IBPBI/2/423-1335/09/MS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków poniesionych przez tą spółkę na pozyskanie i obsługę kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 30 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na pozyskanie i obsługę kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na pozyskanie i obsługę kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zaciągnęła kredyt na wypłatę dywidendy (w 80 % dywidenda pokryta była z kredytu, 20 % z własnych środków). Było to konieczne z uwagi na fakt, że na rachunku bankowym Spółki była zgromadzona ilość środków pieniężnych niewystarczająca na wypłatę dywidendy. Odsetki od zaciągniętego kredytu były niższe niż odsetki ustawowe za zwłokę w wykonaniu zobowiązania. Spółka uznała, że poniesione koszty związane z otrzymaniem kredytu (w szczególności koszt w postaci prowizji od kredytu) oraz odsetki od kredytu, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej powyżej sytuacji, wydatki poniesione przez Spółkę na pozyskanie i obsługę kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy (w szczególności prowizja od kredytu), a także zapłacone od kredytu odsetki, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej "U.p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 U.p.d.o.p.. Do 1 stycznia 2007 r. za koszty uzyskania przychodów na gruncie U.p.d.o.p. mogły zostać uznane koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, od tego momentu - w związku z rozszerzeniem definicji kosztów uzyskania przychodów - można za nie uznać również koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Można w związku z powyższym rozróżnić koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a) U.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), jak również - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 U.p.d.o.p. - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Odsetki od kredytu, jak w przedmiotowej sprawie, stanowią zatem koszt poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 U.p.d.o.p., stanowiący koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty albo kapitalizacji odsetek zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) i pkt 11 U.p.d.o.p.. Podobnie pozostałe wydatki Spółki związane z obsługą kredytu (w szczególności prowizja od kredytu) stanowią koszt uzyskania przychodów jako koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów na ogólnych zasadach wynikających z art. 15 ust. 1 U.p.d.o.p..

Jak zatem stwierdzono powyżej, za koszty uzyskania przychodów mogą zostać uznane wydatki poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (koszty pośrednie). Środki będące w dyspozycji Spółki były niewystarczające na wypłatę dywidendy, zatem istniało ryzyko utraty płynności finansowej. Tym samym, zaciągnięcie kredytu przez Spółkę było konieczne, aby nie utraciła ona płynności finansowej, wypłacając dywidendę.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 382/07).

Należy również zwrócić uwagę, że niewypłacenie dywidendy w terminie rodzi po stronie podmiotu zobowiązanego (tutaj: Spółki) ryzyko zapłacenia odsetek za zwłokę w wysokości ustawowej (gdy nie zastrzeżono inaczej). Odsetki w wysokości ustawowej za zwłokę są, co do zasady, wyższe niż odsetki od kredytu, a zatem zaciągnięcie kredytu w celu wypłaty dywidendy miało również ten cel, aby uniknąć zapłaty odsetek za zwłokę podmiotowi uprawnionemu do dywidendy. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wydatki poniesione na pozyskanie i obsługę kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy (w szczególności na prowizję od kredytu), a także zapłacone od niego odsetki, mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów jako koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione poniżej wymienione warunki:

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika czyli musi istnieć bezpośredni lub chociażby tylko potencjalny związek przyczynowy między wydatkiem, a uzyskanym przychodem.

Oznacza to, że nie każdy wydatek przydatny z punktu widzenia prowadzonej działalności stanowi koszt uzyskania przychodu. Ocena możliwości uzyskania przychodu ze względu na poniesienie danego wydatku winna być dokonywana w oparciu o kryteria obiektywne tzn. dla uznania kosztowego charakteru wydatku konieczne jest stwierdzenie, że w chwili jego dokonywania obiektywnie oceniając sytuację podatnik mógł się spodziewać osiągnięcia przychodu. Kosztem uzyskania przychodów są również wydatki poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Dywidenda jest dochodem z udziału w zyskach osoby prawnej, należnym wspólnikom spółki. Prawo wspólnika do udziału w zysku jest jego uprawnieniem; wynika z zaangażowania w spółce udziału, które to udziały wydatnie przyczyniają się do osiągania przychodów i zysków z prowadzonej przez spółkę, przy wykorzystaniu tych udziałów, działalności. W myśl przepisu art. 191 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), wspólnicy mają prawo do czystego zysku spółki, wynikającego z rocznego bilansu, jeżeli zgodnie z postanowieniami umowy spółki czysty zysk nie został wyłączony od podziału.

Umowa spółki z o.o. może zastrzec, że o rozporządzeniu czystym zyskiem decyduje uchwała wspólników. W braku innych postanowień umowy zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do posiadanych przez nich udziałów.

Powyższe uregulowanie w Kodeksie spółek handlowych nie zmienia jednak statusu dywidendy na gruncie prawa podatkowego. Wypłata dywidendy nie jest wydatkiem umożliwiającym powstanie źródła przychodu i nie jest też związana z utrzymaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodów.

Tym samym dywidenda nie stanowi kosztu podatkowego w spółce wypłacającej. Pozyskanie środków na wypłatę dywidendy ma bezpośredni związek z czystym zyskiem, podlegającym podziałowi. Oznacza to, że dotyczy tej części osiągniętego dochodu, która pozostanie po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym, również wydatki związane z kredytem zaciągniętym na wypłatę dywidendy w postaci prowizji czy odsetek nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nadmienić również należy, że przywołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu nie stanowi powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydany został w indywidualnej sprawie i wiąże tylko stronę postępowania.

W świetle powyższych przepisów stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.