieniężnego do Spółki w wysokości 7.170.300 zł (dalej jako: "Wierzytelność Spółki").

W dniu 22 września 2014 r. Spółka oraz Pożyczkodawca dokonali umownego potrącenia Wierzytelności Spółki w kwocie 7.170.300 zł z należnością wynikającą z Umów Pożyczki, która w dniu potrącenia wraz z odsetkami wynosiła 7.170.630,10 zł. W konsekwencji powyższego potrącenia Wierzytelność Spółki została zaspokojona w całości, natomiast wierzytelność Pożyczkodawcy wynikająca z Umów Pożyczki została zaspokojona wraz odsetkami w kwocie 7.170.300 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanej powyżej sytuacji, w której miało miejsce umowne potrącenie Wierzytelności Spółki ze zobowiązaniem Spółki wynikającym z Umów Pożyczki do zwrotu kwoty pożyczki wraz z odsetkami Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o CIT"), całą kwotę odsetek wynikających z Umów Pożyczki, która została potrącona w sposób, o którym mowa powyżej, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki, będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ustawy CIT, całą kwotę odsetek wynikających z Umów Pożyczki, która została potrącona w sposób opisany powyżej, o ile spełniać one będą inne niż wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 11 przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodu. W ocenie Spółki, umowne potrącenie zobowiązania do spłaty kwoty pożyczki wraz z odsetkami wynikającej z Umów Pożyczki z Wierzytelnością Spółki powoduje zapłatę odsetek stanowiących wynagrodzenie Pożyczkodawcy, w konsekwencji czego przedmiotowe odsetki nie będą stanowiły naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, wskazuje natomiast, że do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Mając na uwadze treść powyższych przepisów należy stwierdzić, że za koszty uzyskania przychodów, po spełnieniu wymogów wskazanych w art. 15 ustawy o CIT, uznawane są tylko takie odsetki od pożyczek, które zostały zapłacone.

W ocenie Spółki, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w wyniku potrącenia wierzytelności wynikającej z Umów Pożyczki z Wierzytelnością Spółki, dochodzi do zapłaty odsetek wynikających z Umów Pożyczki. Art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT nie wymaga, by zapłata odsetek następowała wyłącznie w drodze bezpośredniego przelewu środków pieniężnych na rachunek wierzyciela. Ustawa o CIT przewiduje również inne sposoby wykonywania zobowiązań, w tym także potrącenie (art. 15a ust. 7 oraz art. 25a ust. 7 ustawy o CIT). Zdaniem Spółki, objęte stanem faktycznym przedstawionym we wniosku potrącenie, wywołuje ten sam skutek jak przelew środków pieniężnych - prowadzi do efektywnego zaspokojenia wierzyciela i spłaty kwot pożyczek wraz z odsetkami; stąd brak jest podstaw do różnicowania obu wzmiankowanych sytuacji.

W tym kontekście Spółka pragnie dodatkowo wskazać, że potrącenie jest instytucją przewidzianą ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej jako: "Kodeks cywilny"). Zgodnie z art. 498 § 1 Kodeksu cywilnego, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego). Zatem, na gruncie prawa cywilnego potrącenie stanowi formę wzajemnej zapłaty za istniejące pomiędzy stronami zobowiązania, co pozwala na traktowanie jej na równi z zapłatą, uregulowaniem zobowiązania.

Prawidłowość powyższego rozumowania potwierdzają stanowiska organów podatkowych, które wskazują, że umowne potrącenie wierzytelności jest traktowane jak forma zapłaty, ponieważ prowadzi do uregulowania zobowiązania z zaspokojeniem wierzyciela (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 listopada 2013 r., nr ITPB3/423-361a/13/MK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 czerwca 2013 r., nr IBPBII/1/415-300/13/BD).

Organy podatkowe podkreślają ponadto, że w sytuacji, gdy dochodzi do potrącenia zobowiązania z tytułu pożyczki ze zobowiązaniem do wniesienia wkładu na kapitał zakładowy, a wierzytelność z tytułu pożyczki obejmowała zarówno należność główną jak i odsetki, dochodzi do zapłaty odsetek (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 czerwca 2008 r" nr IBPB3/423-261/08/AM).

Dodatkowo, wskazuje się, że na dzień powyższego potrącenia (konwersji) odsetki jako faktycznie zapłacone mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 kwietnia 2009 r., nr IBPBI/2/423-14/09/MS). Powyższe stanowisko w zakresie skutków podatkowych konwersji odsetek znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 marca 2014 r., nr IPPB3/423-1012/13-2/MC;

* Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 22 sierpnia 2006 r., nr 1471/DPD1/423/84/06/MK.

Powyższe stanowisko potwierdza również judykatura. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 10 maja 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 3498/12), zapadłym na kanwie stanu faktycznego zbieżnego ze stanem faktycznym objętym niniejszym wnioskiem zauważył, że potrącenie wierzytelności, podobnie jak wykonanie zobowiązania, powoduje efektywne zaspokojenie wierzyciela: uzyskuje on w zasadzie w wyniku potrącenia taką samą korzyść, jaką zapewnia mu wykonanie zobowiązania. (...) w wyniku (...) potrącenia wzajemnych wierzytelności dochodzi do spłaty pożyczki wraz z odsetkami.

Z powyższych względów, zdaniem Spółki, w ramach zdarzenia przedstawionego we wniosku wystąpi skutek w postaci zapłaty odsetek, a zatem, w stosunku do tych odsetek, nie znajdzie zastosowania ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, w konsekwencji czego Spółka będzie mogła zaliczyć te odsetki do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie ustalenia, czy znajdą zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli w stosunku do Spółki wystąpią przesłanki uzasadniające zastosowanie tych ograniczeń oraz w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.