IBPBI/2/423-1364/09/AP - Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki składek ZUS należnych od wynagrodzeń pracowników, w części finansowanej przez tą spółkę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 i 20 listopada 2009 r. oraz 30 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ZUS należnych od wynagrodzeń pracowników, w części finansowanej przez Spółkę - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ZUS należnych od wynagrodzeń pracowników, w części finansowanej przez Spółkę.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 23 października 2009 r. i 23 grudnia 2009 r. znak: IBPBI/2/423-1364/09/AP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniach 16 i 20 listopada 2009 r. oraz 30 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zgodnie z przepisami kodeksu pracy oraz regulaminu wynagradzania wypłaca wynagrodzenia za dany miesiąc nie później niż 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne. I tak przykładowo:

W uzupełnieniu do wniosku o udzielenie interpretacji prawa podatkowego Spółka dodatkowo wyjaśniła, że zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych składki ZUS od wynagrodzeń odprowadza do ZUS do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty wynagrodzeń. Natomiast, jeżeli 15 jest dniem wolnym od pracy, płatności dokonuje w następnym dniu roboczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów miesiąca stycznia 2009 r. należne wynagrodzenia za styczeń 2009 r. wraz z narzutami (wynagrodzenie brutto oraz składki ZUS w części finansowanej przez płatnika składek).

Zdaniem Wnioskodawcy, nowelizacja ustawy CIT z dniem 1 stycznia 2009 r. wprowadziła nowe regulacje dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń i składek ZUS w części finansowanej przez płatnika.

Wg art. 15 ust. 4g znowelizowanej ustawy CIT "Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57".

Natomiast art. 15 ust. 4h mówi, że "składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g określone w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (...), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d."

W oparciu o ww. przepisy, zdaniem Spółki, mogła ona zaliczyć do kosztów podatkowych wynagrodzenia wraz z narzutami (wynagrodzenia brutto oraz składki ZUS w części finansowanej przez płatnika składek) stosując tzw. metodę memoriałową, w miesiącu w którym są one należne, tj. w miesiącu styczniu pod warunkiem, że należności dotyczące wynagrodzeń zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl powyższego, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika oraz nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz inne świadczenia pieniężne ponoszone na rzecz pracownika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zgodnie z przepisami prawa pracy oraz obowiązującym regulaminem wewnętrznym wypłaca pracownikom wynagrodzenia za miesiąc styczeń do 10 dnia lutego. Składki do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odprowadzane są w ustawowych terminach, czyli w miesiącu marcu.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek.

Jednakże stosownie do art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ww. ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Zatem składki na ubezpieczenia społeczne, składki na FP i FGŚP, w przypadku wypłaty, postawienia do dyspozycji wynagrodzenia w miesiącu następnym, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu za który są należne, pod warunkiem ich zapłaty najpóźniej do 15 dnia miesiąca, w którym wypłacone zostało pracownikowi wynagrodzenie (zgodnie z art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast jeżeli, w przypadku wypłaty, postawienia do dyspozycji wynagrodzenia w miesiącu następnym pracodawca dokona wpłaty składek w terminie wynikającym z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, składki te mogą być kosztem dopiero w miesiącu ich faktycznej zapłaty (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu styczniu 2009 r. zapłaconych w marcu 2009 r. składek ZUS w części finansowanej przez pracodawcę dotyczących wynagrodzeń za styczeń 2009 r. wypłaconych (postawionych do dyspozycji) w lutym 2009 r. Będą one stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu marcu (opłacenia).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę wynagrodzeń dla pracowników, wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.