IBPBI/2/423-1336/09/MS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków związanych z zapłatą podatku od czynności cywilnoprawnych, poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 30 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zapłatą podatku od czynności cywilnoprawnych, poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zapłatą podatku od czynności cywilnoprawnych, poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w roku 2007 podniosła swój kapitał zakładowy. W związku z podniesieniem kapitału zakładowego Spółka poniosła koszty w postaci zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Spółka uznała, że koszty związane z zapłatą podatku od ww. czynności cywilnoprawnych nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów i niezaliczyła ww. kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji przedstawionej powyżej, wydatki związane z zapłatą podatku od czynności cywilnoprawnych, poniesione w związku z procesem podwyższenia kapitału zakładowego w 2007 r., mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od czynności cywilnoprawnych zapłacony w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, dokonanym w 2007 r., jako koszt pośrednio związany z uzyskiwanymi przychodami, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej zwana: UoP.D.O.P.).

Z dniem 1 stycznia 2007 r. zmieniony został stan prawny poprzez wprowadzenie zmiany w art. 15 ust 1 UoP.D.O.P. Do dnia 31 grudnia 2007 r. kosztami uzyskania przychodów były koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UoP.D.O.P. Zaś zmiana, o której mowa powyżej wprowadziła szerszy zakres definicji kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z nową regulacją kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UoP.D.O.P. W wyniku powyższej zmiany należy mówić o kosztach uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, tj. kosztach poniesionych w celu osiągnięcia przychodów oraz kosztach uzyskania przychodu związanych pośrednio z przychodami, tj. kosztach poniesionych w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jeśli idzie o wydatki poniesione w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, w tym wydatki poniesione na podatek od czynności cywilnoprawnych, nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodem, albowiem zgodnie art. 12 ust. 4 pkt 4 UoP.D.O.P. do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Jednakże, są to koszty pośrednio związane z przychodem, albowiem kapitał zakładowy stanowi źródło przychodów, a zatem koszty podwyższenia kapitału zakładowego to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochód podatkowy określany jest jako nadwyżka przychodów nad kosztami uzyskania przychodów. Ustawa nie zawiera definicji przychodu. Precyzuje to pojęcie, poprzez przykładowe wyliczenie rodzajów przychodów zawarte w art. 12 ust. 1, 3 i ust. 4b, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju przyrosty aktywów podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. wynika, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych m.in. na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione przez podatnika wydatki, po wyłączeniu wydatków zastrzeżonych w ustawie mogą być kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu. Wskazane we wniosku wydatki nie zostały wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., jednakże w tej sprawie istotny jest cel ich poniesienia, a celem ich poniesienia było podwyższenie kapitału zakładowego.

W świetle powołanego przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. przychody skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego nie stanowią przychodu w rozumieniu u.p.d.o.p. Zatem przychody te pomija się określając dochód podlegający opodatkowaniu, a skoro tak to wydatki poniesione na uzyskanie przychodu, niebędącego przychodem podatkowym, nie mogą równocześnie stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.; w przeciwnym wypadku podatnik korzystałby podwójnie, gdyż przychód będący efektem poniesionych wydatków nie podwyższa podstawy opodatkowania, a pomimo to wydatki z nim związane zostałyby zaliczone do kosztów podatkowych.

Zdaniem Organu, konkretne przysporzenia i wydatki poniesione na ich uzyskanie muszą być ze sobą ściśle związane. Skoro wydatki poniesiono na ściśle określony cel - podwyższenie kapitału zakładowego, to nie można jednocześnie twierdzić, że posłużą one innemu celowi czyli należy je traktować jako koszty uzyskania przychodu, służące uzyskaniu w przyszłości przez spółkę niesprecyzowanego bliżej przychodu z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Jeżeli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia, zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Zauważyć bowiem należy, że jeżeli spółka po podwyższeniu kapitału zakładowego rzeczywiście uzyska większy, podlegający opodatkowaniu przychód, to będzie to przychód z działalności gospodarczej i jego uzyskanie pociągnie za sobą inne wydatki, niż te które spółka poniosła na podwyższenie kapitału zakładowego, a więc przysporzenia, które z woli ustawodawcy nie jest przychodem podatkowym.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.p., przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Związane z tymi przychodami koszty nie mogą, stosownie do pkt 3 tego przepisu, pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł.

Powyższa regulacja prawna stanowi wprost, iż przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi przychodami. Ustawodawca w powyższym przepisie posługuje się sformułowaniem "dochodu ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu". "Dochód ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu" może obejmować zarówno przychód ze źródła o którym mowa w art. 2 czyli taki, do którego nie stosuje się przepisów u.p.d.o.p. jak i przychód o którym mowa w art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p., czyli przysporzenia które nie stanowią przychodu podatkowego.

Przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, o którym stanowi art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p., niebędący przychodem podatkowym mieści się bowiem w kategorii przychodów z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przychód, który z woli ustawodawcy nie jest przychodem podatkowym spełnia bowiem kryterium niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro zatem przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym to automatycznie w rachunku podatkowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania tych przychodów.

Oznacza to, że przychód neutralny podatkowo nie może generować kosztów podatkowych. Przychodem neutralnym podatkowo będzie więc zarówno przychód ze źródła, z którego dochód nie podlega opodatkowaniu oraz przychód ze źródła, z którego dochód jest zwolniony z podatku, jak i przychód niepodlegający opodatkowaniu z tego względu, że ustawodawca postanowił, iż nie jest zaliczany do przychodów podatkowych. Neutralność podatkowa (transparentność) określonego przychodu, wyraża się nie tylko w braku (z jakiegokolwiek powodu) opodatkowania uzyskanego z niego dochodu, ale też niemożności obciążenia kosztów działalności wydatkami związanymi z jego uzyskaniem.

Zaliczenie przez Wnioskodawcę wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego do kosztów uzyskania przychodów spowodowałoby zachwianie tej równowagi.

Nadmienić również należy, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania. Na marginesie należy stwierdzić, że w tożsamych stanach faktycznych istnieją również wyroki sądów potwierdzające stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji. W wydanych w dniach 27 maja 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 405/08) i 12 sierpnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 501/08) wyrokach WSA w Warszawie oraz NSA w wyroku z dnia 26 lutego 2009 r. (sygn. akt II FSK 1753/07) zajęły takie same stanowisko jak Organ w przedmiotowej interpretacji.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.