IBPBI/2/423-1332/10/JD - Moment zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługę marketingową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1332/10/JD Moment zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługę marketingową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 4 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługę marketingową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługę marketingową.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 8 grudnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/423-1332/10/JD, wezwano o jego uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 17 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest firmą zajmującą się transportem i unieszkodliwianiem odpadów (PKWiU:90.00,23). W czerwcu 2010 r. podpisała umowę marketingową w zakresie rynku usług, w której jest Zleceniodawcą. Z treści umowy wynika, iż Zleceniobiorca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie gospodarowania odpadami, w szczególności poprzez zbiórkę, transport i unieszkodliwianie odpadów na rynku krajowym oraz, że zawarł kontrakty z określonym pakietem klientów, na rzecz których świadczy usługi gospodarowania odpadami. Wykaz takich klientów stanowi załącznik do zawartej umowy. W umowie jest określona suma obrotu rocznego z umów z klientami z załącznika. Następnym i najważniejszym dla Spółki faktem jest to, iż Zleceniobiorca będzie dla Spółki świadczyć usługi marketingowe mające na celu przeniesienie klientów ze Zleceniobiorcy na Zleceniodawcę.

W szczególności Zleceniobiorca zobowiązuje się doprowadzić do podpisania przez Klientów aneksów do istniejących umów lub zawarcia nowych umów, tak aby stroną umów został Zleceniodawca (Spółka). Na mocy zawartej umowy Zleceniobiorca zobowiązuje się również do:

* przeprowadzenia szkolenia dla Zleceniodawcy, w trakcie którego przekazane zostaną informacje na temat usług i Klientów,

* spowodowania pozytywnego nastawienia Klientów do Zleceniodawcy,

* zachęcenia Klientów do jak najdłuższego korzystania z usług Zleceniodawcy po podpisaniu aneksów.

Zleceniobiorca jest odpowiedzialny za wykonanie poszczególnych umów z Klientami.

Zleceniobiorca otrzyma wynagrodzenie z tytułu wykonania ww. umowy, czyli świadczenia usługi marketingowej mającej na celu sprawne podpisanie aneksów lub umów z Klientami. Zleceniodawca wystawi fakturę VAT za usługi marketingowe, po doprowadzeniu do przejęcia przynajmniej 90% Klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpi prawidłowo zaliczając fakturę za usługi marketingowe (w zakresie doprowadzenia do przejęcia rynku) jednorazowo do kosztów uzyskania przychodu jako usługę, a nie jako inne wartości niematerialne i prawne rozliczane w czasie.

Zdaniem Spółki, w związku z podpisaniem umowy marketingowej w zakresie rynku, która Spółka rozpoznaje jako usługę marketingową, koszt wykonania usługi powinien zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w momencie wystawienia faktury (zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ponieważ Spółka kupuje usługę, która przede wszystkim polega na zdobyciu rynku Klientów poprzez doprowadzenie przez Zleceniobiorcę do podpisania aneksów do istniejących umów lub do zawarcia nowych umów z Klientami.

W opinii Spółki nie jest możliwe rozpoznanie ww. usługi jako inne wartości niematerialne i prawne, ponieważ umowa nie świadczy o kupnie bazy klientów, lecz o usługach mających na celu przeniesienia Klientów ze Zleceniobiorcy na Zleceniodawcę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; określana w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania źródła tego przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla ich osiągnięcia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1it. b) u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części (...).

Stosownie do art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),

7.

wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Amortyzacji podlegają także wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 16b ust. 2 u.p.d.o.p. Powyższy art. 16b ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył usługę marketingową, która w świetle ww. art. 16b ust. 1 i 2 u.p.d.o.p., nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej. Ponieważ usługa marketingowa nie jest wartością niematerialną i prawną nie może być amortyzowana dla celów podatkowych. Zgodnie z powołanymi bowiem wcześniej przepisami, amortyzacji dokonuje się wyłącznie od środków trwałych oraz wartości niematerialnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika także, że w wyniku zawartej umowy Zleceniobiorca doprowadzi do zawarcia umów o świadczenie usług pomiędzy Spółką a podmiotami, które wcześniej były usługobiorcami Zleceniobiorcy. Dodatkowo zobowiązał się do:

* przeprowadzenia szkolenia dla Zleceniodawcy, w trakcie którego przekazane zostaną informacje na temat usług i Klientów,

* spowodowania pozytywnego nastawienia Klientów do Zleceniodawcy,

* zachęcenia Klientów do jak najdłuższego korzystania z usług Zleceniodawcy po podpisaniu aneksów.

Takie działania, w ocenie tut. Organu, będą miały wpływ na powstanie przychodów Spółki, a zatem zaistnieje związek przyczynowo-skutkowy o jakim mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, będących przedmiotem interpretacji wydatków uzależniony jest od tego, czy przedmiotowe koszty są kosztami bezpośrednio, czy pośrednio związanymi z uzyskiwanymi przychodami. W ocenie tut. Organu, wskazane we wniosku usługi marketingowe są kosztami mającymi pośredni wpływ na osiągane przez Spółkę przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z ww. przepisów wynika zatem, że dniem zarachowania kosztu związanego z wykonaną usługą marketingową jest dzień ujęcia kosztu w księgach rachunkowych (zaksięgowania). Jeżeli zatem dzień wystawienia faktury będzie tym samym dniem, co dzień jej zaksięgowania (ujęcia) w prowadzonych księgach rachunkowych stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl